3 vikur liðnar og ég get ekki ennþá hætt að hugsa um hann… ég er samt búin að breyta til.. hætt að tala við hann… farin að hanga með fleira fólki oftar… reyni mæta í alla tíma og reyna að fylgjast með… en ég bara stundum vil fá að vera ein og hugsa.. dett líka stundum bara út þegar ég er með fólki… langar að geta hlegið án þess að verða strax down eftirá… svo er það náttúrulega helvítis skammdegið sem er að draga mig extra mikið niður og ég er með kvíðaröskun og prófin eru að byrja.. mér líður bara ömurlega… hef 1 manneskju til að tala við en hún er oftast upptekin.. allir aðrir virðast vera komnir með ógeð á því hvað ég er alltaf niðurdregin eitthvað..

En ég veit að þetta er mér fyrir bestu… hann gerði varla annað en að draga mig niður mestallann tímann sem við vorum saman.. fór á bak við mig og annað… er að pæla að taka mig bara í hlé… frekar en að finna mér rebound… gerði það síðast og leið bara ennþá verr útaf því..

Ég jafna mig… hann var bara 1 feilspor í áttina að hinu rétta.. hann var bara “þangað til”… er að reyna að vera jákvæð…
sex is an emotion in motion