Ertu að gera grín af mér helvítið þitt?

Djók, nafnið mitt er samt cool.
Fuck the haters

Vitnaðu í mig þar sem að ég segi að fólk sé fífl o.O

Einn að reyna að víkja sér undan. Fræddu mig um þessa reynslu sem þú hefur af skapara þínum. Svar lobstermans sýnir einfaldlega fram á það að hann skildi ekki hvað umræðan snerist um.

Ef ég ætla að fara að efast um mína eigin reynslu þá þarf ég að efast um allt sem ég veit, og það bara tekur því ekki.

Kannski finnst þér ekki taka því en svona er þetta. Þú getur ekkert vitað. Þú getur reynt að komast að einhverju en munt aldrei verða viss.

sannar að ég er hæfur til að vinna upplýsingar úr umhverfinu

Þínu nánasta umhverfi kannski. Hins vegar hefurðu enga reynslu á neinu sem skeður annars staðar en á jörðu.

og þar af leiðandi hæfur til að dæma eftir eigin reynslu.

Nei, í raun ekki. Þrátt fyrir að heimurinn sé eins og hann er núna og hefur verið, þá gæti það breyst og þá væri það alls ekki í samræmi við þína reynslu.

Ef þú getur sagt mér af hverju efni bara var alltaf með röksemdafærslu sem stenst vísindalega hugsun skal ég taka mark á því, en annars ertu bara að láta eins og alveg jafn mikill kjáni og þú ásakar trúaða um að vera…

Ég get ekkert sagt um það og hef takmarkaðan áhuga á því. Þú virðist ekki átta þig á því að ég var að segja að þú gætir í raun ekkert vitað um málið.

Held að hann sé að ýja að þessu:

Okkar reynsla af okkar heimi er ekki marktæk í smáheimi atómanna, á hraða sem nálgast ljóshraða eða í hvaða heimi sem er ólíkur okkar. Það að “skammtafræði meiki ekki sense” segir ekki neitt um sanngildi hennar. Okkar “common sense” kemur frá allt öðrum aðstæðum. Það að það sem gerist við tímann og rúmið á hraða nálægt ljóshraða “meiki ekki sense” segir ekkert um sanngildi þess. Það “meikar ekki sense” út frá okkar reynslu, sem er öll fengin á tiltörulega lágum hraða miðað við ljóshraða, eða á stórum skala miðað við atóm. Eins er okkar reynsla, okkar “common sense”, okkar “rökrétta hugsun” vafasöm þegar við erum að tala um uppruna heimsins. Þar gæti margt komið inn í málið sem við könnumst ekki við, okkur dettur ekki í hug, við skiljum ekki. Þess vegna skiptir það, hvort að okkur finnst einhver vísindakenning “fáránleg”, engu máli. Ef kenningin byggir á gögnum og skoðunum þá hefur það töluvert meira vægi en hvort einhverjum, sem hefur oft t.d. ekkert kynnt sér málið og þekkir ekki rökin með kenningunni, finnst kenningin fáránleg.

Einn félagi minn er ötull í því að kynna sér ýmis konar þversagnir og hann hefur sýnt mér þvílíkan fjölda af hlutum sem “meika ekki sense” en þegar maður skoðar þetta betur, kynnir sér málið, kemur yfirleitt í ljós að “common sense” hafði rangt fyrir sér. Þetta hérna er til dæmis gott dæmi:
http://en.wikipedia.org/wiki/Monty_hall_problem

Það er því þetta sem hann átti líklegast við þegar hann fór að tala um að rökrétt hugsun væri byggð á reynslu og væri því ekki endilega hárrétt hér, þar sem reynslan á ekki við því reynslan er fengin í heimi sem er öðruvísi en sá sem við erum að tala um, án þess að maður fari varlega og kynni sér málið vandlega. Líkt og með t.d. the Monty hall problem þá nægir “common sense” nefnilega ekki alltaf.

Það, að “common sense” sé ómarktæk, þýðir hins vegar ekki að við getum ekki vitað neitt um flóknari hluti en þá sem við þekkjum úr daglegu lífi, snertum og sjáum. Ónei, við getum svo sannarlega gert ýmis konar tilraunir og athuganir og þannig getum við komist að þeim hlutum sem “common sense” innifelur ekki. Því vísindin geta hjálpað okkur að öðlast þekkingu sem við fáum ekki á annan hátt og hún getur rökstutt hana og jafnvel sannað (meðan trúarbrögð geta ekkert gert nema halda einhverjum illa grunduðum kenningum fram).

Hér tala ég um “common sense” sem þína “rökréttu hugsun” þar sem að þú talar um að þín rökrétta hugsun sé aðallega byggð á reynslu. Afskaplega mörg dýr hafa svipaða “rökrétta hugsun”. Apar skilja að ef að þeir hoppa þá munu þeir aftur detta til jarðar. Þeir kalla það kannski ekki beinlínis “common sense” en við erum að tala um sama hlutinn. Þín “rökrétta hugsun” virðist vera nokkurn veginn á sama stigi.

Hins vegar, er vel hægt að ná hærra stigi skilnings og þekkingar með því sem að ég kalla rökrétt hugsun. Sú rökrétta hugsun felur þó í sér að vega og meta rök og mótrök, kynna sér málið og tilraunir sem hafa verið gerðar og að blindast ekki af einfeldningslegri “almennri þekkingu” og því sem að maður er vanur í vorum heimi, að færa það ekki yfir á aðrar aðstæður.

Ég get samt ekki séð hvernig nokkurt getur “sannað” guð nema heimspekilega, sem er varla vísindaleg sönnun.