nokkrar konur vildu þó berjast fyrir því að fá að taka orlof karlanna á sig…sem mér finnst algert rugl og skemmir bara fyrir þeim og barninu.

Það eru alltaf einhverjar konur sem halda því fram að þær séu betri en karlmenn. Þær eru kjánar. Á sama hátt og menn sem halda sig betri en konur eru kjánar.
Lögin eru í dag þannig að konan og maðurinn fá 3 mánuði hvort í fæðingarorlof, og sameiginlega aðra 3 mánuði sem þau geta deilt milli sín að vild. Það er jú algengast að konan taki 6 og maðurinn 3 en það er ekki algilt.

og hvernig ættu þau lög að hljóða góða mín? Að ráða kvenmenn frekar en karla svo við getum verið alveg viss?

Nei, alls ekki. Hugsunin með jákvæðri mismunun er einmitt sú að þegar að tveir einstaklingar af sitthvoru kyninu sækja um starf, hafa sömu reynslu og sömu meðmæli, ekkert skilur þau að nema kynferði, þá skal ráða þann aðila sem er af því kyni sem minna er af á vinnustaðnum. Það er gert í því skyni að gera vinnustaði blandaða og hjálpa því kyni sem er í minnihluta í þessarri stétt að hasla sér völl. Ég þyrfti nú að hugsa mig lengi um áður en ég gæti sagt þér hvernig mér finnst að lögin eigi að hljóða, en þau eiga auðvitað ekki að sjá einungis til þess að kona sé ekki snuðuð, heldur karlar ekki heldur.
Lögin eru að mínu mati eitthvað tímabundið. Ég segi að það eigi að afnema þau þegar samfélagið er hætt að hugsa í kynjum. Þegar fólk er orðið vant því að það sé jöfn kynjaskipting á þingi/á leikskólanum/af læknum/af hjúkkum, þegar fólk hættir að koma fram við börn eftir kyni. Guð má vita hvenær þetta gerist, og ég átta mig á að þetta næst aldrei að fullnustu, því það verður aldrei 50/50 af hvoru kyni á hverjum stað, það væri ekki eðlilegt, en þegar þessu er náð má afnema jákvæða mismunun, því hún byggist einnig á kynferðishugsunum, því miður.

Tja, ég tel nú alveg hellingsmunur á öllu hegðunarminstri karla og kvenna reyndar.

Sá munur er sökum þess að samfélagið mótar stráka og stelpur eftir þeim kynhlutverkum sem fyrirfinnast í því samfélagi. Oftar en ekki er það fjölskyldan sem sér mest um þetta, gefa stelpum dúkkur en strákum bíla, klæða ungbörn í sinn hvorn litinn eftir kyni, o.s.frv. Börnin læra þessa hegðun, hún er ekki meðfædd.
Það sést t.d. á mér og mínum bræðrum. Foreldrar mínir komu aldrei fram við mig sem ‘stelpu’ né bræðurna sem ‘stráka’. Ég ólst upp við föt og dót bræðra minna, sem flest voru frekar ‘unisex’ heldur en strákaleg. Ég lék mér með bíla, dúkkur, dýr, kubba, allan skalann. Ég er ekki ‘tomboy’, en ég er ekki heldur hin týpíska stelpa. Ef mæla ætti okkur systkinin út frá ‘karlkyns’ og ‘kvenkyns’ eiginleikum myndi sá elsti tróna á toppnum sem mesti ‘karlmaðurinn’, ég yrði í miðjunni og miðjubróðirinn væri mesta ‘kellingin’. Ég er ‘karlmannlegri’ en kærastinn minn, vegna þess að ég hef áhuga á ‘karlmannlegri’ hlutum en hann o.s.frv. Kyn er afstætt.

Sannast hefur að virkni í heila kynjanna er mismunandi. Konur greina frekar tilfinningar og karlmenn eru alla jafna betri í rúmfræði.
En þó er einnig sannað að með réttri örvun í æsku er hægt að auka virkni allra virkra heilastöðva og það getur minnkað munin á kynjunum svo að nánast enginn sé. T.a.m. eru tengsl milli tónlistarlegrar örvunar í æsku (þá klassísk tónlist eða sambærileg) og afstæðrar hugsunar, eins og algebru og flókinni stærðfræði, því sami hluti heilans stjórnar tónheyrn/skilningi og afstæðri hugsun.
Greindir einstaklingar af hvoru kyni geta búið yfir eiginleikum beggja kynja, sökum jafnrar virkni í heila.

þið stelpurnar verðið að sýna af hverju þið ættuð að vera þarna í stöðunni frekar en karlarnir

Hví þurfum við að sanna nokkurn skapaðan hlut en þið ekki? Hví ekki karlmennirnir líka?
Það að við höfum okkur ekki jafn mikið í frammi gæti verið vegna þess að í fortíðinni var konum hreinlega vikið úr starfi fyrir það að biðja um stöðu- eða launahækkun. Þótt það megi ekki er hræðslan enn föst í konum. Hræðslan varð ekki til af sjálfri sér.
Auðvitað þurfum við að vinna bug á þessarri hræðslu og efla konur í leit að viðeigandi kjörum. Við þurfum bara að viðurkenna ástæðuna og ráðast á rót vandans.

annað má segja um réttindi einstæðra feðra t.d.

Jú, mikið rétt. Það er skammarlegt að horfa upp á svona margar konur hljóta forræði sem eru síðan algerir rugludallar. Ég þurfti að horfa upp á eitt slíkt dæmi í bænum mínum, þar sem ekki nóg með að móðirin væri blábjáni heldur réð hún til sín stelpu sem barnapíu sem var álíka mikill blábjáni.
En þó eru þetta ekkert óskyld mál. Konur fá oftar forræði en karlmenn ef réttað er í málinu. Ætli það sé vegna þess að konan er miklu betri manneskja? Er það vegna þess að konan sé betur tengd barninu? Vissulega gæti þetta verið ástæðan í einhverjum tilfellum, en því miður eru þau tilfelli fjölmörg þar sem konan fær forræði einungis vegna þess að hún er kona, og það er viðurkennd kynímynd kvenna að þær séu betri foreldri en karlar. Þetta er bara mismunun eftir kyni, og því alls ekki óskylt réttindabaráttu kvenna og jafnréttindabaráttu yfir höfuð. Fólk þarf að átta sig á að það þarf ekki að ‘halda’ með annað hvort konum eða körlum. Við þurfum að berjast fyrir jöfnum réttindum, á öllum sviðum, svo samfélagið virki ekki í kynjum.


Laaaangt svar. XP

Annars var ég nú bara að benda á þetta með orlofið, þetta er ekki eins og staðan er í dag…og já ég var að rugla með 9 mánuði reyndar, það erum 6 ef ég man rétt…nokkrar konur vildu þó berjast fyrir því að fá að taka orlof karlanna á sig…sem mér finnst algert rugl og skemmir bara fyrir þeim og barninu.

Þú ert reyndar enn að rugla… Móðirin hefur þrjá mánuði og faðirinn hefur þrjá mánuði og saman hafa þau aukalega þrjá mánuði sem þau ráða hvernig þau skipta. Það sem “konurnar” (sem voru nú reyndar bæði kynin) voru að berjast fyrir var að allir níu mánuðirnir, ekki bara þessir þrír, væru valfrjálsir milli foreldra. Þannig hefði faðirinn alveg eins getað tekið allt fæðingarorlofið eins og móðirin.

Bottom line er að þið stelpurnar verðið að sýna af hverju þið ættuð að vera þarna í stöðunni frekar en karlarnir, það er frumkvæðið sem ykkur vantar stundum.

Nú, á þá karlmaðurinn alltaf að vera fyrsta val og við konurnar að leggja okkur sérstaklega fram um að sanna að við séum betri? Kynin eiga auðvitað ekkert að skipta neinu einasta máli. Það er hæfni einstaklingsins sem er mikilvæg. Það að ætlast til þess að konur séu alltaf í einhverjum vígaham og þurfi eitthvað sérstaklega að sanna sig fremur en aðrir til þess að eiga möguleika á jafnrétti finnst mér frekar afturhaldssöm hugsun.

Tja, ég tel nú alveg hellingsmunur á öllu hegðunarminstri karla og kvenna reyndar.

Kynbundið hegðunarmynstur segir meira um þjóðfélagið og uppeldið sem er samkvæmt því, enda er slík hegðun að miklu leiti lærð, en ekki meðfædd. Tökum bara sem dæmi að stúlkum eru oftast gefnar dúkkur en drengjum bílar…

En hinsvegar er ég alveg sammála því að konur geta jafnt sinnt flestöllum störfum sem karlar eru í, ef ekki öllum. En það eru hinsvegar störf sem að karlpeningurinn hentar betur í svona að meðallag og sama með önnur störf sem henta konum betur.

Auðvitað geta þær sinnt öllum sömu störfum og karlar. Einu störfin sem gætu reynst þeim erfiðari eru þau sem varða líkamlegt atgervi, en þar leggur lífræðin það á hendur kvenna að þær þurfa oft að leggja meira á sig til að standa undir sömu kröfum. En hvað andlegt atgervi varðar fæ ég ekki séð hvaða störf eiga að henta hvoru kyninu fyrir sig betur en hinu. Ég held það sé meira í höfðinu á þér og staðlaðri ímynd en raunveruleikanum.