Hm.. ég er framhaldsskólanemi, að byrja á öðru ári núna í næstu viku. Í grunnskóla varð ég mikið vör við einelti, þótt ég hefði sjálf aldrei tekið þátt í því sem þolandi né sem gerandi! Það versta var að mínu mati að eineltið fékk langan tíma til að grassera, þá meina ég alveg 6 ár, gegn einum strák, sem að á endanum flutti úr bænum! Og það eina sem skólayfirvöld gerðu voru að fá skólasálfræðing til að tala við bekkinn, og bekkurinn fékk algjörlega að ráða ferðinni!

Ég meina, sjöundubekkingar eru ekki nógu þroskaðir til að stjórna meðferð á einelti, þannig að þessi tiltekna meðferð gerði okkur ekkert gagn! Og ég hef orðið vitni af fleiri svona tilvikum í sama skóla, þó svo að ég nefni engin nöfn, þar sem lítið sem ekkert er gert í málinu!

Núna er þó verið að gera ýmislegt í þessum málum, tilkoma nýs myndbands um einelti sem að öllum líkindum verður farið með í herferð í skólum (vona ég) og allir kvattir til meiri umhugsunar, alveg eins og gert var með kynsjúkdóma, áfengi, tóbak og vímuefni við mína kynslóð! Vona bara að þetta muni hafa einhver áhrif!

… fyrirgefðu bullið..! :þ<br><br>

<b>Þú ert einfætt vindmylla! Ég skal og þinni hirð segja!!</b>

<b>Egill Páll skrifaði:</b><br><hr><i>Ég get gengið á vatninu líkt og Kristur
enda var fjörðurinn frystur
samt trúið þið blint
segist vera dauðanum hlynt
en óttist samt hver endalokin semur.
Efinn upp um ykkur kemur!</i><br><hr>
<font color=“Maroon”><b>Mig</b></font> dreymdi að <font color=“maroon”><b>ég</b></font> væri inní tölvuleik með öllum vinum <b><font color=“Maroon”>mínum</b></font> og allir hefðu sinn hæfileika og <font color=“maroon”><b>minn</b></font> var að <b><font color=“maroon”>ég</b></font> gat breytt <b><font color=“maroon”>mér</font></b> í sexhyrnda súlu…

<b>I have a <a href="http://www.livejournal.com/users/helgalitlar">livejournal!</a></

Ég held að ég hafi lent í einelti. Þetta var svona dulið einelti, bara orð, ekkert meira.
Ég var nýkomin frá Danmörku og fór aftur í bekkinn sem ég hafði verið í fyrir tveimurárum. Það voru aðallega strákarnir, þeir voru djöflar í mínum heimi. Þeir voru það sem ég óttaðist mest. Ég hafði mjög gaman aö því að lesa og hef reyndar enn og þegar ég ætlaði að lesa Harry Potter og eldbikarann á dönsku þá var mér strítt. Mér var strítt fyirir að lesa það sem ég vildi lesa og gera það sem ég vildi gera. Ég gjörsamlega hataði þessa stráka og reyndar voru nokkrar stelpur líka í þessu. stundum held ég að þetta hafi ekki verið einelti en ég er sannfærð að þetta var einelti. Þetta var svo dulið að ég tók ekki einu sinni eftir því. Ég var ein í tvö ár og nú er ég rosalega hrædd um að særa einhven. Ég á erfitt með að segja nei við suma og ég þoli ekki þegar einhver er ein úti í horni. Sem betur fer er þetta betra núna.
Takk fyrir að lesa rausið í mér, Saga<br><br>————————————————-
Sumir hlæja He He He, ho ho ho eða hí hí hí. En svo eru til enn aðrir sem hlæja ohohohoh. það er einn sem ég þekki sem hlær ríhíríh!'

Hlátur lengi lifi!

<b>Tilvitnun:</b><br><hr><i>Ef þú smælar út í heimin, þá smælar heimurinn til þín!</i><br><hr>
Allir sem segja mig hlakkar til eða eitthvað þannig. Ég er með gott ráð fyrir ykkur: Farið aftur í 7. bekk.