ég var einmitt að lesa With the Old Breed þar sem höfundurinn (E.B. Sledge) barðist á Peleliu og Okinawa.
Sem Pacific þættirnir eru gerðir eftir.

Þarna var mikill hiti, aðbúnaður slæmur og erfitt umhverfi. Mannfall var mikið hlutfallslega eða um helmingur í infantry deildunum en 1st Marines var í mánuð á Peleliu.

Stalingrad var líka bara orðin typpastærðarkeppni milli Stalín og Hitlers, borgin var öll orðin að engu og hafði í raun ekkert sérstakt gildi nema bara heiðurinn að hafa unnið

Þetta er góður punktur. Einnig má athuga það að þó að samtímamenn hafi fundist mikið til sigursins í Stalíngrad koma þá er það sér í lagi seinni tíma mönnum sem hefur fundist orrustan mikilvæg sem vendipunktur stríðsins. Ekki er víst að samtímamenn hafi gert sér jafnmikla grein fyrir því þegar orrustunni lauk árið 1943 og óvíst hvenær stríðinu myndi ljúka, þótt nokkuð víst væri að Þjóðverjar yrðu þar undir, m.a. vegna ósigursins við Volgu.

Þó að orrustan um Stalíngrad hafi skyggt á aðrar stórar orrustur í alræmd vegna mannfalls og hetjudáða (einnig and-hetjudáða), þá voru innrásin í Normandí og Iwo Jima hernaðarlega þýðingarmeiri orrustur í augum samtímamanna eins og þú bendir á.

Þó er það, eins og Dutycalls segir og ég hef margoft sagt sjálfur, leiðinlegt hvernig Stalíngrad fellur í skuggan af þessum tveim orrustum hjá okkur síðari tíma mönnum, sem orrustan á alls ekki að gera, og gerir ekki nema vegna kalda stríðsins, falli Sovétríkjanna og neiðkvæðri umfjöllun um þau.

Bætt við 2. janúar 2011 - 06:08
*neikvæðrar umfjöllunar átti þetta að vera.