Viðbjóðslegi húseigandinn Í dimmri hliðargötu í höfuðborg íslands bjó drengur að nafni Balrick. Balrick bjó í litlu herbergi á fjórðu hæð í nokkuð furðulegu húsi.

Balrick leigði herbergið á rúmar 30 þúsund krónur á mánuði með hita og rafmagni innifalið. Balrick hafði aðgang að eldhúsi, rusl klósetti og mjög lélegu baði sem var samtengt við eldhúsið og tjald dregið fyrir.

Hann leigði herbergið af viðbjóðslegri konu, ef hægt sé að kalla hana konu. Hún kallast RottuLík og er heldur ógeðslega hryllileg í útliti.

RottuLík stundaði það að angra Balrick sí og æ í gríð og erg. Alltaf fann hún upp eitthvað vanda mál og tuðaði í Balrick um það. Ef Balrick leysti vandann fann hún bara eitthvað annað.

Ekki nóg með það, heldur óð hún RottuLík inn á hann Balrick við hvert tækifæri. Hún stundaði það að vekja hann á morgnanna með einhverri andskotans hvörtuninni og tuða í honum þangað til að hann neyddist til að fara á fætur.

Eina nóttina þegar Balrick lá sem fastast við svefn, þá læddist hún RottuLík inn í herbergið hans og faldi sig undir rúminu hans til að njósna um hann. Þegar Balrick vaknaði loks um morguninn, fattaði hann sér mikillar furðu og gleði að RottuLík hefði ekki ryðst inn til hans og vakið hann af indælum svefni. Hann hafði náð að sofa rækilega út. Eitthvað sem hann hafði þráð mánuðum saman.

Balrick fór á fætur. Gekk aðeins um herbergið og sá svo glitta í eitthvað skuggalega viðbjóðslegt undir rúminú sínu. Hann varð furðulostinn og beygði sig niður til að athuga hvað það væri.

Sér til allrar undrunar sá hann RottuLík liggja þarna alsnakta með hendurnar á kynfærum sínum. Balrick veinaði af hryllingi. RottuLík, gömul eins og ógeðsleg eins og hún var, stundi út úr sér.. “Hvað Balrick minn”, “Ég veit að þú þráir mig”.

Það leið yfir Balrick, hann gat einfaldlega ekki skilið allan þennan viðbjóð. RottuLík nýtti sér tækifærið og misnotaði greyið Balrick allt eins og hún gat. Hún stundaði svo viðbjóðslega ógeðslegar athafnir á greyið Balrick að það væri ekki hægt að lýsa því á þúsund árum !

En ég skal skýra frá því að þetta innihélt mikið magn af saur, þvagi og öðrum líkamsvessum.

Þegar hún hafði lokið sér af setti hún Balrick aftur í rúmið sitt og skildi við hann eins og ekkert hefði í skorist.

Daginn eftir vaknaði Balrick, hann mundi ekki mikið eftir atburðum dagsins í gær en þó fór mikill hrollur um hann.

Balrick héllt áfram sínu hverdagslífi. Dagar liðu…


Eina nóttina er Balrick svaf fastasvefni, læddist RottuLík inn í herbergi hans, eins og áður. Í þetta skipti ákvað hún að gerast en djarfari. Hún afklæddist og skreið upp í rúm til hans. Um morunginn vakanaði Balrick og sá sér til mikillar skelfingar að RottuLík kúraði nakin ofan á bringu hans. Hann fékk endurminningar (flashbacks) úr þeim atvikum sem skeðu nokkrum dögum áður.

Hann varð alveg trylltur, hann reif hana upp og þrykkti henni út um gluggan ! (hann var á fjórðu hæð, munið þið)

RottuLík hrapaði á geysiferð niður á jörðina og steindrapst !!



Boðskapurinn er að þú skallt vara þig á gömlum kerlingum.
Mortal men doomed to die!