Þetta er sorp smásaga/leikrit þannig að ég ákvað að senda hana hér inn í staðinn fyrir smásagna áhugamálið, takk…
———————————————- ———————–
Óli æpti á móður sína með hásri röddu “gullfiskurinn er dauður, afhverju draps'ann?”
Þá svaraði móðir hans vandræðilega “svona er lífið…” það er ekki alltaf hægt að eiga e-ð að.
Þá æpti Óli “þú sagðir að ég ætti bara að eiga gullfiskinn til að sjá hvort ég gæti átt e-ð annað dýr.”
Þá hæpti móðir hans “ég hef ofnæmi fyrir hundum, pabbi þinn hatar hunda og þú hatar páfagauka!”
Það róaði Óla niður. “Hvað segiru um 120 lítra fiskabúr og 20 gúbbýfiska?” spurði Óli órólegur. Mamma hans svarði með vælutóni “nehhhhhhhhhh.”
—-LAG—-
Ef minns væri Tarzan
Þá ætti minns apa(apa apa apa)
Hann héti Gunnlaugur Ólafsson
Ef minns ætti apa
Þá væri ég Tarzan
Ég myndi drekkja gúbbýfiskum
Og mamma ætti trjáhýsi
-hlé-
Ef minns væri orðinn 5 ára
Þá mætti minns éta allt og alla
Því Alli er ógeðslega heppinn að vera 5ára.
—-Endir—-
Þá æddi faðir Óla inn og stunaði útúr sér “við kaupum dýragarðinn.”
Við þessi orð leið Óla vel, þá sagði faðir hans “Óli þú mátt eiga einn apann og skýra”
Þá stunaði Óli “minns…apa…núna?” Eftir þýðingu föður hans þá sagði hann “já.”
Þetta var besta augnablik Óla frá því að hann varð 4. ára.
—-LAG—-
Ég á líka apa liggaliggalálá
Ég á líka apa liggaliggalálá
Ég á líka apa liggaliggalálá
Ég á líka apa liggaliggalálá

Hann á að heita Gunnlaugur Ólafsson
Gunnlaugur Ólafsson

Gunnlaugur Ólafsson

Gunnlaugur Ólafsson

Gunnlaugur Ólafsson
—-ENDIR—-
nú leið Óla vel.
—————–Heildar endir ;)—————–