gmaria fyrir 22 árum, 7 mánuðum Fjöldi lestra: 317

Meira fjármagn í kvensjúkdóma !

Nú er rætt um aukna gjaldtöku af sjúklingum til þess að reka heilbrigðiskerfið. Ég fæ satt best að segja ekki séð annað en þeir sem þurfa á glasafrjógvun að halda greiði nú þegar nokkuð mikið umfram aðra sjúklinga, og forvitnilegt væri að fá sundurliðaða kostnaðarþætti í því dæmi, frá a- ö, sem og samanburð við önnur lönd, sem og hve mikið er niðurgreitt af ríkinu í því sambandi.

Ég tel hins vegar að heilbrigðiskerfið í heild sinni þurfi á uppskurði að halda, varðandi fjárveitingar og skilvirkni þeirra.
Við erum í raun með tvenns konar kerfi einkastofur sérfræðilækna og sjúkrahús + sambland þess. Við niðurgreiðum öll þau ósköp af lyfjum sem koma ný á markað og læknar ávísa.
Ég vil giska á að c.a. 20% þeirra lyfja séu meira og minna óþörf.

Aðgerðir framkvæmdar á einkastofum eru áhættusamari þar sem ekki tækjabúnaður og húsnæði sem og eftirlit með sjúklingum er lágmarkað, og ef eitthvað út af ber þá kann sjúklingur að vera sendur á hátæknisjúkrahúsið úr höndum læknisins í einkastofurekstrinum, þar sem fjársvelta sjúkrahúsið reynir að gera sitt besta.

Sjúkrahús sem ekki tekst að manna vegna þess að læknar vilja heldur reka einkastofur, en starfa inni á sjúkrahúsum og er hagkvæmara enn sem komið er, og reyndar nokkuð ljóst ef horft er á hlutina í þessu samhengi.

Áður en hægt er að fara að forgangsraða faglega hinum einstöku sjúkdómum, þarf að skera upp skipulag mála, í skiptingu verkefna ellegar mokum við endalausum peningum í illa skilvirkt skipulag, sem skilar ekki nægilegum árangri eins og það er.

Fullmönnuð sjúkrahús m.t.t. nýtingar,s.s. fjárfestinga í rándýrum tækjakosti, og viðhaldi húsnæðis, HLÝTUR að þurfa að hafa forgang, umfram allt annað.
Einkafyrirtæki væru fljótlega farinn á hausinn,með ónýttum tækjum og tólum, (enda ekki með möguleika á aukafjárveitingum).

Hér er um að ræða útgjaldamesta málaflokk þjóðarinnar, á hverjum tíma, þar sem skiptir miklu hvernig er að málum staðið.

kveðja.
gmaria.

lhg fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Það er náttúrulega ekki lífshættulegt ástand að geta ekki eignast börn þannig að mér finnst alveg eðlilegt að fólk greiði fyrir glasafrjóvganir sjálft rétt eins og fólk greiðir fyrir aðrar valfrjálsar aðgerðir eins og t.d. lýtalækningar.

Fyrra álit

gmaria fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Ég er sammála því að réttlætanleg er kostnaðarþáttaka í þessu sambandi, hins vegar er
þar spurningin hve mikið hlutfall er eðlilegt.

Fyrra álit

Ylfa fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Það er alls ekki sambærilegt að bera saman glasafrjóvganir og lýtalækningar og aðrar valfrjálsar aðgerðir. Vissulega er það ekki lífshættulegt ástand að geta ekki eignast börn, en það er einnig líkamlergur sjúkdómur sem liggur þarna að baki sem kallast ófrjósemi. Ófrjósemi er einnig félagslegt vandamál fyrir þá sem glíma við þennan sjúkdóm og það velur sér enginn að eiga við þetta vandamál að stríða.

Ef ríkið vill ekki taka einhvern þátt í að kosta glasafrjóvganir (en þær eru að mestu greiddar af þeim pörum sem notfæra sér þessa aðgerð) meira en það gerir nú er það hreinlega að gera upp á milli sjúkdóma og sjúklinga. Það er t.d. ekki heldur lífshættulegt ef maður fæðist án lærleggs eða er líkamlega fatlaður að öðru leyti, en samt lítur ríkið á það sem sjúkdóm og öllum (mér líka) finnst sjálfsagt að þeir sem svo er komið fyrir fái gervilimi og aðra aðstoð frá ríkinu.

Það má líka líta á þetta með nærtækara dæmi sem á sér stoð í raunveruleikanum. Það er litið á það sem stórt vandamál þegar konur sem búa við bág félagsleg kjör (reyndar þurfa félagsleg kjör ekkert frekar að koma við sögu) verða óléttar og er þeim boðið upp á ókeypis fóstureyðingu, gott og vel. Segjum að slík kona verði ólétt og ákveði að fara í fóstureyðingu. Ríkið borgar það fyrir hana. Svo seinna kynnist hún manni og vill eignast með honum börn, en hann á við ófrjósemi að stríða. Þá þurfa þau að greiða ríkinu um 170 þús. krónur fyrir sjálfa aðgerðina (heimsóknir til sérfræðinga og rannsóknir bæta einhverjum kostnaði við). Það er því ekki á færi hvers sem er að fara í svona aðgerð. Láglaunafólk sem er ófrjósamt liggur ekkert á 200 þús. kalli fyrir svona aðgerð. Það er því m.ö.o. verið að útiloka vissan hóp frá svona aðgerð með því að ríkið taki ekki meiri þátt í kostnaðinum. Ég get ekki ímyndað mér að t.d. öryrkjar hafi efni á svona aðgerð. Þetta dæmi segir okkur einnig að það er sem sagt meira félagslegt vandamál ef maður verður ólétt og vill ekki barnið en ef maður vill barn og getur ekki eignast það án hjálpar. Í þessu felst mikil hræsni og tvískinnungsháttur að mínu mati.

Fyrra álit

geirag fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Þið sjáið að þessar umræður endurspegla stórlega vandamálið við það að ríkið eigi og reki alla heilbrigðisþjónustu. Einn segir þetta, hinn segir hitt. Allir heimta að ríkið borgi fyrir allan andskotann og ætlast til þess að peningar séu ótakmarkaðir í ríkiskassanum.

Mér finnst að ríkið eigi bara að hætta að taka skatta af okkur fyrir heilbrigðiskerfið, takmarki sig við að bjóða upp á grunnþjónustu fyrir fólk með lítil/engin fjárráð og láti að öðru leyti markaðinn um heilbrigðisþjónustuna. Fyrir hina miklu peninga sem fólk heldur eftir þegar skattar hafa verið stórkostlega lækkaðir má síðan kaupa sjúkratryggingar sem hæfa hverjum og einum. Í stað þess að borga kannski x þúsund í skatta á mánuði sem í dag fer til heilbrigðiskerfisins má kaupa sjúkratryggingu fyrir sömu x þúsund.

Þetta leysir þann vanda að allir vilja láta alla borga allt fyrir sig hvort sem það er glasafrjóvganir. Láglaunafólk sem í dag er skattpínt gæti keypt fínar tryggingar. Reykingafólk yrði að kaupa dýrari tryggingar, fólk í íþróttum líka (því það er dýrt að skera upp íþróttameiðsl) og enginn þarf að hafa áhyggjur af því hver fær hvað eða hver borgar hvað - allir borga fyrir sig sjálfa!

Annars eru mikil óþolandi læti í kringum mig núna svo kannski er þetta ekki skýrt hjá mér en ég skrifa þá bara aftur!

Fyrra álit

gmaria fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Það sem þú segir geiri, er að vissu leyti kjarni málsins. Auðvitað ætti hið opinbera að sinna almennilega grunnþjónustu og bjóða út aðra þætti, en eins og staðan er nú er grunnþjónustan léleg á þéttbýlissvæðum og leitun til sérfræðinga sem kostar meira fyrir okkur skattborgara í rekstri er raunin.
Ég veit ekki hvort þú manst eftir tilvísanadeilu á sínum tíma þegar einn ráðherra heilbrigðismála ætlaði að taka upp tilvísanakerfi og sérfræðingar ætluðu vitlausir að verða og skrifuðu geinar í blöð sem óðir menn á móti slíkri breytingu. Þessi sami ráðherra lét þess getið að það kostaði “ blóð, svita og tár ” að reyna að breyta einhverju í þessu kerfi sem krani fjármagns hefði verið opinn ár eftir ár.
Svo er þvi miður enn og varla hefur farið framhjá nokkrum ef einhverjum er sagt upp eða tilfærslur
fyrirhugaðar innan raða ríkisstarfsmanna er heita sérfræðilæknar, því engu má breyta og stjórnmálamenn úthrópaðir sem fávísir ef þeim dettur það í hug.
Þeir hafa einnig tekið það að sér að hafa vit fyrir sjúklingum t.d. hvað varðar gagnagrunn á heilbrigðissviði, líkt og sjúklíngar gætu ekki myndað sér skoðun á því sjálfir.
Þetta kerfi eins og það er er óskilvirkt, hvað það varðar að nota þá peninga vel sem það fær til þjónustu við sinn tilgang og markmið.
kveðja.
gmaria.

Fyrra álit

lhg fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Það er engin ástæða fyrir ríkið til að borga meðhöndlun á “sjúkdómi” sem gerir viðkomandi engan skaða. Það er ekki hægt að bera það saman við það að vanta t.d. fótlegg. Þá getur maðurinn ekki gengið nema fá gervilim.

Ég er hins vegar sammála því að það sé greitt fyrir fóstureyðingar vegna þess að annars geta pör (eða einhleypar konur þess vegna) sem eru kærulaus eða lenda í að getnaðarvarnir klikka, endað með miklu fleiri börn en þau hafa efni á að fæða og klæða og varla er það gott fyrir börnin eða þau sjálf.

Fyrra álit

Ylfa fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Til að koma í veg fyrir misskilning í dæminu sem ég tók fyrr um fatlaða einstaklinga, þá var ég ekki að segja að þeir ættu ekki að fá aðstoð heldur aðeins að benda á að það er ekki sanngjarnt að gera upp á milli hópa og þeirrar hjálpar (ríkisaðstoðar m.a.) sem þeir eiga/ættu að fá á forsendum „alvarleika“ sjúkdóms þeirra. Ég er einnig hlynt því að ekki þurfi að greiða fyrir fóstureyðingar (annnars gæti það leitt af sér veruleg félagsleg vandamál) en vildi bara benda á þann tvískinnungshátt sem er í heilbrigðiskerfinu þar sem félagsleg vandamál vegna ófrósemi eru vart til umræðu.

Það er alltaf matsatriði hvenær sjúkdómur „gerir skaða“, í raun er þetta siðferðisleg spurning. Að mínu mati eiga læknavísindin að vera hlutlaus gagnvart skjólstæðingum sínum, hvaða sjúkdóm sem þeir eiga við að stríða. Rök lhq og annarra sem segja að þeir sem þjáist af „skaðlausum sjúkdómi“ (hvað svo sem það er) skuli borga fullt verð fyrir læknisþjónustu þess vegna finnast mér byggjast á nokkurri læknisfræðilegri nytjahyggu. þ.e. að fórna einum sjúklingahóp fyrir annan (þ.e. þeim sem haldnir eru „óskaðlegum sjúkdómum“ fyrir þá sem eru með „skaðlega sjúkdóma“). Með þeim hætti eru sjúklingar með „óskaðlega sjúkdóma“ í raun að greiða niður lækniskostnað þeirra sem haldnir eru „óskaðlegum sjúkdómum“. Þarna er hrein og klár mismunun á ferð og stangast hún þvert á alla siðfræði læknisfræðinnar og Hyppókratesareiðinn.

Annað sem mælir gegn þessu. Ef til er skaðlegur sjúkdómur hlýtur líka að vera til óskaðlegur sjúkdómur. Hvað er óskaðlegur sjúkdómur í þeim skilningi? Sjúkdómur hlýtur alltaf að vera skaðlegur (þó hann sé ekki bráðdrepandi), annars myndi ástandið varla flokkast sem sjúkdómur. Mér þykja menn komnir út á nokkuð hálar brautir siðferðislega séð með því að fara að flokka sjúkdóma á þennan hátt. Hvaða yfirvald ætti að sjá um slíka flokkun? Þetta er allt saman háð gildismati hvers og eins og því ekki byggjandi á slíkum flokkunum, þær eru einfaldlega andlýðræðislegar.

Vissulega eru sjúkdómar misalvarlegir og læknar verða alltaf að meta hvort einhver þarf nauðsynlega að komast á sjúkrahús fremur en annar. Slíkt er þó aðeins gert í einstaka atvikum. Það er ekki hægt að leggja þá siðferðislegu ábyrgð á lækna að búa til forgangslista yfir sjúklinga sem þurfa spítalainnlögn. Til að gæta hlutleysis höfum við biðlista. Það væri t.a.m. hægt að láta reyklausa ganga fyrir reykingamönnum í hjarta- og lungnaaðgerðið því að sjúkóm reykingamannsins má e.t.v. rekja til óholls lífernis, en sem betur fer er það ekki gert.

Það að segja að þeir sem eru ófrjóir valdi þeim engum skaða er býsna vafasöm staðhæfing og hæpin að mínu mati. Það er ekki hægt að setja sig í spor slíkra aðila og halda því fram að að það valdi þeim ekki skaða. Ófrjósemi hjá karlmönnum má t.d. oft rekja til langvinnrar bólgu í blöðruhálskirti sem síðar meir getur hlaðið utan á sig og orðið enn stærra vandamál. Krabbamein í blöðruhálskirti er t.a.m. eitt algengasta krabbamein hjá körlum. Fyrir utan þetta er tilfinningalegur skaði af sökum ófrjósemi mikill.

Dæmið sem lhq tekur þegar hann segir að ekki sé hægt að bera saman ófrjóan mann og þann sem vantar fótlegg er gott. Til að koma til móts við fatlaða manninn og lækna hans krankleika þarf hann að fá gervilim, annars getur hann ekki gengið. Til þess að koma til móts við ófrjóa manninn og lækna hans kraknleika þarf hann (og konan hans) að fara í tæknifrjóvgun. (Það eru alltaf tveir aðilar sem eru „sjúklingar“ þegar fólk leitar eftir tæknifrjóvgun). Á annar þessara manna meiri rétt til hjálpræðis en hinn? Það finnst mér ekki. Það má endalaust deila um nauðsyn þeirrar aðstoðar sem þessir tveir menn sækjast eftir. Þarf ófrjói maðurinn endilega að fara í tæknifrjóvgun? Nei, hann gæti sleppt því að eignast börn. En ef hann vill eignast þau þarf hann á slíkri aðgerð að halda. Þarf fatlaði maðurinn endilega á gervilim að halda? Nei, ekki nema hann vilji geta gengið, notað báðar hendur eða hvaðeina (fer eftir fötlun). Svona geta menn deilt um hvað er nauðsynlegt og hvað ekki alveg út í hið óendanlega. Að mínu mati eiga báðir eiga rétt á lífsgæðum til jafns við heilbrigða einstaklinga. Vangaveltur um nauðsyn lækninga og skaðsemi sjúkdóma er spurning um gildismat hvers og eins og flokkun og greining sjúklinga sem byggist á slíku er beinlínis hættuleg.

Fyrra álit

gmaria fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Ég tek heilshugar undir þín sjónarmið þess efnis að ófrjósemi er félagslegt vandamál, sem og að umræða um þann þátt mætti vera mun meiri.

Sem aldrei fyrr held ég að við stöndum frammi fyrir afar mörgum siðferðilegum spurningum, varðandi meðhöndlun og meðferð sjúkdóma, sökum þess mikla fjármagns sem þar rennur um hendur þeirra sem hafa með það að gera að úthluta verkefnum og reyna að meta hvar þörfin er mest.

Ég tel til dæmis að sú kostnaðarþáttaka sem sjúklingum er gert að inna af hendi vegna glasafrjógvana innan heilbrigðiskerfisins, geti vart talist hluti af því lengur í ljósi mismunar í kostnaðarþáttöku sjúklinga og mun betra væri hreinlega að aðskilja alveg þennan rekstur, og einkareka, til hagsbóta fyrir alla hlutaðeigandi.

Fyrra álit

lhg fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Ef það á að borga fyrir glasafrjóvganir fyrir þá sem eru ófrjóir til að “lækna sjúkdóm þeirra” á þá ekki líka að borga fyrir ættleiðingar barna fyrir þá sem ekki geta nýtt sér glasafrjóvgun eða þegar endurteknar meðferðir heppnast ekki? Mér finnst það að geta eignast barn eða ekki bara ekki hafa neitt með heilsu eða sjúkdóma að gera. Það hefur ekkert að gera með hvort þessi manneskja geti lifað eðlilegu lífi eða ekki. Með því að borga fyrir glasafrjóvganir en ekki ættleiðingar er verið að gera upp á milli þeirra sem hafa sjúkdóminn á alvarlegra stigi, t.d. þar sem konu vantar leg.

Fyrra álit

gmaria fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Þetta er rétt Ylfa í þessu felst einmitt hræsni og tvískinnungsháttur, sem ekki ætti að eiga sér stað í málum sem þessum þar sem siðfræði vísindamanna er að maður hélt lögð til grundvallar í ákvarðanatöku um skipan mála.

Fyrra álit

geirag fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Er ekki alveg hið besta mál að fólk geti leitað á einkastofur og borgað þá bara aukalega fyrir það og létt þannig á álaginu á stóru sjúkrahúsin? Allar minniháttar og “vanabundnar” aðgerðir eiga heima á einkastofum.

Fyrra álit

gmaria fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Álagið á sjúkrahúsin minnkar ekki meðan þar vantar sérfræðilækna til starfa þar.

Ég er hins vegar sammála því að “ minniháttar ” aðgerðir er sjálfsagt að framkvæma á stofum úti í bæ.

Fyrra álit

barman fyrir 22 árum, 7 mánuðum

það er nauðsinlegt að fá sjúklinga til að taka aukinn þátt í kostnaði þannig fengist meiri velta í spítalann og þá væri hægt að stytta biðlista og borga læknum betur og hæfurstu læknarnir fengjust til að vinna þar.

af hverju ættu sjúklingar ekki að borga líður þeim einhvað betur ef þeir sjá ekki reikniginn hver haldiði að borgi svo á endanum reikninginn annar en hann sjálfur.

Fyrra álit

gmaria fyrir 22 árum, 7 mánuðum

“ Hæfustu læknarnir ” barman, augnablik á Íslandi eru allir læknar jafnhæfir, eða hefur þú séð hið opinbera birta tölulegar upplýsingar yfir mismunandi hæfa lækna ?
Sjúklingum á ekki að mismuna, með gjaldtöku, sem veitt er af opinberu fé, hvers eðlis sem sú þjónusta er.

Fyrra álit

barman fyrir 22 árum, 7 mánuðum

auganblik gmaria eru allir læknar á íslandi jafnhæfir uuuuu nei auðvitað ekki þetta er jafnheimskulegt og segja að allir smiðir og allir tónlistamenn séu jafn góðir hvernig dettur þér í hug að segja þetta. gengu þeir allir jafn háa einkun úr skólanum hafa þeir allir nákvæmlega jafn mikla reynslu og allir búnir að læra na´kvæmlega það sama

Fyrra álit

barman fyrir 22 árum, 7 mánuðum

það er kannski ekki raunhæft að ríkið taki engan þátt í heilbrgiðiskerfinu en það má stórauka greiðslur frá sjúklingum en það er kannski ekki raunhæft að ætlast til að krabbameins sjúklingur sem er óvinnuhæfur í nokkur ár borgi tugi milljóna í þann kostnað sem meðferðinni fylgir þar má ríkið koma inn eða þá að koma þessu inn í trygginga kerfið þetta má skoða.

svo eins og ég hef sagt áður þá má líka láta lækna nema borga sitt nám og bjóða þeim hagstæð lán sem dekkar námskostnað sem nú fellur á allt atvinnulífið.(þetta mætti gilda um alla háskólanema) því það er ekki afsakanlegt að láglauna fólk geti ekki ráðstafað sínum tekjum af því að það er að borga nám undir hálauna stéttir eins og lækna og lögfræðinga.

og þeir sem vilja að ríkið borgi allt áfram hugsið bara út í það að það eruð þið sem fáið reikninginn hvort eð er á endanum!!!!!

Fyrra álit

mimir fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Ef að ég veikist þá vil ég ekki þurfa að hafa áhyggjur af reikningum frá spítalanum. Nægar eru áhyggjur af vinnumissi og hugsanlegar smánarbætur ef veikindi eða meiðsl eru langvarandi.

Enda hef ég skilmerkilega borgað mína skatta.

Ég trúi varla skoðunum sumra varðandi heilbrigðiskerfið. Það líður varla á löngu áður en við fáum hið alræmda bandaríska tryggingarkerfi.
Með tækniframförum, þekkingu og Sjálfstæðisflokknum munuð þið sjálfsagt eignast börn sem hvergi fá tryggingu vegna erfðagalla frá forfeðrum okkar.

Verði ykkur að góðu,
Ingólfur Harri

Fyrra álit

gmaria fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Kæri Ingólfur.

Ef þú fengir um það rök að núverandi kerfi eins og það er kynni að vera álíka hinu “ alræmda kerfi” er þú nefnir´, með þáttöku þinni sem skattborgara, myndir þú þá ekki leggja til breytingar svo sem það að grunnþjónusta væri til staðar fyrir alla, sem hafa greitt skatta, og fátækum sé ekki skipað í hópa eftir eðli sjúkdóma, hverju sinni.

Getur þú ímyndað þér að þú kynnir enn að eiga eftir að taka þátt í því að greiða fyrir eitthvað sem heitir óhappatilvik heilbrigðisstarfsmanna, fyrir árið 2000, þar sem allir sjúklingar voru ótryggðir að mestu þangað til, ef eitthvað út af bar, og ný sjúklingtryggingalöggjöf leit ekki dagsins ljós fyrr en þá.

Ég hef ekki minnstu áhyggjur af erfðagöllum, eða tryggingum í þvi sambandi miðað við það að til verði gagnagrunnur til árangusrmats um starfssemi hins íslenska heilbrigðiskerfis, svo hægt sé að miða framtíðaráætlanir við eithvað í ljósi reynslunnar.
Því þá er loks von til þess að ég geti farið að borga minni skatta.

Fyrra álit

geirag fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Það má ekki gleymast að þegar rætt er um bandaríska “alræmda” kerfið að það kerfi er einmitt mjög markaðssinnað og þangað leita peningarnir til þeirra sem nýta hann best. Sjúkrahús eru rekin með aðhaldi og þurfa að hafa áhyggjur af orðspori sínu og virðingu.

Það er líka út úr þessu bandaríska kerfi sem við þiggjum langflestar tækniframfarir í læknavísindum. Í bandaríska kerfinu er til fé og það nýtist beint í rannsóknir og “tilraunir” sem á endanum breiðast um heiminn allan og til Íslands þar á meðal.

Segir það ekkert um hvað heilbrigðiskerfi Evrópuþjóða eru geld og hvað hrokinn er mikill þegar bandaríska tryggingakerfið er fordæmt og daginn eftir eru nýjungar í læknavísindum þegnar um hæl?

Fyrra álit

mimir fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Já vissulega eru sjúkrahús rekin með aðhaldi og starfsmenn þurfa að hugsa sig tvisvar eða þrisvar um áður en pantaðar er ýmsar rannsóknir sem bjargað geta lífi sjúklingsins.
NB Rannsóknir sem oft kosta meira en þær þyrftu vegna þess að einhver hefur útvegað sér einkaleyfi á t.d. erfðum sem rannsaka á.

Svo eru mörg ófögur dæmi um tryggingarfélög sem samþykkja ekki dýrar rannsóknir þar sem það er ódýrara að greiða þeim sem komast í gegnum málsók skaðabætur.

Mundu það að ríkið getur beitt öllu því aðhaldi sem einkaaðilar beita.

En oftar en ekki þá snýst aðhaldið og hagræðingin um það að láta aðra borga.

Fyrra álit

gmaria fyrir 22 árum, 7 mánuðum

mímir.

Þú segir “ rikið getur beitt öllu því aðhaldi sem einkaaðilar beita ”.

Ég er þessu ósammála. Hér á Íslandi hefur t.d. Landlæknisembættið hvoru tveggja það hlutverk með höndum að standa skil á gæðum heilbrigðiskerfisins, þ.e. bera ábyrgð á því, sem og að gæta hagsmuna sjúklinga sem ekki njóta þjónustu sem skyldi, ( lenda í óhöppum/mistökum).
Hér er um að ræða mjög erfitt hlutverk, beggja vegna borðsins.
Ef Samkeppnisstofnun hefði með höndum rekstur allra matvörubúða í landinu, samhliða sínu lögbundna hlutverki, þætti mönnum ekki eitthvað skarast í því efni.

Fyrra álit

mimir fyrir 22 árum, 7 mánuðum

gmaria
Ég skil ekki alveg hvað þetta kemur aðhaldi við.
Ég var ekki að segja að ríkið hefði gott aðhald, heldur gæti haft gott aðhald.
En þegar ég er að tala um aðhald, þá er ég EKKI að tala um að:
-loka deildum
-lengja biðlista
-láta aðra borga

En þetta eru yfirleitt fyrstu aðgerðir heilbrigðiskerfisins, hvort sem það er ríkisrekið eða einkarekið.

Ég held að í orðabók stjórnenda sé “hagræðing” samnefni yfir “skerðing á þjónustu”.

En hvernig er það, eru það ekki hagsmunir sjúklinga að heilbrigðiskerfið sé í góðu lagi?

Kveðja,
Ingólfur Harri

Fyrra álit

gmaria fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Kæri Ingólfur.

Þegar ég tala um aðhald þá meina ég eftirlit með árangri afkasta allra, ekki í formi fjölda aðgerða t.d. heldur hvernig aðgerðir þessar tókust. Þ.e. árangri.
Ég er EKKI fylgjandi einkavæðingu, heilbrigðiskerfisins, langt í frá, hins vegar lít ég svo á að ákveðna þætti innan kerfisins mætti einkareka, ekki hvað síst til þess að minnka umfang kerfisins og hafa grunnþjónustu í lagi.

Málið er það að kerfinu sjálfu er ætlað að hafa aðhald að sjálfu sér, því tel ég að t.d. tilraunaverkefni um einkarekið sjúkrahús ætti fyllilega rétt á sér hér eins og verið er að reyna í Svíþjóð núna, því aðhald almennings gagnvart einkarekstri er mun meira.

Við Íslendingar þekkjum ekkert nema ríkisrekið kerfi sem hefur reynt að hagræða innbyrðis án þess þó að útgjöld hafi minnkað svo nokkru nemi, eða þjónustan batnað.

Það eru hagsmunir sjúklinga og allra landsmanna að heilbrigðiskerfið sé í góðu lagi.

Þetta góða lag, ætti hins vegar að vera fyrir hendi, miðað við þá fjármuni sem nú þegar renna í kerfið og hægt er að færa til innbyrðis með betri rannsóknum á árangri í samræmi við afköst.

kveðja.
gmaria

Fyrra álit

gmaria fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Nákvæmlega. Aðhald er til staðar, aðhald sem ekki þekkist hér á Íslandi nema í litlum mæli.

Fyrra álit

mimir fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Þú verður að fyrirgefa að ég skil þig ekki alveg.
Hvað koma tryggingalög um óhappatilvik þessu við.

Kannski er ég bara svona þreyttur og mun skilja þetta allt á morgun.

P.S. Ég er ekki að segja að okkar kefi sé eitthvað frábært. Mér sýnist það heldur betur vera á niðurleið.

Fyrra álit

[Notanda eytt] fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Ég er alveg á móti kvensjúkdómum!

Fyrra álit

gmaria fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Mikið skil ég þig vel, því allt of margar tegundir“ kvensjúkdóma” hafa dúkkað upp til undanfarna áratugi, s.s lítil brjóst, og breytingatímabil kvenna.

Fyrra álit

Stjórnmál

Stjórnmál

Ofurhugar

Stjórnendur

Hverjir eru inni

Greinar

Meira fjármagn í kvensjúkdóma !

Dýr

Dægurmál

Fræði

Leikir

Lífið

Lífsstíll

Margmiðlun

Menning

Skjár

Sport

Tónlist

Tækni

Vélar

Hugi