seinustu tvö ár hef ég verið nærri því ástfangin af stráki sem er einu ári eldri en ég. Hann virtist vera hrifinn af mér, reyndi við mig á fullu en þegar ég sagðist vilja eitthvað með honum þá sagðist hann ekki vilja fast samband af því að hann vildi ekki að allir vissu, bara voða mikil skömm í því að vera með mér(við bjuggum í mjög litlum bæ, people gossip)en ég vildi aldrei gefast upp og hann hætti aldrei að reyna við mig, drengurinn var að reyna að sofa hjá mér allan h*lvítis tímann, ég hefði alveg verið til en hann vildi það ekki fyrr en við útskrifuðumst úr skólanum svo að þetta yrði ekki vandræðalegt og eitthvað en svo þegar skólinn var búinn heyrði ég voða lítið í honum, spjallaði öðru hvoru við hann á msn en ekkert meira, svo eitt sinn var ég að tala við hann og svo spurði hann mig hvort að ég væri að reyna að fá fólk til að vorkenna mér. á þeim tímapunkti komst ég yfir hann eða svo hélt ég þar til að ég hitti hann eftir bíó eitt kvöld. hann var þarna með tveim vinum sínum, benti í áttina til mín og ég heyrði hann segja hey er þetta ekki _____ (ég ætla ekki að setja inn nafnið mitt) og glotti eins og hálfviti og ég brotnaði niður. ég hafði ekki grátið síðan hann talaði við mig þarna á msninu, ekki eitt einasta tár, en svo hitti ég hann og ég fæ bara kvíðakast. ég grét og grét og grét. ég er ótrúlega viðkvæm manneskja og ég á of auðvelt með að verða ástfangin.
Ég vildi bara segja þetta, ég hef verið ástfangin af helv*tinu í tvö ár og hann hafði ekki hugmynd um hvað hann var að gera mér.
Þú ert hálfviti og ég vil ekkert með þig hafa lengur. Ef þú munt einhvern tímann lesa þetta þá veistu hver þetta er og hve særð ég er.
Takk fyrir mig.