Jónfríður sat þar eitt kvöldið og las í bók. Jónfríður les úr bók þulu sem hún hefur aldrei séð áður, þulan er svona, undraheimur ég kalla á þig ég kem og fer en eitt sinn verð ég kyrr. Þá kemur myrkur, en svo byrjar sólin að spreyta sig og heylsar Jónfríði með blessuð. Jónfríður verður mjög hissa að sólin kunni að tala þetta hefur hún aldrei gert áður en er mjög hissa líka yfir því að héri kemur stökkvandi til hennar og spyr Góðan daginn Jónfríður. Hver ert þú. Héri mannstu ekki við erum persónurnar í bókini þinni. Jónfríður trúði ekki sínum eigin eyrum, hún var í bókini sinni og þá veit hún hvað allir heita þarna. Þarna kom Dúddi fugl hann var vannur að fara með póstin eins og venjulega eins og stendur í bókinni hennar og þá sá hún Fingra langa koma fljúgandi en tók ekki eftir því að hann var meiddur í fótnum en Guðbjartur var mesti töframaðurinn í undraheimi og kunni að lækna sár og fleyra sem er sárt. Hann bjó nefnilega yfir miklum töframætti og læknaði með töfrum. Jónfríður hélt á honum í höllina sem Guðbjartur bjó í. Hún þurfti líka að spurja Guðbjart að svolitlu. Guðbjartur læknaði Fingra langa og snéri sér svo að Jónfríði og hún spurði hann hvernig hún komst hingað. Guðbjartur sagði og spurði hvað sagðiru rétt áður en þú komst hingað. Ég sagði eindfanlega hreint og skýrt, undraheimur ég kalla á þig ég kem og fer, svo bætti hann við en sitt sinn verð ég kyrr. Kannt þú líka þessa þulu. Já það kunna allir hana hér í undraheimi og þannig kemst maður inn í undraheim. En hvernig kemst maður út úr undraheimi, ja það er nú það sagði töframaðurinn. Það er nú smá erfitt. Af hverju sagði Jónfríður, sko ég man ekki þuluna. Er hún ekki skrifuð á blað, jú en ég geymdi það í kistu og lykillin er á mjög hættilegum stað. Hvar, sagði Jónfríður. Kistan er hér í höllini uppi á háa-lofti en lykillinn er á dimma stað. ég man eftir staðnum ég hef heyrt nafnið áður í bókini, ónei þarna man ég þar eru 4 drekar. Rauður, svartur, blár og grænn. Rauði drekin er eldurinn og getur gert hvað sem er með eld, svarti drekin er myrkvið og illskan og blái drekin merkir hafið, illsku hafið, græni drekin merkir blómin og grasið illgresið eru blómin þeir eru allir hættulegir. Hver þeirra er með einn lykil þegar þú ert búin að ná þeim öllum þá púslar þú þeim saman svo finniru kistur í einni kistuni virkar lykillinn og þar er annar lykill svo kemur þú hingað opnar kistuna og þar stendur vísan. En hvar finn ég lyklana hjá drekunum spurði Jónfríður galdramanninn. Þeir búa einir í einni höll fyrst ferð þú til rauða drekans með eldinn, hann er á suður dimma svæði hann býr einn í höll eins og allir hinir í turnunum finnur þú kistu ég man ekki hvaða turn ég lét kistuna í með lyklinum þú verður að leita í öllum turnum en kistan með lyklinum er efst í turninum. Svo ferð þú til svarta drekans með illskuna og dimmuna hann er á norður dimmasvæði þar er frekar kalt en honum er ekkert kalt en þér verður það örugglega svo þú þarft að fara vel klædd þangað. Hann býr líka í höll og í kjallaranum eru tíu kistur. Ein kistan er með þann lykil þú nærð honum svo ferð þú til bláa drekans með illsku hafið hann er á austur dimma svæði og þar geymir hann kistuna ofan í hreiðri sem hann sefur í svo er það erfiðasta græni drekin með gras illgresið hann býr á Vestur dimma svæði, þú ferð til hans. Hann situr oná kistuni eins og engin nær henni. Þú þarft að ná henni einhvernveginn. En hvernig næ ég að opna kisturnar sem þeir geyma spyr Jónfríður. Galdrakallinn sagði með þessum lykil þú verður að passa að tína honum ekki. Ókey hér legg ég af stað, ég geri allt til að komast til fjölskyldu minnar.



Framhald næst