það var hundur einn á landi sem kallast sprelligosi.etta land voru
bara sprelligosar en bara hundar sem voru klámsjúkir.hundurinn hét
baddi.hann var í skóla og aðaltöffarin allar hundagellurnar hrifnar
af honum.hann var alltaf að runka sér á löpp.hann á einhverja stelpu labba þa hljóp hann að henni og runkaði sér.hundurinn var
klámsjúkasti í bænum.dag einn sá baddi stelpu og hundagellu og átti
erfitt með þvi að velja riða hundagelluni eða runka sér en hann var ekki með smokk á sér þannig að hann runkaði sér bara.en í
skólanum misstu allar hundagellurnar álit á honum útaf hann var allta að runka sér þegar þær sáu og allir vinir hans misstu lika álit á honum og hann baddi var óhamingjusamur.skólaárið buið og
hann gat ekkert gert.hann flutti til norður afríku og byrjaði að leika í hundaklámyndum og var stoltur að þvi.honum var boðið í skólan aftur.hann fór þangað hitti vina sína vinir hans voru að reykja marijuana.baddi var undrandi að sjá etta útaf þeir voru gáfaðir með feitar hökur og allar hundagellurnar hrifnar af vinum hans.vinir hans buðu honum marijuana og hann sagði auðvitað honum langaði alltaf að fara í vímu.hann fór í skólan en allir voru í
jakkafötum en hann bara í skopparafötum þvi hann var ekki buin
að þroskast neitt.hann var blindfullur þarna og alltaf að runka
sér..

þessi hunda saga er um vansælan hund