fist að hræfinur var orðinn að prumphetju varð hann að bjarga mörgumm málum til dæmis að prumpa burt rusli og drepa glæpona úr
fílu. einn vondann veðurdag var hræfinnur að láta feitar kellingar
troða uppí hann vínberjum þá kom neyðarkall og einni kellinguni brá
svo mikið að hún kúkaði í sigen þá prumpaði hræfinnur þannig að allir í höllini rotuðust þá sagði hræfinnur úpsí og hljóp út og prumpaði rusli en allt í einu sá hann rotnað lík af antilópu þannig að hann stóðst ekki freistinguna og hámaði það í sig
og fór svo í höllina og lét kellingurnar troða upp í sig vínberjumm
en þær vildu það ekki en þá hótaði hræfinnur ógnandi með kjöthníf
ef þið matið mig ekki þá fáið þið ekki lúsarlaunin ykkar (sem er bréfaklemma)þá sögðu þær allar já auðvitað og tróðu uppí hann vínberjum En svo þurti hann að fara kúka þannig að hann kúkaði en hitti ekki ofan í klósettið þannig að hann kallaði á kúkhreinsarann sinn og hann þreif kúkin og þá sagði hræfinnur ég vil ekki móðga þig með peningagjöfumm heldur síni ég þér ævilangt þakklæti.þá svaraði kúkahreinsarinn
FOKK JÚ ljóti lúði .

Þannig að kúkahreinsarinn varð rekinn og hræfinnur lifði hamingju samur þangað til hann dó


ENDIR