var meira að meina hvar ég ætti að sofa…. en hljómar ekki illa að fá bara að sofa þetta af sér :)

bíddu bíddu.. ég var farin að halda að ég hefði skrifað þessa grein hehe.. var líka að hætta í 5 ára sambandi,eigum íbúð saman og allur pakkinn… ég tók íbúðina og hennti honum heim til mömmu… hann er samt að verða gjaldþrota þó að ég hafi borgað honum fyllilega hans hlut í íbúðinni og sé að borga bílinn hans og allt.. svona er þetta bara…

Gerðu það sem að þú villt, ekki láta hann hirða allt og sjá svo eftir því seinnna…

það er munur á væntumhyggju og ást

það er munur á væntumhyggju og ást

það er ekki hægt að vinna úr því að elska ekki eithvern heldur bara þykja vænt um hann. ég hætti með mínum kærasta fyrir svotlu vegna þess að ég elskaði hann ekki, þótti eiginlega bara vænt um hann. það er ekkert svo auðvelt að vinna úr þannig hlutum. svo reyndar þá var smá partur af því að ég elskaði annan strák, og eiginlega endaði allt vel hja mér.. byrjaði með þessum örðum og er með honum núna og gæti ekki verið ánægðari.

en vona að þú sért búin að redda þér, komin með lögfræðing í málið og svoleiðis.. það er alltaf best.. ekki láta hann eftir með allt. taktu þinn skamt!.

Það er ekki eins auðvelt og að segja það.. Munurinn á ást og væntumþykju er gríðarlegur.
Ég gæti ekki verið með einhverjum sem þætti bara vænt um mig. Það virkar svolítið eins og hann sé að gera mér greiða með því að vera með mér og vilji ekki særa mig. Frekar vildi ég vera single en að lifa í eilífri blekkingu