Það var einu sinni misheppnaður maður að nafni Aríel.
Aríel hafði verið í því verkefni að hanna uppþvottefni sem kæmi í veg fyrir að t.d stjórnmálamenn færu í skítugum fötum í vinnuna.
Hann var nú stofnandi fyrirtækis sem gaf t.d út þvottaefnin Ariel ultra, Ariel essenger og Ariel color.
Þvottaefnið sem hann var að hanna myndi heita Ariel quick cleaning, fyrir þá sem væri á hraðferð. Efnið virkaði þannig að maður setti það í hendina, nuddar óhreina blettin vel og vandlega, og skvettir svo vatni yfir og náttúrlega þurkar svo með handklæði. Þá gæti komið sá galli að þessi eini blettur er hreinni en hinn hluti skyrtunnar og þykir það ei flott. Þá gæti fólk gert alveg það sama nema smyrja allt hitt og gera nákvæmilega sama. Hyggtist Ariel græða milljarða á þessu efni.
En i staðin græddi hann ekki einu sinni túkall með gati.
Hann hélt að það gæti vera vegna þess að hann var krúnurakaður en það var einfaldlega að Sony hafði gefið út disk sem hreinsar föt fólks þegar þau hlusta á hann.

Svo Aríel heðfi átt að fylgjast betur með hvað var að gerast í kringum sig.
Daginn eftir dó Aríel óhamingjusamur er hann var jarðaður lifandi af starfsmönnum fyrirtæks síns.