Ég er einn af þeim sem fannst alveg hreint unaðslegt (fyrir nokkrum árum þ.e.a.s.) að spila CN karaktera og ekki ætla ég að reyna að halda því fram að ég hafi spilað það betra enn hver annar.
En ég hef aldrei séð að CN sem eitthvert 2. flokks alignment, það skal reyndar viðurkennt að af alignmentunum þá eru chaotic alignmentin óstöðugust og veita einnig(ef sá er gállin á mönnum) mest svigrúm, sem oft vill leiða til gjörsamlega óstjórnlegar hegðunnar hjá playerum.
En CN getur einnig verið mjög krefjandi og erfitt (ef ósamvinnuþýtt) alignment að spila vel. Að finna balansinn á milli óreiðukenndar mér-er-skítsama hegðunnar og raunhæfrar, trúanlegrar hegðunnar er ekki auðvelt, enda tel ég að neutral alignmentin séu hvað flóknust í spilun þar sem að good karakterar hafa almenna manngæsku til að miða sig við á meðan evil karakterar hafa sjálfselsku dauðans.is að leiðarljósi (ég viðurkenni ofureinfaldarnirnar en finnst þær samt eiga við), en hvað drífur neutralin? Af hverju fer neutrallinn fram úr rúminu á morgnna?