Jæja ég hef ákveðið að gera aðra sögu um Llamadýriið Loðbert! hér kemur hún, Sagan Af Llamadýrinu Loðbert: Dularfulla Holan


Einn dag þegar Llamadýrið Loðbert var nýbúinn að kaupa sér ís sá hann skringilega holu lengst ofan í jörðina. Llamadýrið Loðbert reyndi að hoppa ofan í en skaust bara aftur upp. Þá sagði Llamadýrið Loðbert “hmpfff leiðileg hola. Allar hinar holunar sem ég hef séð eru skemmtilegar og gáfaðar og sumar kunna mikið af tungumálum” þá kom besti vinur Loðberts, Hvalurinn, og sagði “hér hefurðu pipar” og hljóp í burtu. Llamadýrið Loðbert sagði þá “hvað á ég að gera við pipar ákkurat núna í sögunni”

Llamadýrið Loðbert fór og gerði samning við verkamenn að hann fengi að eiga allt draslið þeirra og þeir fengu ísinn hanns. Nú setti Llamadýrið Loðbert upp rör við holuna. Alltí einu kom fljótandi hlussa í bleikum álfa búningi með töfrasprota og ekkert hár fljótandi frammhjá Loðberti og sagði “MOOOOOOOOOO” sem dofnar og deyr svo út eftir 2 min. Þá hugsaði Llamadýrið Loðbert “hvað í óskubonum var þetta?” Llamadýrið Loðbert hélt áfram að gera meiri rör.

Eftir 3 vikur og 8 daga var rörið komið alveg frá ísbúðinni í gegnum málm hringina og undir stóra manninn með bleijuna og alveg að Loðberti sem beindi rörinu ofaní holuna. Llamadýrið Loðbert skrúfaði frá ísvélinni og alltí einu heirðist “horrrrrwwww” en það skipti engu máli. Ísinn fór eftir rörinu í gegnum málm hringina og undir stóra manninn með bleigjuna og alveg niður holuna. Holan fylltist af ís en þegar Llamadýrið Loðbert setti puttann sinn ofaní holuna beyglaðist puttinn bara. Llamadýrið Loðbert ákvað þá að fara til geðlæknis.

Þegar hann var kominn til geðlæknisins þá sagði geðlæknirinn með mjög vingjarnelgri rödd “Hvað heitirðu ljóta fífl” Llamdýrið Loðbert svaraði þá “Ég heiti Loðbert og ég hef ferðast í gegnum háhest” þá sagði geðlæknirinn með sinni vingjarnlegu rödd “hvaða helvítis háhest ertu að tala um” Llamadýrið Loðbert sagði: “æji lastu ekki fyrstu söguna? Ég fór innaní magan á háhesti í henni” Geðlæknirinn sagði þá “pufff vill ekki lesa svona ógeðslega hörmulegar sögur” Llamadýrið Loðbert svaraði “af hverju ert þú í sögunni” Þá sagði geðlæknirinn “man ekki… Drullastu nú út úr stofunni minni!”

Llamadýrið Loðbert ákvað þá að fara heim. Þegar hann kom heim sá hann að það var búið að stíga ofaní bláa fótsporið hanns og nú var það orðið grænt! Llamadýrið Loðbert fór þá og hengdi fótsporið uppá snaga. Svo var bankað á hurðina. Llamadýrið Loðbert hljóp mjög hægt að hurðinni og opnaði og sagði “get ég gert eitthvað fyrir þig?” fyrir utan stóð ógnkvekjandi maður. Maðurinn sagði “halló ég heiti Alfreð og ég er kleinu maður”. Llamadýrið Loðbert öskraði þá mjög rólega. Llamadýrið Loðbert sagði “labbaðu inní húsið mitt” Alfreð gekk inn með mjög hægt. Llamadýrið Loðbert bauð honum te-kaffi að drekka. Alfreð neitaði rólega.
Llamadýrið Loðbert sagði Alfreði að hann hafi verið að semja ljóð og ættlaði að flytja það rólega fyrir hann.

Dómínó kubbar lyggja í leti
Með kaffibrúsa á enninu.
Borða salt með kremi
Klína olíu í penna.

Klessur fljóta framhjá þeim
Þeir leita að laufum.
Laufin fynnast ekki strax
Nú eru þau ekki fundin.

Alfreð sagði “þetta var ömurlegt” Llamadýrið Loðbert öskraði mjög rólega “NEI”. Alfreð tók upp töskuna sína og uppúr töskunni tók hann kleinu með smjöri. Hann gaf Llamadýrinu Loðbert að smakka. Llamadýrið Loðbert sagði “jammmm” og át alla kleinuna. Alfreð stóð upp og gekk að ofninum. Llamadýrið Loðbert sagði “hvers vegna gerðiru þetta” Alfreð sagði mjög hægt “því að ég er mongólíti” Llamadýrið Loðbert öskraði þá mjög hægt “NEI”. Llamadýrið Loðbert tók í eyrað á Alfreð og henti honum oní klósettið og sturtaði niður. Alfreð sást aldrei aftur.

Llamadýrið Loðbert gekk að dularfullu holunni og sá þá að ísinn sem var í holunni var orðinn blár. Llamadýrið Loðbert fór með hendina oní og það tókst!!!
Llamadýrið Loðbert ákvað þá að fara allur ofaní holuna. Hann rann á ofsahraða lengst niður. Eftir 32 daga og 2 mínútur skaust Llamadýrið Loðbert útum holuna. Þar voru 5 menn með hunda fés. Llamadýrið Loðbert spurði einn hvar hann væri. Hunda fés maðurinn sagði “þú ert hér í London” Llamadýrið Loðbert öskraði þá “NEI”. Hann hljóp strax í bakarí og þar sá hann besta vin sinn, Hákarlinn. Hákarlinn sagði við Llamadýrið Loðbert “Þú skalt saga piparinn í 5 búta og þegar allir hunda fés menninir eru sofnaðir skaltu setja piparinn varlega á milli rasskynnana þeirra. Llamadýrið Loðbert svaraði ”ókeij, það mun ég gera!“

Allir hunda fés menninir voru sofnaðir og Llamadýrið Loðbert fór á kreik. Þegar hann var búinn að setja piparinn varlega á milli rasskynnana á öllum hunda fés mönnunum fór Llamadýrið Loðbert aftur til hákarslinns og spurði ”hvað á ég nú að gera“. Hákarlinn sagði ”bíða“. Llamadýrið Loðbert sagði ”en hvað ef ég nenni því ekki“. ”þá skaltu fá þér að drekka smá og svo bíðuru“ ”ókeij“. Daginn eftir vöknuðu allir hunda fés menninir og fengu sér það sem þeir borða venjulega, nýrna böku. Þá sprakk af þeim rassinn og þeir ákváðu að fremja sjálfsmorð. Llamadýrið Loðbert fór þá og sagði við hákarlinn ”hvernig kemst ég aftur heim“ ”þú munt þurfa að segja orðið morgunhæna“ ”ókeij ég geri það þá“ Llamadýrið Loðbert sagði ”Morgunhæna". Allt í einu var Llamadýrið Loðbert kominn heim til sín.

Allir urðu mjög glaðir og nú segi ég bara, Takk fyrir að lesa þessa sögu og segið svo hvort þið viljið aðra svona sögu eða sögu með nýrri persónu!
“Blood Is The Life Which Flows In You. But It's Also Death When It Escapes. A True Symbol Of Life And Death…”