Einusinni var reiður Mús-limur(omg lol rofl). Hann hét Marteinn. Vinir hans í skólanum kölluðu hann Blettinn af því að hann var í skóm. Frænka hans vann sem trúður í Bandaríkjunum og vann sem gluggaþvottamaður(omg lol, kona sem er maður?). Ef þið búið í New York hringið í hana en ekki segja neinum, hún vinnur svart.
En Marteinn kom eitt sinn í búdduna í bænum sínum og þar voru einnig krakkar. Krakkarnir voru góðir. En svo var hann Kjartan, hann var vondur galdrakarl. “Ég hata Bletti” sagði Kjartan. En svo voru Danir. Þeir voru góðir. Danirnir voru að reyna að fá Kjartan með sér svo þeir gætu drepið hann, vegna þess að hann var vondur. Danirnir teiknuðu mynd svo Kjartan myndi koma. Þá reiddist Marteinn og brenndi danskan fána.

Hvað gera Danir nú(OMG LOL).

Þá reiddust Danir og teiknuðu aðra mynd, þá reiddist Marteinn enn meira og kveikti í húsi. “Arrrg, heimska danverjahús” sagði Marteinn þegar hann var búinn að brenna húsið. En svo kom frænka hans og þá elskaðist hún við Kjartann og þau eignuðust Barn. Þau skírðu það Martein.

Já, svona fór fyrir danska fánanum og húsinu, en svona er lífið!

Ljóð eftir Martein sem ég skelli með:

Frænkur eru líf,
ljóð eru blíð,
ég notaði hníf,
amma mín er fríð,
það er komið hríð,
núna geisar stríð,
bakvið þig ég skríð!