Það var þannig að ég var með þess indælu fjölskyldu en í henni voru karl og kona og svo toddler sem var stelpa.
Karlinn hét Jhon, konan Lily og toddlerinn Melissa.
Þetta var geðveikt happy fjölskylda og allt gekk í haginn: það kom limmi að ná í Jhon í vinnuna, Lily var heimavinnandi en selda hvert málverkið á fætur öðru og Melissa var með nanny og var róleg og góð stelpa.
Svo kviknaði í. Jhon dó og þar með var Lily ein með Melissu, atvinnulaus. Hún var alltaf að hringja í nanny til að geta sofið á næturna og var farin að hrökkva upp á nóttunni vegna martraða um Jhon. Svo grét hún oft á dag útaf honum og var eiginlega alveg hætt að hugsa um stelpuna nema hún neyddist ti þess.
Svo varð Melissa child og gekk mjög vel í skóla.
En hún grét líka oft en ekki eins oft og Lily.
Svo þegar Melissa varð unglingur fóru einkunnirnar að versna og hún var hundleiðinleg : Nennti aldrei að laga til eða neitt. Svo þegar Lily varð gömul var Melissa í skólanum og Lily var bara að elda í rólegheitum, sofnaði svo í sófanum og auðvitað kviknaði í og hún brann inni. Mikið af húsgögnunum í húsinu var brunnið og þegar Melissa kom heim varð hún mjög leið.
Svo varð hún fullorðinn og flutti út, giftist og eignaðist 2 börn og lifði happy í einhvern tíma.
Svo kom að því að maðurinn hennar lenti í fangelsi(hann var þjófur) Social worker kom og tók annað barnið og svo dó hitt.
Þar af leiðandi var hún alein í ættinni,orðin gömul kona og lifði hálfleiðinlegu lífi eftir þetta og dó svo úr elli.

Endilega segið mér hvað ykkur finnst!