Nú skal ég slá ykkur við… náungi sem ég veit um búði til kall.. og hann var Drow Paladin <br><br>Wolverine: Stupid reality shows… I wouldn't watch them if you paid me for it…

Skil þig.

Það er þó samt svo að hnefaleikamenn eru til að mynda með bestu dodgerum úr geira bardagalistamanna, og menn sem stunda glímulegar fangbragðalistir (aikido, jiu-jitsu, judo) eru einmitt þeir menn sem kunna að henda sér og rúlla frá háska.

Ef viljinn er fyrir hendi þá má því vel túlka monkinn á annan hátt. Að sjálfsögðu er það rétt hjá þér að hann er oftast settur fram á þennan acrobatic, athletic hátt.

Þetta er einmitt nokkuð sem mér hefur leiðst við Monkinn. Málið er nefninlega að stór hluti bardagalista í raunveruleikanum byggir styrk sinn á grappling, throwing og redirecting, sem er nokkuð sem kerfi á borð við d20 taka því miður ekki nógu vel á. Ég vil meina að þesskonar monk sé nokkuð sem myndi henta dverg mjög vel.

Kannski maður þurfi bara að setjast niður og búa til einhvern grunn að valmöguleikum fyrir Monk, þannig að hann geti valið að iðka þennan hluta bardagalista, sem því miður er stórlega vanmetinn í spunaspilum.

Kveðja,
Vargu

Er fólk alveg að gleyma drunken masternum.. Mig minnir að hann séð einmitt monk! Þessi klassíski drunken master er jú auðvitað dvergur! En auðvitað er dwarf monk alveg vel hugsanlegt dæmi, lítill og knár boxari, glímukappi eða bara dvergur með stórar lúkur :)<br><br>Hrist og Mist
vil eg að mér horn beri,
Skeggjöld og Skögul,
Hildur og Þrúður,
Hlökk og Herfjötur,
Göll og Geirölul,
Randgríð og Ráðgríð,
og Reginleif;
Þær bera einherjum öl.

- Grímnismál 36