Ég hringdi í konuna mína í kvöld og hún svaraði mér nú loksins. Við ræddum saman í smá stund svo fór ég að spurja hana af hverju hún hafi ekki komið til mín eins og samið var um 14 júní þá sagði hún æææ fyrigefðu ég misti af flugvelinni ég var svo sein. En ég fefði getað reddað því nei nei ég bara misti af henni en ég hefði getað reddað því ég vinn á flugvellinum í Danmörku nei ég bara vilji ekki hringa í þig og vega þig ég ættlaði að sækja þig.. Hún sagði mér að láta sig í friði ég er fínn náungi og allt það ég var góður við hana hún veit það en það er bara liðin tíð við fórum saman út að borða í sund og í bíó og fleyra hún sagði mér að gleima því. Svo sagði hún mér að ég ætti að fara dóttir sína ég er faðir hennar og ég á svo bara að þeyja hún vill að ég ali dóttir okkar upp, það er í læi fyrir mér. En þá sagði hún ef hún spir eftir mömmu þá á ég að seyja að mamma se dáin eða einhvað mamma kemur aldrei aftur. Svo kemur ég vil ekki koma ég vil ekki lengur búa með þér þú ert fínn náungi fínn og góður ég var góður við hana en hún vill ekki búa með mér og ekki tala meira við mig það var ekki hennar vilji að giftast mér ég bað hana og ég bað hana en hún var búin að byðja mig um að reyna að laga samskyfti mín við sig og vinkonnur sínar og foreldra sína hætta að njósna um hana ekki halda að hún se að halda framhjá mér þetta átti ég allt að laga en ég gerði það ekki og nú er þetta allt farið á versta veg.
Hún sagðist hafa það fínt og hún sagði mér að gera það sem ég vil og ég á að gleima henni. En hún sagði að henni mun alltaf þykja vænt um mig útaf því þegar hún var á götunni og var í neislu þá hjálpaði ég henni rosalega mikið og hún mun aldrei gleima því en samt vill hún ekki búa með mér en ég elska þig samt. LÁTTU MIG BARA Í FRIÐI OG LIFÐU HEILL OG HUGSAÐU UM DÓTTIR ÞÍNA. Hún sagði við mig að mún mun muna eftir mér sem góðum manni en það væru erfileikar hjá mér sem eru að skemma mig og sem ég vil ekki viðurkenna.