Ég hef orðið var við það að fólk, séstaglega unglingar á mínum
aldri, séu að gefa sig útá það að vera anarkistar, gott og blasað.
Ég verð hins vegar oft var við það að þau gera þetta því það er kúl,
en ekki vegna hugsjónana, mér langar þá svoldið til að byrta
smá fráðleik um anarkisma.
Þetta þýtti siggi er við pönk er kendur úr hljómsveitini
forgarður helvítis, og er þetta einig að finna á dordingull.com og
kasmir síðuni minni
ANARKISMI

Er ekki tilbrigði við ríkisfyrirkomulag. Anarkistar vilja ekki
þröngva sínu verðmætamati uppá aðra. Anarkismi er ekki
hryðjuverkastarfsemi, útsendarar ríkisstjórnarinnar; lögreglan
sem ógnar þér til hlýðni við sig leggur stund á hryðuverk.
Ríkisstjórnir hóta refsingu hverjum þeim sem dregur vald
þeirra í efa. Þannig er það ríkið sem í raun er stofnun ógnunar
og ótta. Anarkismi treystir ekki á ógnun til að ná árangri því að
persóna sem er hrædd er ekki frjáls. Þetta er það sem
anarkistar trúa:

Ríkisstjórn er ónauðsynleg óþægindi

Þegar manneskjur aðlagast því að taka ábyrgð á eigin hegðun
geta þær unnið saman á grundvelli gagnkvæms trausts og
hjálpsemi.

Engar umbætur geta mögulega gert ríkisstjórn þolanlega.
Beiðnir til ríkisstjórnar um endurmat á umkvörtunarefnum,
sýna einungis framá sýndarlögmæti gerða hennar og auka
þannig uppsafnað vald hennar. Þá er sama hvort að viðkomandi
beiðni er sinnt eða ekki þar sem bara það að því sé tekið sem
sjálfsögðu að ríkisstjórnin verði að redda málunum sýnir
uppgjöf þegnanna.

Ríkisstjórnin mun detta upp fyrir um leið og viðfangsefni
hennar hætta að taka henni sem sjálfsögðum hlut.

Ríkisstjórn getur ekki þrifist án samþykkis almennings, þessu
samþykki er viðhaldið með því að halda fólki fáfróðu um þeirra
eigin styrk. Kosningar snúast ekki um að einstaklingurinn sýni
vald sitt heldur að sýna hve lítið vald hverjum og einum er gefið.
Kosningar gera ekki neitt nema að endurnýja starfsleyfi
ríksisstjórnarinnar.

Hver einstaklingur verður að hafa allan rétt til ákvarðanatöku
varðandi eigið líf.

Öll siðferðileg afskifti af einkamálum frjálsra einstaklinga er
óréttlætanleg. Hegðun sem tekur ekki til neinna nema þeirra
sem ástunda hana er öðrum óviðkomandi.
Við ættum ekki að vera bundin af stjórnarskrá eða sáttmálum
frá forfeðrum okkar.
Sérhver stjórnarskrá, samningur eða samþykkt sem leggur
bönd á ókomnar kynslóðir eða hverja aðra en þá sem áttu hlut
að máli eru fyrirlitlegar falsanir og ósvífin svik. Við erum frjálsir
aðilar einungis meðfærilegir á þann hátt sem við veljum sjálf.

Allar ríkisstjórnir þrífast á þjófnaði og kúgun sem kallast
skattlagning.
Ríkisstjórnir troða tilskipunum sínum uppá fólkið og krefjast
hlýðni með
hótunum um refsingar.

Öll helstu hroðaverk sögunnar hafa verið framin af undirlagi
ríkisstjórnar, meðan allar þekkingarlegar framfarir, allar bætur
á mannlegu samfélagi, hafa komið til af samvinnu sjálfboðaliða
og einstaklingsframtaki. Grundvöllur ríkisstjórnar; valdníðsla,
stendur gegn iðkun frjálsrar hugsunar, hegðunar og samvinnu.
Í hvert skipti sem ríkisstjórn er komið á laggirnar veldur hún
meiri ógn en hún kemur í veg fyrir. Undir því yfirskini að vernda
lýðinn fyrir glæpum og ofbeldi, misheppnast ekki einungis að
útrýma tilviljanakenndum glæpum einstaklinga, heldur eru
stofnsett fyrirbæri eins og ritskoðun og stríðsrekstur. Allar
ríkisstjórnir sækja í að breiða út og auka vald sitt; undir
ríkisstjórn fara réttindi einstaklinganna stöðugt dvínandi.

Anarkismi er fylgjandi frjálsu þjóðfélagi skipulögðu eftir leiðum
samvinnu og gagnkvæmri aðstoð. Ef þig langar að vita meira
um þessa heimspeki með framtíðarsýn lestu eitthvað af þeim
bókum sem anarkistar hafa skrifað eða hafðu samband við
einhverja af hreyfingum eða útgáfum anarkista.

Hamrott3n
Twat