ritter fyrir 22 árum, 10 mánuðum Fjöldi lestra: 398

"Vondir" og "góðir" þjóðernissinnar?

Sælt veri fólkið,

Það er mjög sérstakt að fylgjast með því hvernig ýmis hugtök eru notuð og misnotuð. Það virðist nefnilega vera að færast í tísku að nota ýmis hugtök með einkar frjálslegum hætti og um leið mjög óupplýsandi. Þannig er að verða svo að ekki er nóg að heyra nefnt eitthvað hugtak til að vita strax við hvað er átt heldur verður maður að kynna sér hvað notandi hugtaksins meinar með því.

Eitt svona hugtak er hugtakið “þjóðernissinni”. Það virðist nefnilega vera til bæði “góðir” þjóðernissinnar og “vondir” þjóðernissinnar. Þessir tveir aðilar hafa þannig greinilega ekki sömu hugmyndafræði þrátt fyrir að skv. stjórnmálafræðinni sé aðeins til ein hugmyndafræði fyrir þjóðernishyggjuna. Þannig virðast “góðir” þjóðernissinnar vera þeir sem berjast fyrir sjálfstæði þjóðum sínum til handa, en þegar þessir sömu aðilar vilja standa vörð um hið fengna sjálfstæði eru þeir yfirleitt orðnir “vondir” þjóðernissinnar. Þannig má t.a.m. nefna Mohondas Gandhi sem dæmi um “góðan” þjóðernissinna.

Það bætir síðan ekki málin að nasistar eftir seinni heimstyrjöld hafa haft leiðinda tilhneigingu til að kalla sig þjóðernissinna í því skyni að reyna að milda afstöðu fólks til þeirra enda hugtakið “nasisti” ekki beint jákvætt vörumerki. Þetta hefur þó eðlilega haft þau áhrif að fólk hefur ekki fengið jákvæða afstöðu til nasista og rasista, enda varla hægt, heldur hefur hugtakið “þjóðernissinni” fengið mjög slæmt orð á sig. Nærtækasta dæmið um þessa slæmu þróun mála er auðvitað svokallað Félag íslenskra “þjóðernissinna” sem flestum hlýtur að vera ljóst að geta ekki talist annað en eitthvert afbrigði af nasistum.

Með það í huga er einkar athyglisvert að eitt af stefnumálum þessa félagsskapar er að vega þjóðernishyggjuna aftur til vegs og virðingar. Þeir gætu byrjað á því að hætta að saurga hana með því að kenna sig óverðskuldað við hana!

Kveðja,

Ritte

Með kveðju,

[Notanda eytt] fyrir 22 árum, 10 mánuðum

Mjög skýr og góð grein. :) Vel mælt. Sammála. Ge'ekt.

Fyrra álit

ljufa fyrir 22 árum, 10 mánuðum

Nákvæmlega! Það lítur út fyrir að margir hafi misskilið merkingu orðsins, ekki seinna vænna að útskýra þetta :)

Fyrra álit

ritter fyrir 22 árum, 10 mánuðum

Sæl,

Þakka ykkur báðum fyrir jákvæð viðbrögð :)

Það er nú einu sinni svo að það er ráðist á þjóðernishyggjuna frá báðum hliðum eða raunar öllum hliðum. Nasistar nauðga henni frá hægri og öfgafrjálslyndir frá vinstri. Svo virðist vera einkar stór hópur fólks sem viljandi misskilur hugtakið þar sem það er þeim í hag. Flestir þessir aðilar eiga sennilega heima í Samfylkingunni. Maður hefur jafnvel heyrt því fleygt að þjóðernishyggja sé bein þýðing á hugtakinu “racism” eins vitlaus og sú fullyrðing er. Þarna hafa menn ákveðið að “kynþáttur” og “þjóðerni” sé orðinn einn og sami hluturinn. Það vita þó sennilega allir sem eitthvað vita að þessi skilgreining á ekki við nokkur rök að styðjast.

Með kveðju,

Ritter

Ath. Sjá má endanlega útgáfu greinarinnar á www.isbjorninn.cjb.net.

Með kveðju,

Fyrra álit

Bouclier fyrir 22 árum, 10 mánuðum

Á árunum fyrir WWII var hópur manna sem kallaði sig íslenska þjóðernissinna áberandi. Þeir gengu um í júníformum með hakakross á upphandlegg. Þeir gáfu einnig út blaðið “Fasistinn”.
Það er líklegt að merking orðsins “þjóðernissinni” hafi beðið óbætanlegt tjón út frá tengingu gömlu þjóðernissinnanna við Nazismann.

Fyrra álit

ritter fyrir 22 árum, 10 mánuðum

Sæll,

Þakka athyglisverða punkta. Þessir “þjóðernissinnar” fyrir á Íslandi á 4. áratug 20. aldarinnar voru sennilega upphaflega nokkurns konar þjóðernissinnar en samt alveg á mörkunum. Þeir komu fram í kjölfar uppgangs Hitlers í Þýskalandi 1933. En 1934 voru þessir “þjóðernissinnar” orðnir að hreinræktuðum nasistum.

Kveðja,

Hjörtu

Með kveðju,

Fyrra álit

kjwise fyrir 22 árum, 10 mánuðum

Eina sem hægt er að gera í stöðunni í dag er að búa til nýtt hugtak. T.d Þjóðmenningarsinni, eða hófsamur þjóðverndari.

Ég persónulega vill sjá allar þjóðir heims halda sérkennum sínum að eins miklu leiti og hægt er án þess þó að vera rasískar.

Því að ef að öll jörðin verður að einu menningarsvæði, þá tapast gríðarlega mikið af mannauð.

Ef þú tekur þá ákvörðun að skipta um menningarsvæði, þá ber þér að reyna að aðlagast því svæði sem þú ferð í að eins miklu leiti og þér er unnt.

Því það eru gildi okkar og menningarleg viðhorf sem að skipta mestu máli.

Fyrra álit

ritter fyrir 22 árum, 10 mánuðum

Sæl og blessuð,

Góður punktur. Þetta er alveg rétt. Svo er raunar til önnur hugmyndafræði sem m.a. er mjög vinsæl í Bandaríkjunum og var mótuð í kjölfar frelsisstríðs Bandaríkjanna og kallast föðurlandshyggja (patriotism). Jón Sigurðsson mun hafa verið t.a.m. miklu meiri föðurlandssinni en nokkurn tímann þjóðernissinni. Þessa hugmyndafræði, föðurlandshyggjuna, aðhyllist t.a.m. Flokkur framfarasinna – www.framfarir.cjb.net

Kveðja,

Hjörtu

Með kveðju,

Fyrra álit

gmaria fyrir 22 árum, 10 mánuðum

Loksins get ég áttað mig á þessarri umræðu allri um þjóðerniskennd hér til og frá, en svo virðist sem “flokkspólítískir hagsmunir ” um einkaleyfi á hugtökum hafi þar eitthvað með mál manna að gera.

Fyrra álit

ritter fyrir 22 árum, 10 mánuðum

Sæl(l),

Mikið rétt. Það hefur leynt og ljóst verið unnið hörðum höndum af ákveðnum aðilum allt frá lokum seinni heimstyrjaldar og fyrr að því að sverta þjóðernishyggjuna og hengja hana um hálsinn á Hitler sem hafði ekkert með hana að gera.

Sjáiði t.d. hvernig Hitler fór með Þýskaland. Hann var ekki að vinna að hagsmunum þjóðarinnar, hann var að vinna að eigin stórveldisdraumórum. Það skal alveg viðurkennt að ýmsir þýskir þjóðernissinnar unnu með nasistum framan af þar sem þeir töldu nasista vera einhvers konar þjóðernissinna. En menn sáu fljótlega að svo var alls ekki. Margir þýskir þjóðernissinnar börðust gegn nasistum alveg frá upphafi. Samsærið 20. júlí 1944 gegn Hitler var framið af þýskum föðurlandsvinum og þjóðernissinnum sem sáu að Hitler var að sefna Þýskalandi í glötun. Þessir menn höfðu reynt að drepa Hitler síðan 1942. Tíminn fram að því hafði farið í að skipuleggja andspyrnuna innan þýska hersins Wehrmacht við mjög erfiðar aðstæður enda njósnarar nasista allsstaðar.

En engu að síður hefur verið unnið að því hörðum hönum að eyðileggja ímynd þjóðernishyggjuna og telja almenningi trú um að það sé eitthvað ljótt við að vera sannur þjóðernissinni. Þarna hafa svokallaðir alþjóðasinnar gengið hvað fremst í flokki. Ekki hefur svo bætt úr skák að þjóðernishyggjan hefur einnig orðið fyrir skæðri árás frá hægri. Nasistar og rasistar skáka nefnilega gjarnan í skjóli þjóðernishyggjunnar enda ekki vænlegt til vinsælda að kalla sig nasista opinberlega. Meira að segja hefur maður heyrt slíka aðila kalla sig föðurlandsvini (patriots). Ég vil þó efast um að föðurlandsást sé í fyrsta sæti hjá slíkum aðilum. Það sem er nr. 1 hjá þeim er blint og óforsvaranlegt hatur á fólki af öðrum kynstofni en þeir. Gerum ekki þessum aðilum þann greiða að eigna þeim þjóðernishyggjuna sem eitt sinn taldist almennt göfugasta hugmyndafræði mannkynsins.

Kveðja,

Hjörtu

Með kveðju,

Fyrra álit

Stjórnmál

Stjórnmál

Ofurhugar

Stjórnendur

Hverjir eru inni

Greinar

"Vondir" og "góðir" þjóðernissinnar?

Dýr

Dægurmál

Fræði

Leikir

Lífið

Lífsstíll

Margmiðlun

Menning

Skjár

Sport

Tónlist

Tækni

Vélar

Hugi