Æi en leiðinlegt. Það tekur örugglega tíma að komast í gegnum þetta, fáðu einhvern til að vera hjá þér. Ekki vera ein.

http://www.hugi.is/tilveran/threads.php?page=view&contentId=6180330#item6187746

talaðu við vinkonu þína um þetta, og reyndu að vera eins mikið með vinum þínum og þú getur ;) ekki hitta hann. myndi reyna að forðast það að hitta hann.
reyndu að horfa á bíómyndir af fólki sem er í svipuðum vanda og þú eða verri.
-bara gleyma honum fyrst og fremst.

það getur alveg eins verið að hann taki þessu jafnilla og þú, hann bara sýnir það ekki. ég vil helst ekki sýna ef ég mundi hætti með stelpu eftir 2ja ára samband. en þú jafnar þig á þessu á endanum, allir gera það. einbeittu þér bara að einhverju sem minni þig ekki á hann þá líður þér betu

Það virkar best fyrir mig að vera með vinum, alls ekki vera ein því þá á maður það til að hugsa alltof mikið. Vertu með einhverjum sem þú getur treyst á. Veit hvernig þér líður er að ganga í gegnum það sama.

Oki, þetta verður erfit svona fyrstu vikurnar, og þetta mun skána… þú munnt aldrei gleyma honum, en þér mun líða betur eftir smá tíma. Ég veit ekki hvernig ég á að útskýra þetta betur, ég var einhvern tíman í sömu sporum og þú, hélt að heimurinn myndi ekkert gera sig án hans. En veistu þetta lagast :D og heimurinn verður ef e-ð er bara betri :)

Það er í rauninni ekkert hægt að segja þér hvað þú átt að gera, þú verður að finna þína leið til þess að jafna þig á þessu. Ég tók mér 3 vikur og væl og volæði og sparkaði svo í rassinn á mér, svo hefur þetta bara komið smátt og smátt.

Kíktu á grein fróðleiksmola um ástarsorg hér:
http://www.hugi.is/romantik/providers.php?page=view&contentId=4332448

Þú verður bara að einbeita þér að því að þetta á allt eftir að verða betra. Vittu til. Eftir fimm ár áttu eftir að hugsa hvað var ég að pæla?
Þú verður samt að taka þér þinn tíma til þess að jafna sig á þessu, það er enginn ákveðinn tímarammi. Getur verið vika, getur verið ár, geta verið 5 ár. Það er bara mismunandi fyrir hvern og einn. Aðalmálið er að ekki reyna að ýta á sjálfa þig. Leyfðu þér bara að finna til, leyfðu þér að grenja og syrgja.

En svo kemur tíminn þar sem þú einfaldlega bara veist að þú ert búin að jafna þig og þá fyrst ferðu að hugsa “vá hvað ég var að sóa mínum tíma með því að eyða svona miklum tárum í hann, eyða MÍNUM tíma og mínu lífi í hann”.

Hann horfði á uppistand kveldið sem við hættum saman

Og þetta segir meira um hann heldur en sambandið ykkar nokkurn tímann.

Nú er bara einmitt tíminn til þess að skoða hurðarnar sem opnuðust þegar hinar lokuðust:D Líta björtum augum fram á veginn og ekki láta strák skemma þitt líf. Aldrei leyfa nokkurri manneskju að eyðileggja þitt líf og þína möguleika.

Var í sömu sporum og þú, þetta lagast með tímanum vinan :(

Ég veit lítið um þetta… En ég myndi halda að þú ættir að tala við vinina. Eða bara “hanga” Ég held líka að þeim þætti gott ef þeir vissu að þú treystir þeim fyrir tilfinningum þínum frekar en hugurum og það myndi leiða eitt gott af öðru.

Æi en leiðnlegt að heyra:( En víst hann elskar þig ekki eins og hann gerði þá er gott að enda þetta í staðinn fyrir að hanga saman í ástlausu sambandi…gerir engum gott

Best bara að hafa einhvern til að tala við, það hjálpar mest. Svo er bara að hafa eitthvað að gera kannski finna sér einhvað nýtt hobby. Ég get lofað þér því að næstu vikur verða erfiðar en þetta á eftir að batna.

Hann er ábyggilega í rusli… Margir líta geðveikt töff og ekkert caring en eru síðan bara í sjokki.

Allavega þér er lítið hægt að gera í þinni stöðu er ég hræddur um :(

hann á eftir að átta sig á þessari skyssu sinni. Ef þetta kom bara out of the blue þá er þetta örugglega bara eitthvað ‘'phase’' hjá honum. En BESTA leið til að komast yfir svona er einfaldlega að hitta vinina/vinkonurnar og skemmta sér,njóta frelsisins, Þér á eftir að líða dalitið skringilega fyrst en þetta deyfir sársaukann svo mikið:).. vona að þú komist yfir þetta =)

mitt hjarta hefur verið rifið nokkrum sinnum úr mér,, og þetta skiptið rétt í þessu sem ég segi núna !!!
ég get ekki meir
ég verð single þangað til æviloka

eitt sinn helt ég að ég væri elskaður
eftir 2ja ára samband var allt að fara til andskotans,
við hættumsaman og meigin ástæðan var að hun var ekki buin að vera hrifin af mer í 3mánuði af sambandinu…
eg varð þunglyndur og reiður, en það sem að gerði þetta miklu öðveldara var að vinir minir stóðu við hliðiná mer allan timan og fengu mig til að komast yfir þetta, og hjálpuðu þeir mikið..
fyndu þer eithvað að gera vertu með fólki sem að þú veist að elska þig alltaf..
“það sem var er buið, það sem er ræður þú alveg sjálf”

æjj þetta er ekki gaman að lenda í svona.. en þú getur prófað að fara út með vinkonu eða vini að skemmta þér.. það gæti hresst þig við..;)

Skemtilegt þetta.

Rebound sex.

Kannski er hann bara að reyna að flýja eitthvað. Ekki endilega þig sjálfa. Svo er hann kannski bara það lokaður að hann byrgir inni sorgina í staðinn fyrir að hleypa henni út. Prófaðu bara að tala við hann.
Reyndu líka að fara út og hitta vini þína og kynnast nýju fólki. Lætur þér líða betur.

Lestu Litla Prinsinn…virkaði fyrir mig fyrir mörgum árum. Ótrúlega góð speki um hvernig maður á að líta á ást, vináttu og almennt um tilfinningar sínar. Spurningin er líka að læra að elska sjálfan sig áður en maður fer að reyna að elska aðra.