17 október var stelpa í skólanum mínum, 1.bekk spurði mig af því hvort ég gæti hjálpað sér.
Ég svaraði játandi en vissi ekkert hvað var verið að tala um svo ég spyr:
-“hvað þarf ég að hjálpa þér með?”
Hún seigir eftir nokkra bið:
-“ berja einn strák í bekknum mínum.
Ég stend þarna undrandi og er allveg stammandi..
Svo kemur af því að ég spyr af hverju þar ég að berja einn strák sem ég mun auðvita ekki gera eða gerði ekki. Hún byrjar að grenja og segir svo:
-“ þessi þarna”
Ég lít í áttina á því og segi:
-“ á ég að berja hann Hjört Inga?”
Hún svarar strax:
-“ JÁ*reiðis orðbragði*”
Ég svara:
-“ en ef ég vil ekki berja hann?”
Hún svarar:
Þú átt bara að gera það.
Ég svara:
-“ En þetta er litli bróðir minn?”
Hún fer að grenja og hleypur í burtu.. Svo eftir þó nokkra stund kemur konan niður á fótbolta völl og spyr mig hvort ég hafi verið að stríða stelpu í 1.bekk og spyr hvort ég sé ekki eitthvað nógu þroskaður og eitthvað. Ég ætla fara tala segir hún bara:
-“ ekki grípa fram í ég veit að þú sért að fara að rífa kjaft”
Ég verð allveg steinn hissa og stend bara þarna. Kem ekki upp orði. Svo segi ég:
-“ Enn hún var að biðja mig um að berja litla bróður minn”
Þá snýr hún sér við og segir:
-“ ó fyrirgefðu”
Svo labbar hún bara í burtu.
Ég fór svo til skólastjórans og hann var eitthvað að rífa sig. Ég vildi ekki rífa kjaft þá þyrfti ég að sitja þarna í allan dag. Ég stóð og leyfi honum af rífa sig svo komst ég að, þá greip hann auðvita fram í fyrir mér með því að segja “ok”.
Ég trompaðist og labbaði út og skelldi hurð.
Ég fór svo niður hringdi í mömmu og lét hana sækja mig og kennarinn stóð bara á því að vera ekkert reiður. Eins og þau hati mig.
Ég er sko ekkert hræddur við ykkur sagði ég þegar þau sáu mig labba út.
Allir stóðu í gluggum þegar ég kom út og settist inní bílin og mamma þaut á stað.
Svo kom af því að ég þarf að segja ykkur að þetta sé smá djók.. Þið voruð öll Xuð, eins og vil kalla það.

Kv supermann.
Kveður með ánægju og vil að enginn skítaköst komi á þetta.