Mamma, pabbi..

Ég á kærustu?

mitt fyrsta samband var þannig að ég þorði ekki að segja mömmu eða pabba það útaf viðbrögð sem ég vissi ekki hvernig það myndi verða..

þannig bróðir minn sagði það við mömmu og systur mína án míns leyfis.. :O

og það var nú enginn viðbrögð..

þau vöru bara.. “ já ok..hvað er í matinn?”

eða e-ð svona..

svo sagði systir mín (hún er sko 16 árum eldri en ég..) “já það er nú ekki skrýtið, það vilja allir svona myndarlegann mann!” yeah right..

anywho..svo gleymdi ég að segja pabba það..

því hann á sko heima í danmörku þannig ég sé hann EKKI mikið..

en núna þegar ég veit viðbrögðin þá þori ég alveg að segja þeim það..því það voru nú engin sérstök viðbrögð..

Bara koma inn með stelpuna nokkrum sinnum og þau ættu að fatta eða spurja.

“Ég ætla að skreppa út til vinkonu minnar” nægir. Þá getur maður reyndar fengið yfirheyrsluna eftir á, en alltaf gott að fresta svona löguðu :)

*ring ring*

Mamma: Hæ hæ, kemuru ekki að sækja mig í vinnuna?
Ég: Uh.. jújú
Mamma: Hvar etu?
Ég: Heima hjá kærastanum mínum
Mamma: Ó. Heyrðu, þú sækir mig 4, er það ekki?

Með pabba þá leyfi ég honum að tja mynda sér sínar eigin skoðannir, ef hann heldur að ég sé í sambandi er ég ekkert að leiðrétta hann gaman hvað fólk getur ályktað af litlu, en pabbi hélt að ég og kærastinn minn værum saman ábyggilega 2 vikum áður en við byrjuðum saman, svo sögðum við honum það eftir að hann bauð honum að flytja inn þegar við spurðum hann hvort hann vissi um einhverja íbúð eða herbergi til leigu í plássinu þá sögðum við honum að við værum nú bara búin að vera saman í um hálftíma svona algerlega vorum bara mjög nánir vinir áður, þetta var fyrir viku síðan =P

Með mömmu þá hringdi ég og þegar hún spurði frétta sagði ég að ég væri ástfangin upp fyrir haus og að kauði væri fluttur inn.

Bý hjá pabba um helgar en er að vinna í sveit virka daga, svo þetta er spes að skilja hann eftir hjá fjölskyldunni minni, þar sem 2 af 3 tala bara portúgölsku, alla virka daga þó ég komi svo heim um helgar.

Það eru samt ekki allir eins heppnir með svona og ég held ég, ágætt að vera farin að vera heppin svona til tilbreytingar, aldrei verið hamingjusamari held ég :O

Heh, guuuð þegar ég eignaðist fyrsta kærastann þá þorði ég ekki að segja mömmu frá því.. og þetta var síðasta vor. Við vorum búin að vera að deita alveg í mánuð eða tvo þangað til ég sagði mömmu það..Og það var mikið vesen, ég var farin að ljúga í mömmu að ég væri að fara til vinkonu minnar á næsta bæ að horfa á Lost og svona..og svo daginn eftir í vinnunni(vann með mömmu og vinkonum mínum) “hey, ég var heima hjá þér í gærkvöldi..” Og grey vinkona mín hafði ekki taugar í til að blandast inní þetta..:') Svo var líka litli bróðir minn búinn að komast að þessu því hann var í grunnskóla með hálfsystur stráksins…Hann kom heim einn daginn: “Hey! Þú átt kærasta!” Ég: “Uuuuuusss!!”

En svo eftir mikið stress þá sagði ég henni þetta..planaði það mjög smooth.
Var svona:
“Hey, þú þekkir xxx(sem er pabbi gaursins og nágranni okkar)?”
“Já..”
“Tja, hann er eiginlega tengdapabbi minn”

Tók mikið á. En hún sagði bara að sig hefði grunað þetta og alltí lagi með það. En..ég fíla ekki svona. Er feimin í svona málum. Og ég veit ekki hvort að pabbi hafi frétt af þessu. Allavega sagði ég honum aldrei neitt 8-)(Bý ekki hjá pabba btw)

En..þetta var erfitt fyrir litlu mig:)

segi þeim það aldrei, það kemur þeim bara ekkert við… stundum frétta þau það einhverstaðar, annars vita þau bara ekkert

Mamma og Pabbi bara svo þið vitið þá eru ég og *nafn* á föstu.

Hm, ég sagði mömmu og pabba ekki frá fyrsta kærastanum mínum og ég veit ekki hvort þau vissu það. Ég sagði þeim heldur ekki frá kærasta nr. 2 en þau vissu það samt.

Ég held ég hafi bara einu sinni sagt mömmu þetta (þau búa á Ak og ég í Rvk svo ég tala mest við mömmu á msn og hún segir pabba svo bara ef hún vill). Þá sagði “Ég kyssti strák í leikfélagsferðinni um helgina” og svo bara ekkert meir…

Æj, þau finna það út á endanum.

Hef líka verið að pæla í hvað ég á að gera í framtíðinni … Mér líkar alls ekki viðbrögð foreldra minna við svona, þau verða alveg óþolandi.

Hef hingað til aldrei sagt þeim neitt tengt þessu og ætla ekki að gera það fyrr en ég neyðist til þess.

Ég hef aldrei verið í sambandi, en oft hrifinn og hún hrifinn af mér og þá mikið msn og sms samband a milli og alltaf er ég byrja að fá sms svona nokkuð oft þá kemur spurninga flóðið og ég alltaf bara svarað án lyga.. En núna er ég í smá msn/sms sambandi, ekki SAMAN, en hrifning og mjög mikil eins og áður og foreldrar minir spurja og spurja en ég neita að svara:Æ Svo gaman að pína þau svona afþví að þau eru svo forvitin alltaf:P Ekki það að þau séu sár, bara eru endalaust að spurja en fá ekkert svar:P

Mamma komst að því þegar að ég tók hann með mér heim svo kallaði hún á mig og ég var alveg rauð í framan vegna þess að við höfðum verið að kyssast og sonna, svo segir hún svona með glotti “Hva er eitthvað á milli ykkar?”
Ég: *Roðna* “Hmm, já.”
Mamma: Okaay.

Svo um kvöldið þegar að hann var farinn þá spurði hún mig svona útí hvernig hann væri og svona, ég og mamma erum með svo gott samband, ég meina ég kom heim og sagði við hana mamma é gvill byrja á pilluni og hún bara ertu búin að gera það með honum? Ég: Já.
Mamma: Okaay, þá þurfum við bara að panta tíma hjá lækni.
:)
Ekkert smá þægilegt:P

hahaha;] Þetta var eiginlega svona;
ég;“Hey mamma nenniru að skutla mér á Hvammstanga til kærastans míns?”
Mamma;“WHAAA??? Hvað heitir hann, hvað er hann gamall & þekki ég mömmu hans?”
Mamma;"og jájá ég skal skutla þér ;D

Ekki mikið mál ;\ En jamm, mamma mín er æðisleg og ég fæ allt sem ég vil :D

Þau spurja bara.

Hjá mér var það bara þannig að við vorum geðveikt mikið að hanga saman heima hjá honum og svo eitthvað hjá mér líka. Foreldrar mínir fóru að gruna eitthvað af því að við vorum svo mikið saman. Reyndar grunaði mömmu hans líka eitthvað þar sem hann var ekki vanur að fá stelpu í heimsókn.

mamma vissi ekkert af fyrsta kærastanum mínum enda var það eiginlega bara “one week stand” e-h, svo við næsta þá vorum við bara að tala um að ég væri að fara í bæinn yfir helgina, og hún spurði mig hvað ég væri að fara að gera.. og ég sagðist ætla að fara að hitta hann, og hún bara jáá, eru þið saman eða e-ð? og ég sagði bara jáá eiginlega, og hún bara ókei með það ;p og svo sagði hún pabba þetta.
þetta á ekkert að vera neitt big deal, ekki eins og þau hafi lent í öllu þessu sjálf ;D

Mamma pælir voða mikið í þessu þannig hún vissi þegar ég varð hrifin af honum, og svo þegar við byrjuðum saman.


Pabbi er allt annar handleggur, það þarf liggur við að biðja hann um leyfi.

Já heyrðu foreldrar mínir fengu sko EKKI að vita af því þegar ég var með fyrsta kærastanum mínum, enda gjörsamlega hötuðu þau hann, og vildu ekki einusinni að við værum vinir (við vorum búin að vera góðir vinir í svona ár áður en við byrjuðum saman).

Með seinni kærastann þá fór það ekkert framhjá þeim. Við erum ekki fjölskylda sem talar mikið saman, segjum hvor öðru aldrei neitt, þannig að hver verður bara að finna út sjálfur. En já, þau föttuðu örugglega að við værum saman afþví við vorum oft bara ein inní herbergi tímunum saman. Eða eitthvað.

Mamma og pabbi..
X er kærastinn minn..

ég sagði engum frá því, fólk fattaði það bara. En ég leyfði mínum að hitta pabba minn eftir hálfs árs samband.

Hef ekkert þurft að segja þeim, þau spurðu bara þegar þau föttuðu það.

Ég kom nú bara og sagðist hafa fundið það sem ég var að leit að… Mamma spurði hvað og ég svaraði: Kall

Tja… Ég sagði foreldrum mínum aldrei frá mínum samböndum. Þau bara komust að því á sinn hátt.

Með núverandi samband, þá fórum við bara að hittast svo oft heima hjá hvoru öðru að það hlaut að vera að við værum saman (Ég hitti ekki oft fólk utan skólans :P)

Þau hafa bara alltaf spurt mig, bara “er eitthvað í gangi milli þín og *insert som name* og ég svara bara ýmist ”já“ eða ”nei"

Mamma spurði hvort við værum saman, og ég sagði já.. þá spurði hún hve lengi og ég sagði henni það, fínt mál, þeim finnst hann æði.

segji þeim ekki, þau komast bara af því ef stelpan kemur oft heim til mín.

en ég held að ég hafi verið 11 ára síðast þegar foreldrar mínir stríddu mér útaf ástmálum :S

gefðu bara skít.

oooh…við erum alltof opin með þetta heima hjá mér

það var fyndið hvernig mamma komst að fyrsta kærastanum mínum

mamma var að tala við vin sinn í síman og það var eitthvað voða skemmtilegt og síðan kom þetta

mamma(í síman): ég veit það ekki, ég skal spyrja.
mamma(við mig): beta áttu kærasta
Ég: já reyndar
Mamma( alveg stórhissa): núúú, hver er það???
Ég: ummmh ****
Mamma: þessi litli tittur???????????????

———————————-

en núna eiga sér oft skemmtileg samtöl við eldhúsborðið

eins og þessi..beta mín, þú notar bara smokkin í nótt

eða þetta

er þessi ekki fínn handa þér í nótt?

———————————

síðan var ég einu sinni á gistikvöldið í skólanum…morgunin eftir hringdi ég í stjúppabba minn og spurði hvort að hann gæti sótt mig og hann sagði bara….þú mátt alvega vera aðeins lengur hjá honum

hmmmm…

þetta byraði hjá mér þannig að ég laug af mömmu og pabba um að ég væri hjá vinkonu minni… en svo kom pabbi að ná í mig hjá honum og hann spurí mig hver þetta væri og ég sagði bróðir vinkonu minnar og svo viku seinna fór ég aftur til hans og hann spurði mig þá áttu kærasta og ég sagði bara JÁ…

þetta er fyrst kærastinn minn ;D

mitt var svona… Ég er að fara til *NAFN* og mamma ókie hver er það ? og ég svara Kærastan mín, hva áttu kærust?!? segir hún og ég svara játandi, þá spyr hún afhvejru var´eg ekki búin að fá að vita af því og þá segi ég bara af því þú spurðir ekki…

þegar ég ætlaði að segja mínum foreldrum það voru þau inni í stofu að segja öðru fólki það, s.s þau kinda vissu það

Ég hef aldrei verið í sambandi svo ég hef ekki reynslu, en þau bæði eru óþolandi stundum :O Sérstaklega pabbi! Ef ég byrja að tala um stelpu sem hann kannast ekki við þá kemur alltaf upp þessi spurning: ,,Er það kærastan?“ eða ,,Er það tengdadóttir mín?” Ég þoli það ekki!!! Ég og vinkona mín erum langt frá því að vera með hvoru öðru og hún kemur stundum að passa systkini mín með mér þegar þau eru ekki heima og þá koma þau alltaf heim og spyrja e-ð ,,Jæja, var ekki fínt að svæfa börnin og vera með kærustunni?“ eða e-ð álíka.. Ég gjörsamlega hata það.. Ég er farinn að segja við þau ,,Æi viljiði ÞEGJA?!?” samt segji ég það þannig að þau taki því ekki illa, enda kannski svolítið ljótt orð ef maður segir það pínu harkalega :P

Ég spái eiginlega ekkert í því, ég segi þeim það bara ef þau spyrja..

Hjá mér var erfiðast að segja mömmu að ég væri farin að sofa hjá kærastanum svo ég gæti fengið pilluna :P Það var hrikalegt! the sex talk an everything D:

m or p= hver var þessi stelpa

your response= fuckbuddyið.

og taka svo mynd af svipnum þeirra xD

ærónó, mamma spyr og ég segi já.
fórum heim til pabba og pabbi bara hver er þetta og ég “kærastan mín”. Mjög hentugt, láta mann alltaf í friði þegar maður er heima með henni :P

Ég hef alltaf sagt mömmu minni allt. Þá meina ég ALLT! Þegar ég var 14 ára og var með kærasta númer milljón þá fór ÉG að spurja HANA út í kynlíf! Mér finnst það ekkert vandræðalegt, ég var eiginlega bara hálf fúl að hafa ekki fengið neitt sex talk eins og allir aðrir!

En já ég hef sagt henni frá næstum hverjum einasta strák sem ég hef verið með frá því að ég var 13 ára. Þegar ég fór að vaxa úr grasi og fór út í smá “one night stand” dæmi þá sleppti ég nú þeim sem ég sá eftir að hafa sofið hjá. En ég man eftir því að hafa komið heim um 7 leitið og þá var mamma vöknuð og ég var að segja henni frá strák sem hafði ekki komið vel fram við mig í partíi og síðan kl 10 bankar hún á herbergishurðina hjá mér og sagði að hún væri að fara í ræktina, en hún hafi bakað súkkulaðiköku sem ég mætti borða þegar ég myndi vakna.

Hún mamma er æði :) Ég gæti ekki hugsað mér að þurfa að leyna henni neinu. Ég held að hún sé mjög þakklát fyrir það. Stundum hef ég beðið hana sérstaklega um að segja pabba ekki og ég held að hún hafi staðið við það. Annars ræður hún hvað hún segir við pabba, ef hann fer ekki að tala við mig um það þá veit ég að hún hefur sleppt því að segja honum. Ég held að henni finnist það gott að ég treysti henni. T.d veit hún mun meira um frænku mína heldur en foreldrar hennar því þau myndu tryllast ef þau vissu sumt. . .
Ég held að hún hafi bara séð í gegnum tíðina að það er betra að hlusta og gefa manni ráð ef maður biður um í staðinn fyrir að dæma og vera með leiðinlegar spurningar. Hún græðir auðvitað bara á því; að ég segi henni allt.

Þau segja eithvað voða fátt skjóta kannski smá einu sinni og einu sinni.. En hann og pabbi tala mikið saman útaf bílum og svona.. Og síðan ef hann fer eithvað með pabba í heimsókn og ég fer ekki með og það er spurt hver sé með pabba þá svarar hann alltaf bara ,,tengdasonur minn, kærsastinn hennar Lindu! '' Og ekkert meira:P! Mjög þægilegt sko;)

Það er mjög gott samband milli mín kærastans míns og foreldra okkar beggja:P!

jaa ég veit nú ekki allveg hvort ég myndi segja þeim. þau eru frekar flippuð og kannski solldið klikkuð
en á skemtilegan hátt
þau mndi 1 lagi stríða mér
og pabbi myndi vilja hitta hann
&yfirheyrslan yrði endalaus
og ég femgi ræðu um.. að ég ætti ekki leifa honum neitt sedm ég vill ekki &ekki stunda kynlíf

:'D