Drug Skeem


Jæja, núna er hetjan okkar undercover officer

Þetta var major fíkniefna smygl sem ég var að verða vitni af, ég og félagi minn áttum að taka á móti efnunum fyrir Cayne fjölskylduna,
en þau eru stærsta fjölskylda í bransanum. Ég og Harold komum að bryggjunni en sáum að það var eingin þar, svo við fórum að litast í kring um okkur en sáum ekki nokkra manneskju. Þetta gerði mig smeikan en
Harold virtist ekki finna fyrir að við værum bara einir á þessum skuggalega stað, hann var bara þarna með rettuna í kfatinum og var að lesa Times. Fljótlega heryum við í litlum bát, en sjáum ekki neitt.
Báturinn fer hratt framhjá okkur og stoppar ekki, þetta eru bara einhverjir skólakrakkar að leika sér í sumarfríinu. Langur tími líður og ekkert gerist, ég er í þann mund að fara að gefast upp á biðinni og er farin að nöldra í
Harold í að bara fara að koma okkur burt, mér líki ekkert við þennan stað, en Harold segir að ef við förum verðum við skotnir af snipernum sem er að fylgjast með okkur.
Núna verð ég virkilega stressaður og sest uppí bíl. Um 10mín. seinna þá heyrum við í þyrlu sem kemur og lendir fyrir framan okkur.
Út úr henni stígur Mr. Drugman og Harold fer að tala við hann, Harold segir mér að koma með peningin því Drugman er að sækja lyfin. Ég kem með peningin í stórri silvur tösku, ég held á $13.000.000 í nýbökuðum $100.
Ég hef aldrei haldið á svona miklum pening áður svo ég fæ fiðring í magan og gæsahúð! Þegar búið er að skipta sjáum við hvar önnur þyrla kemur með stórt ker fullt af Amfetamíni. Ég hafði aldrei séð svona mikið að amfetamíni og er ég búin að vera eitulyfjalögga í 18 ár.
Þegar við erum búnir að fá lyfin í okkar hendur og þeir búnir að fá peningin þá förum við á setrið og þar bíður Mr. Cayne eftir okkur, ég og Harold komum á Ferrarinum en Scot kemur með kerið í flutningabílnum. Síðan förum við með þetta inn og þeir fara að mixa þetta svo hægt sé að sleja þetta.
Á meðan er ég inni í herberginu mínu að láta lögreglunstöðina vita hvað sé í gagni hér og hvernar eigi að fara að selja. Þeir á stöðinni segja mér að spila með þeim aðeins lengur og fá nákvæmari upplýsingar.
Ég get ekki annað er hlýtt þeim svo ég fer og býðst til að hjálpa með að mixa og selja þetta, því ég sé að þeir ráða ekki við þetta einir, en Mr. Cayne segir að ég sé of verðmætur til að vera að seglja og mixa, hann segir að ég ætti frekar að byrja að vinna sem hit man hjá þeim,
ég segist þurfa tíma til að hugsa um það og fer aftur að tala við stöðina, þeir segja mér að þyggja þetta boð því þá geti ég líka komist að því hverjir kaupendurinr eru og hversu mikið þeir selji í einu.
Núna er soldið liðið á árið og þeir eru búnir að selja um ¼ af efninu og enn veit ég ekkert um hve mikið þeir selja í einu eða hverjum þeir selja þetta. Svo ég fer að tala við Mr. Cayne aftur og hann segir að hann ætli að hafa mig með í næstu sölu. Ég hugsa með mér loksins, núna fæ ég að vita eithvað.
Núna er komin föstudagur og komin tími í að selja. Ég sé að við erum á leiðinni út á höfn og stressast soldið við það, en ekkert sem ber á. Þegar við komum út á höfn þá sé ég hvar þessi glæsilega snekkja bíður okkar til að far með okkur
til Kúbu, þar sem við eigum að hitta 4 menn sem eru að leita eftir að kaupa vörur í stórum stíl. Ég reyni að komast í sambandi við mína menn í Miami þegar við erum komnir rétt suður fyrir Florida skaga.
Eftir um það bil 10 mín. næ ég loksins sambandi við mína menn og læt þá vita hvar og hvenar þetta á að ske.
Þeir þakka mér fyir og segjast vera með þyrlu, báta og helling af mönnum tilbúna til að koma og hjálpa mér. Það léttir á mér við að heyra þetta og ég get andað aðeins léttar. Núan eru um 15 mín þangað til við komum í höfn og ég hringi aftur í mína menn.
Þeir segja að hópurinn sé lagður af stað og séu um það bil 20 mín. í hann. Þegar við loksin komum í höfn þá finnum við okkur í litlum smá bæ og sjáum hvar 4 menn nálgast okkur með stóra stál tösku.
Ég er sendur niður í svefn herbergi og næ í dópið, þegar ég er þarna niðri þá heir ég hvar þeir eru byrjaðir að skjóta af byssum, ég heyri í AK47 og síðan H&K MP5, ég bara giska á að Kúbverjarnir séu að skjóta af AK-unum og er ég snöggur að grípa í Glock 18 byssuna sem ég er með.
Á meðan ég er þarna niðri þá leita ég að öflugri vopnum og finn þar eina M16 með 3 magasínum og ákveð að nota hana þangað til backup-ið mitt kemur, en þegar ég kem út þá sé ég ekki Kúbverjana en heyri í þyrlu lenda.
Ég passa að láta ekki sjá mig, en sé þyrluna og þá átta ég mig á því að það eru mínir menn sem eru að skjóta á bátinn og að lenda þyrlunni.
Ég rýk upp til að reporta mig, en í staðinn fæ ég skot í brjóstkassan, skotið fer í gegnum lungað, hjartað og út um mjó bakið.
Þetta skot banar mér. Þannig endar mitt líf, ég var sáttur með það þangað til núna, mér tókst ekki að stoppa þessi lyf í að komast til almennings, í staðinn komust þau í hendurnar á spiltum löggum og enda í höndum á krökkum sem löggurnar koma síðan í steinin.
Það er ömurlegt hvernig lífið getur svikið mann þegar maður er að fara að ná einhverju merkilegu, en núna ætla ég að fara og finn eithvað annað að gera meðan ég bíð eftir minni ástkæru fjölskyldu sem mun hitta mig hér fljótlega, en ekki strax .

Hvernig fanst ykkur?
Nissan Primera GX ‘97 *búið að henda*