Sæl snikkin.
Góð leið til að sofa vel, er að reyna líkamlega á sig á daginn, svo sem með göngutúr, eða sundi. Það er líka góð regla að halda reglulegum svefntíma, það er að vakna alltaf á svipuðum tíma.
Svo hefur nú oft reynst mér vel, að þegar ég fer að sofa á kvöldin, þá lít ég á klukkuna, segi svo við mig hversu lengi ég megi sofa, og klukkan hvað ég eigi að vakna. Oftast dugar það til þess að ég vakna um leið og vekjaraklukkan fer í gang.
Gangi þér vel að vakna.
Kveðja habe.

Já hey það virkar líka fyrir mig, þegar ég er að fara að sofa, er að stilla vekjaraklukkurnar og sona þá ákveð ég hvenær ég ætla að vakna og segi kanski við mig: Í fyrramálið ætla ég að vakna korter í 7 og fara strax á fætur! Það fyrsta sem ég hugsa um þegar ég vakna er þetta og ég stekk upp. Ef ég er ekki viss hvort ég nenni í fyrsta tíma þá sef ég yfirleitt í fyrsta tíma og annan og þriðja og …. sem er ekki góð hugmynd! ;)<br><br>


“Drop that zero and give it to hero…”

(Vanilla Ice í Cool As Ice, tíhí ;)

Ég hef þjáðst af sama vandamáli. Málið er reyndar frekar það að
ég sef of lítið, sumar vikurnar er ég að sofa 4-5 tíma á nóttu og
er þar af skrópandi í fyrsta tíma annan hvern dag.

Að fara snemma að sofa er það mér dettur helst í hug, og ekki sofa
á daginn… (annar slæmur ávani af minni hálfu).

Svo er það bara virkilega AÐ VILJA mæta í skólann! Þegar vekjara-
klukkan hringir er allt of freistandi að leggjast niður í svona
kortér í viðbót, en það á EKKI að gera. Bara rífa sig upp úr
rúminu. Þú gætir prófað að koma vekjaraklukkunni fyrir hinum
megin í herberginu.

Annars er bara, já, að sofa nóg og sofa reglulega. Frá 11 til 7
í staðinn fyrir 2:30 til 7 og síðan 15 til 17.
<br><br>“Nature is definition.”