Mér finnst það eins og það sé verið að reyna að rífa úr mér sálina, en svo átta ég mig á því að þarna er engin sál. Hún er horfin, öll sjálfsvirðingin, og hjartað mitt tætist í sundur meðan Satan stendur yfir mér og dæmir mig, volæðið, og hugsanirnar einbeittar á fyrirlitningu á sjálfum mér, lífinu, og því sem einu sinn var sál en hvarf með sjálfsvirðingunni en þá splundrast öll andleg starfsemi og ég er fastur í miskunarlausri eilífðinni.
Við deilum þessari þjáningu heimsins og-.. oh wait, ég er ennþá með sjálfsvirðingu.

OMG OMG OMG. It's a chick

Stelpa sem heitir SindriF eða eitthvað hérna á huga.

MY GOD ..

ég er þá með typpi eftir allt saman.