Einu sinni var drengur sem hét Óli. Hann var mjög góður.
Hann var mjög sniðugur og hann var alltaf að stríða
Ágústu mexíkana.
Lífið var gott fyrir Óla því að hann var svo sniðugur.
Einn daginn var Óli úti að gera við hjólið sitt.
Þá kom erkióvinur hans sem að var 30 ára, Birgir hinn illi og tróð Óla í pulsu.
Þá leið Óla illa því að hann hafði ætlað að kaupa nýju Harry Potter-bókina þennan dag.
Þá kom Ágústa mexíkani og sagði: “Óli, ef að ég væri þú myndi ég ekki vera í þessari pulsu því að það er vísindalega sannað að maður fær húðkrabbamein ef að maður er of lengi inni í pulsu.
Ég hefði samt ekkert á móti því að þú fengir húðkrabbamein.”
Þetta gerði útslagið fyrir aumingja Óla sem að fór að gráta.
Hann greip um andlitið og hljóp heim í tárabaði.
Aumingja Óli var á bömmer næstu vikuna.
Hann drakk 34 hálfs lítra kókflöskur, borðaði 19 king size Snickers og hágrét allan tímann.
Loks jafnaði hann sig og fór aftur á ról.
Hann ákvað þá að hefna sín á Birgi hinum illa og fór heim til hans og tróð honum í pulsu og tók mynd af honum.
Þá varð Birgir svo rosalega reiður að hann datt á farsímann sinn og fór að gráta.
Þá leið Óla illa því að hann hafði gert hann svona reiðan að hann datt á farsímann sinn sem að eyðilagðist.
Þess vegna ákvað Óli að biðjast fyrirgefningar og þá urðu þeir vinir.
Tveimur vikum síðar komu að þeim tvær gellur sem vildu makast.
Þær báðu Óla og Birgi um að serða þær.
Þá föttuðu þeir að þeir vildu hvorki þessar gellur né aðrar gellur.
Þeir voru hýrir elskendur.
Allt í einu kom Ágústa mexíkani og sagði: “Hey, ég hef heyrt að
nýja Harry Potter-bókin sé komin í búðir.”
Þá lömdu þeir hana með brauðrist og fóru síðan heim að borða morgunmat. ENDIR
Kv. Grahamskex (Yainar)