Tileinkað SinSin því hann er svo uber krúttlegur.

Einu sinni var páskaungi. Hann var bara að páskast í mesta sakleysi þegar það komu allt í einu jól!
„Hvað á ég að gera?“ hugsaði litli páskaunginn. „Ég lifi ekki allt þetta jólerí af!“
Ónæmiskerfi lítilla páskaunga er nefnilega ekki byggt til að þola jól. Svo litli páskaunginn ákvað að fara og finna páskana. Hann fékk nesti og nýja skó hjá mömmu sinni og hélt af stað út í heiminn. Reyndar fékk hann nesti og nýja skó hjá fósturmömmu sinni… blóðmóðir hans var snædd með frönskum á KFC af einhverjum negra. En það kemur sögunni ekkert við, enda sagði ég þetta aldrei og þú hefur verið að ímynda þér það.

Anywayz

Svo litli páskaunginn hélt af stað út í heiminn, að finna páskana. Hann gekk alla leið til Rússlands, en þegar hann kom þangað voru skórnir hans ónýtir svo hann keypti sér nýja skó og hélt áfram. Svo gekk hann og gekk og komst á endanum til Kína. Þá voru nýju skórnir líka ónýtir, svo hann keypti sér rúlluskauta.
Og svo rúllaði hann áfram, og rúllaði og rúllaði alla leið til austurríkis, þar sem honum var NÆSTUM því nauðgað af viðbjóðslegum eldri manni sem hann hitti í strætóskýli, en af því hann bjó yfir mad rúlluskautaskillz þá slapp hann. En eftir þennan æsilega flótta voru rúlluskautarnir ónýtir!
Ónei, hvað skal til bragðs taka! Litli páskaunginn fór og keypti sér hjól og hélt áfram ferð sinni. Og hann hljólaði og hjólaði alla leið til Kanada! Þegar þangað var komið var aumingja litli unginn búinn að ferðast í 15 ár og var orðinn ansi vonlaus um að finna páskana. Og af því hann var alltaf á ferðinni fékk hann ekki tíma til að stækka og var áfram bara lítill og ræfilslegur. En hann hélt samt áfram, og hjólaði til Ameríku, lands draumanna.

Þegar hann kom til Ameríku fann hann enga páska þar, og auk þess var hjólið ónýtt, svo það lá við að litli unginn færi að gráta úr örvæntingu. En þá vatt sér að honum amerískur sölumaður og bauð honum að kaupa sér húsbíl á kostakjörum fyrir lán með aðeins obbolitlum vaxtavaxtavöxtum. Litla unganum leist nú aldeilis vel á það, svo hann skellti sér á það og fékk sér húsbílinn. Og litli unginn hélt áfram ferð sinni
hann keyrði og keyrði, alla leið til Ástralíu.

Hann leitaði um alla Ástralíu, undir hverjum runna og í vasanum á öllum kengúrunum en hvergi fann hann samt páskana. Þegar hann var um það bil að fara að örmagnast kom ameríski sölumaðurinn til hans og sagði að hann væri svo illa skuldsettur að hann þyrfti að gera húsbílinn upptækan og að litli páskaunginn væri kominn á hausinn. (það var planið hjá sölumanninum all along, þetta var nefnilega sérstaklega vondur sölumaður sem naut þess að kvelja litla páskaunga og nota fólk sem húsgögn) Svo litli unginn hélt áfram gangandi.

Og hann gekk.

Og hann gekk.

Og hann gekk.

Þar til hann kom alla leiðina til Íslands. Þá voru fæturnir hans ónýtir og hann sjálfur horaður og hungraður. Hann gekk þar til hann kom að eldfjalli sem var í fýlu
„Af hverju ertu í fýlu, litla eldfjall?“ spurði páskaunginn
„Hvern kallar þú lítinn?“ spurði eldfjallið ergilega, „Ef þú endilega þarft að vita það þá er ég með eitthvað fast á milli tannanna.“
„Ég skal hjálpa þér,“ sagði litli unginn.
Svo tók hann þyrluspaða úr nærliggjandi þyrlurústum og potaði milli tannanna á eldfjallinu.
OG VITI MENN!!
Sjálfir páskarnir komu fljúgandi úr kjaftinum á eldfjallinu, og svona líka svaðaleg andfýla var af þeim!
„Þakka þér fyrir, litli ungi, þú hefur bjargað okkur,“ sögðu páskarnir við ungann. „Í verðlaunaskyni skulum við fljúga með þig á bakinu til Indlands og kaupa á þig nýja fætur." Svo flugu þeir af stað, litli unginn og páskarnir sem hann bjargaði alveg upp á eigin spýtur. Og eldfjallið grét gleðitárum svo það slökkti næstum í sjálfu sér og fékk hóstakast.

Og upp frá því hafa verið páskar á hverju ári og litli unginn sem er ofan á hverju einasta páskaeggi (sé eitthvað varið í það…) er lítill minnisvarði um hugrekki þessa einstaka páskaunga.

Af þessari sögu má læra að þegar maður leggur af stað í heimsreisu er eins gott að fá tvö skópör hjá mömmu sinni (eða fósturmömmu, ef því er að skipta) því annars getur maður farið á hausinn

ENDIR