Einu sinni var belja, hún bjó í fjarlægu landi og í fjarlæga landinu hennar var stríð. Vondur hermannagaur kom og skaut bóndagaurinn og bóndakonuna í hausinn með M16 riffli. Aumingja beljan þurfti að horfa á þetta allt gerast. Á bóndabænum voru 3 börn, vondi hermannagaurinn drap þau 2 elstu, síðan tók hann elsta strákinn sem var 18 ára og hét Páll og nauðgaði honum í rassinn og drap hann síðan með rifflinum sínum. Aumingja beljunni brá svo að hún réðst á vonda hermanna gaurinn og sprakaði í hausinn á honum og drekkti honum í mjólk. Beljan datt svo niður dauð af áreynslu.

Það sem þið megið segja mér er hvernig fór beljan að því að mjólka sig sjálf??? :)
Nafli alheimsins… :)