þetta er saga frá einum wizardi sem ég spilaði
með.

Aðalsmaður af ættum vaknaði hann dag einn, án mynninga um seinasa ár, með ékkert nema miða sem á stóð nafn kráar, sem svo vildi til að var ekki það langt frá hans þáverandi staðsetningu.
Hitti hann þar á hóp af fólki sem höfðu orðið
fyrir samskonar mynnisleysi, Prestur af kirkju
Neruls, Þjóf með þekkingu af grunn göldrum,
og Dverg.

Fóru þeir í leiðangur að komast af því hvað hafi komið fyrir síðast liðið árið. Fundu þeir
litlar upplisingar um ferðir þeirra síðarst liðið
árið, fyrr en þeir hittu á mann nokkun, sem varaði þá við “Ef þið haldið áfram leit ykkar
þá munnu þið missa meira en þið græðið”,
Stutu eftir það kom hann að heima húsi hans
í ljósum logum.

Þeir áhváðu þá að fara að leita þennan mann uppi.

leit þeirra leidi að wizard turni í feni einu…
(í millileiðini áhvað wizardin að hann væri stjórnandi
hópsins, sem var ekki rétt ákvörðun séð að eingin í hópnum líkaði við hann)

í turninum hittu þeir á launmorðngja (Assasins) sem voru ráðnir til að ráða þá af dögum.
aftir harðan bardagan(þar sem wizardin hæfði meira af partíinu með meiri skaða en
nokkur sinni andstæðingin) þegar prasturin var að lækna partíið áhvað hann að
drepa wizardin, gekk það án vandræða.


Boðskapur þessarar sögu er Scorching ray er ekki besti galdurin til að reyna að
að hæfa rouge/assasin með þegar þeir eru að berjast í melee combat og vertu á
góðum nótum við grúpuna.

og Bráðum kemur út kafli 2
IDIOT, n.