ALDREI byrja ritgerð á “í þessari ritgerð ætla ég að fjalla um…”.

Ef að þetta er rökfærsluritgerð og þú þarft að finna heimildir og koma með rök fyrir máli þínu, byrjaðu þá á því að benda á punkt og fjallaðu um hann.
Eins og til dæmis einhverntímann í níundabekk átti ég að skrifa ritgerð um það hvað mér findist um það ef að menntaskólaganga yrði skylda. Þá byrjaði ég bara á “Á Íslandi er ekki skylda að fara í menntaskóla.. blablabla..” fjallaði aðeins um þann punkt, fór svo í ‘kringum’ hann og vitnaði/benti á hann síðar í ritgerðinni.

Ef að hinsvegar þetta eru bara skapandi skrif, semsagt þú skrifar og leyfir hugmyndafluginu að ráða þá finnst mér alltaf best að skrifa í 1. persónu og ég læt persónuna allataf útskýra allt sem að hún gerir mjöög náið. Það er oft mikill plús.


Athugaðu samt að það sem að hentar fyrir mig hentar kannski ekki alveg fyrir þig.

Flestir kennarar segja líka að það sé stranglega bannað að nota “í þessari ritgerð ætla ég að fjalla um…” .

Þetta á bara að vera stutt kynning um það sem ritgerðin er um, smá formáli. T.d. “Ástralía er eyja staðsett í Eyjaálfu”, bla bla bla… :)

Oft gott að byrja á einhverri fullyrðingu.

Byrja með eithvað flott, aðalatriðið er hversu flott þú byrjar og hversu vel þú endar. Þá er hitt bara aukaatriði. Þú villir um með flottri byrjun, um að gera að nota flókin málsafbrigði og ljóðrænar túlkanir á því sem þú ert að fjalla um.

Byrjar alltaf á general opening statement.. nenni ekki að hugsa hvað það þýðir á íslensku. D:

Talar um það sem þú ætlar að fjalla um fyrir þann sem veit ekkert um þetta.

fer eftir efni..
stundum skrifa ég smá “punkta” eða svona nokkra hluti sem verða m.a. í ritgerðinni og svo enda ég innganginn á spurningu/m sem ég svara svo eins nákvæmt og ég get í meginmáli (: og kem svo með mína skoðun í lokaorðum.