Eitthvað var ég sofandi þegar ég skrifaði að Halldór Ásgríms væri forseti Hæstaréttar :)
Þetta var að sjálfsögðu Halldór Blöndal
Matti

forseti alþingis heitir Haldór Blöndal ,Haldór Ásgrímsson er utanríkisráðherra
bara svo thew viti það ok!

Málið er að Hæstiréttur á í fyrsta lagi ekki að vera að útskýra dóm sinn, þetta hefur aldrei verið gert áður. í stóru máli '98 þá vildi Hæstiréttur ekki tjá sig um þetta!

Svo á annaðborð er fáránlegt að forsetisnefnd alþingis skuli skrifa þetta bréf! og að form. Hæstaréttar skuli svara því!

svo að ég svari þessu með frammistöðu garðars…ég hef það af manni sem vinnur í hæstarétt að garðar er ekki hátt metinn fyrir frammistöðu sína hingað til, góður og vænn maður, en höndlar bara ekki þessa stöðu

hmmm…ég veit það ekki, en mér finnst ákaflega undarlegt að dómarar séu að útskýra dóma sína eftirá. Ég held að fá fordæmi séu fyrir slíku og alls ekki sama dag og löggjafarvaldið er að greiða atkvæði um lög er varða fyrruppkveðinn dóm.
Getur þá löggjafarvaldið pantað framvegis útskýringar á dómum áður en lög eru sett? Til hvers eru dómsúrskurðir? Ef að vafi leikur á úrskurði, þá hlýtur löggjafarvaldið að eiga að taka af skarið og túlka dóminn á ákveðin veg (eins og gert var í þessu máli). Ef að aðilar eru ósáttir við þau lög og þá túlkun, hljóta þeir að fara aftur með málið fyrir dómstóla. Þannig ætti gangurinn að vera og ég held að aðskipting löggjafarvalds og dómsvalds sé hugsuð þannig.
Ef að dómsorð eru sífellt mistúlkuð, eða margtúlkuð, þá hlýtur einnig eitthvað að vera að í Hæstarétti.

Það er alveg greinilegt að þú skilur ekki málið, eða “ruglið”, eins og þú kýst að kalla það.
Málið er háalvarlegt. Lítum á viðbrögð nokkurra lagaprófessora við þessum bréfaskriftum:
1. Sigurður Líndal telur bréfaskriftirnar óheppilegar, meginreglan ætti að vera sú að dómar skýrðu sig sjálfir og varhugavert er fyrir dómstóla að gefa skýringar á dómum eftirá. Forseti Hæstaréttar er líklega búinn að sig vanhæfan í tengdum málum.
2. Eiríkur Tómasson telur bréfaskriftin fordæmalaus og geta ógnað sjálfstæði réttarins.
“Þingmenn stóðu frammi fyrir vanda þegar meta átti hvort fyrirliggjandi frumvarp stæðist stjórnarskrána en ég tel hins vegar að Hæstiréttur hefði ekki átt að svara því erindi. Til þess er engin heimild í lögum, hvorki réttarfarslögum eða stjórnskipunarlögum.”
3. Páll Sigurðsson telur að með samskiptum forseta Alþingis og forseta Hæstaréttar hafi verið gengið fram af ystu nöf (og jafnvel hægt af færa rök fyrir því að farið hafi verið fram af brúninni) varðandi eðlilega og leyfilega stjórnunarhætti.

Meira að segja sjá nokkrir frelsispennará frelsi.is sig tilneydda til að gagnrýna þessi samskipti, og þá er nú mikið sagt.
Þannig að nokkuð ljóst er að þeir sem telja þessi samskipti vera í góðu lagi, skilja málið ekki til fulls, eða þeir neita að horfa á þær staðreyndir sem liggja fyrir og horfa fram hjá þeim.

sér fólk ekki hvað er að gerast. það var góð umfjöllun um þetta í fréttum á stöð 2 í kvöld. og þar kom fram að núna eru komnir 9 dómarar sem tóku ákvörðun um þetta bréf. og 4 voru á móti því að svara bréfinu.

og var davíð ekki að hóta að breita lögum um hæstarétt. mér sýnist hann hafa gert það. og vera búin að tukta þá til svo þeir hlýði og dæmi eins og hann vill.

það er ekkert fjandans lýðræði í þessu landi. þessu landi er stjórnað af einræðisherra sem beitir samböndum og klíkuskap til að ná sínu fram.

Halldór Blöndal getur skrifað eins mikið af bréfum eins og hann vill, en það breytir ekki þeirri staðreynd að Hæstiréttur hefði ekki átt að svara því. Fyrst 4 af 5 dómurum sem dæmdu málið voru því mótfallnir, þá hefði Garðar átt að taka mark á þeim. Hann var s.s. þessi eini af 5 sem vildi svara Halldóri.
Þetta bréf hefur rýrt traust manna á Hæstarétti, sem mátti ekki við því eftir ásakanir Davíðs um slys og pólitíska.

Það endar með því að framkvæmdavaldið (sem fulltrúi meirihluta löggjafarvaldsins) verður búið að beygja Hæstarétt undir sig, og við fáum enga dóma nema þá sem þóknast framkvæmdavaldinu.
Við fengum reyndar sýningu í slíkri beygingu sl. vetur þegar Davíð sagði opinberlega að allt líf myndi leggjast af á þessu landi, ef gjafakvótakerfið yrði dæmt sem brot á stjórnarskrá (frændur okkar Færeyingar búa við annað kerfi, sem byggir á sóknardögum, og ekki eru þeir ennþá fluttir til Kanarí, en það er önnur saga).

Nú, ef framkvæmdavaldið er eitthvað í vafa, þá geta þeir framvegis vísað til fordæmis og fengið túlkun nokkurra (ekki allra)dómara Hæstaréttar á sínum eigin dómi….eftirá.