Ekki líkamlega (og þó…) en ég er þreyttur á að vera kennt um allt. Ég er þreyttur á að allir haldi að ég sé “slæmur”. Þreyttur á að “vinir” mínir ljúgi að mér. Þreyttur á að hafa alltaf ekkert að gera. Þreyttur á fjölskyldunni, vinum, umhverfinu, fólki, krökkum, ellilífeyrissinnu. Ég er orðinn þreyttur á öllu mannkyninu. Þreyttur á að allt þarf að vera flókið og hversu einfalt það er að flækja það ef það er einfalt. Þreyttur á vænissjúka heilanum. Þreyttur á að vera pirraður. Þreyttur á vera reiður. Þreyttur á að vera leiður. Þreyttur á að vera þreyttur.

Af hverju get ég ekki bara sofnað?

p.s tíhí r sum