Í fyrsta lagi: Ég hef ekki (enn) sagt að ég líti á þingmennsku sem auðvelt starf. Enn fyrst þú minnist á það….getur ekki verið að þetta sé bara frekar einfalt? Ég veit t.d. ekki til þess að menn þurfi mikið að hringja sig inn veika ef þeir komast ekki á fundi…nei…þeir bara mæta ekki. Málið er það, að í svona stórum málum verður vinnan hjá þeim mikil…og…það sem mestu máli skiptir SÝNILEG. Þeir birtast aftur og aftur í sjónvarpinu, þreyttir og teknir og allir eiga að vorkenna þeim. Það er allt sem ég á við. Festu sjónvarpsmyndavél á annan hvern mann í hinum ýmsu vinnum og þú áttar þig á að þetta fólk er hvorki að vinna erfiðari né merkilegri vinnu en aðrir þegnar þjóðfélagsins. Eini munurinn er sýnileikinn.
Ég man ekki til þess að hafa lesið í Mogganum að þessi eða hinn fiskvinnslukonan\karlinn hafi liðið útaf vegna of mikillar vinnu, en þegar Frú Ingibjörg tekur upp á þessu hlaupa allir til og gráta í vasaklútana sína. Annars er ég nú bara að röfla hérna. Aumingja alþingismenn. Það verður auðvitað að hækka launin þeirra, enda varla nokkurt framboð á þeim. Er það ekki málið…framboð og eftirspurn :-)
Kveðja.