Einu sinni var Nashyrningurinn Gústaf að fara niðrá pósthús að kaupa sér frímerki. Á leiðinni heim komu geimverurnar JóseP og Jóhann og stálu honum. Geimverurnar voru hræddar en þær áttu jógúrt sem þær gáfu gerviskjaldbökunni.

Næsta dag var bærinn fullur af smjöri.
Sérsveitin var kölluð út og smjörið hvarf. Snjalli leynilögreglumaðurinn Gunnar fann vísbendingu um að Samtök Kynþokkafullra Munka hefði rænt Gústafi. Besti vinur Gústafs, Apinn Sigurjón, ákvað að fara að leita að honum en hann var troðinn niður í skrúðgöngu á verkalýðsdegi fíla.

Gunnar leynilögreglumaður fann tré úr plasti.

Gústaf Nashyrningur var farinn að óttast um líf sitt svo að hann notaði frímerkja kraftana sína til að klekkja á geimverunum. Þá kom Ísbjörninn og borðaði dauðan sel.

allt í einu var Apavinafélagið komið á staðinn með félagslega skógarbirni sem fundu aumingja geimverurnar sem Gústaf Nashyrningur hafði klekkt á. Hann hvarf en karlinn varð eftir og allir lifðu hamingjusamir til æviloka nema íkorninn Viktor sem var étinn af kettinum.