Segi nú bara það sama við þig og ég sagði þegar þú skrifaðir þetta sem svar á einhverjum korki:
Opnaðu augun. Það er fullt af frábærum strákum þarna í kringum þig.

Kannski ertu bara ekki að leita á réttum stöðum? Það fara ekki allir strákar út á djammið og á sömu skemmtistaði og þú. Það reyna ekki allir strákar að hözzla þig, kannski ertu jafnvel að leita að týpunni sem hözzlar minna?

Ég er allavega full viss um að vandamálið sé þín megin, ég veit að það er til fullt af frábærum strákum sem eru einmitt líka í leit að sambandi sem hefur einhverja merkingu og er djúpt, og ég þekki nokkra.

Það eru auðvitað strákar þarna úti, og sérstaklega á þessum aldri, sem eru ekki að leita að sambandi heldur bara einhverju rbb. En þeir eru bara að skemmta sér og vera ungir, ekkert endilega að vera fávitar þó þetta sé náttúrulega ekki sérlega vel gert hjá þeim.

En þessi týpa eins og vinkona þín er er til í strákum. Ég hef hitt svoleiðis stráka og ég er með svoleiðis strák. Maður þarf bara að hætta að ‘leita’. Ég bjóst ekki við sambandi þegar ég hitti kærastann minn í fyrsta skipti enda var ég bara að fara að skemmta mér í einhverri ferð. Sem endaði með því að ég kyssti hann.

Maður á ekki að láta lífið snúast um að leita eftir fullkomna stráknum, sérstaklega þegar maður er ungur. Kannski kemur hann á þessu ári og kannski næsta en eins og er er bara best að skemmta sér við það sem maður er að gera.

Vó, deja vu.. ég hef lesið þetta áður ? O_o

Hehe, ég og besta vinkona mín erum líka eitt:) Hún sagði einu sinni..“Ef önnur okkar væri strákur…” Svo öskraði ég á hana og sagði henni að hætta þessu:D

Ég á svona vin… En ef hann væri kvennkyns þá væri ég samt ekki til í að byrja með honum… :P Allar bestu minningarnar á ég með honum, við tölum um allt og ekkert… Þetta er svona, en við byrjuðum samt sem óvinir og slóumst soldið fyrst en það eltist af okkur… :P

Það er samt svo skrítið, ég þarf oft að fá break frá vinum mínum ef ég er búinn að vera lengi með þeim í einu, en við höfum unnið saman heilt sumar og vorum alltaf saman eftir vinnu og þannig og aldrei þreyttir af hvor öðrum. Hann er líka bara orðinn partur af fjölskyldunni núna, vinur bróður minnar og systur, og mömmu og pabba.

Ef ég væri þú þá myndi ég bara geyma þetta Meaningful-relationshipdæmií smá tíma og fá þér bólfélaga,

Er að meina að þú þarft að hugsa minna um þetta En ég lofa líka að ef þú gefur því svolítinn tíma og ert ekki að hugsa um að þú finnir þetta aldrei, þá kemur þetta til þín ;)

(og ef allt fer illa geturu alltaf farið að reyna vinkonu þína)

þegar ég var 17 ára þá var ég fáviti, núna 8 árum seinna er ég ennþá fáviti. Bíð bara þolinmóður eftir að hætta vera fáviti.

Ég er svo heppin að þekkja alveg slatta af svona strákum. Þeir eru samt allir bara vinir mínir og ég ætla bara að hafa það þannig :) En það sannar að þetta er til hjá karlkyninu, alveg eins og drama og leiðindi er til hjá báðum kynjum :P Reyndar hafa allir sína galla og kosti en enginn af þessum vinum mínum er annað hvort fáviti eða aumingi :)

æj ég veit ekki, þeir finnast nú vel, minn er svona… spurning kannski að hætta að leita.

Það virðist líka vera strákar leiti uppi gellurnar sem líta..hvað á ég að segja, “auðvelt” út, til að sofa bara hjá og þannig. Eða allavega er það þannig með vinkonur mínar.

Annars er ég bara fegin að eins og þú segir, ég get hlustað á bestu vinkonuna anda í símann og líka kærastann og það er ekkert vandræðalegt =)

Hvernig væri að drulla sér úr tölvustólnum og byrja að leita… því ég get nokkurn veginn staðhæft það án þess að koma mér í vandræði að Herra fullkominn dettur ekki niður strompinn þinn!

Þú greinilega flokkar karlmenn bara í tvo flokka; sjálfselsku fávitana annars vegar og væmnu aumingjana hins vegar.
En hvað vilt þú? Strák sem vill vera vinkona þín?

Það vill enginn strákur vera vinkonan þín.

Reyndu að kynnast strákunum frekar en að ákveða bara að þeir séu svona eða hinsegin.

Þurftirðu ekki að hafa fyrir því að kynnast vinkonnu þinni?

Voðalega hljótið þið vinkonurnar að vera skemmtilegar fyrst enginn karlmaður er nógu góður fyrir þig.

Vá, ég er svo sammála þér. Ég virðist heldur ekki finna neinn strák :/ Kanski er málið bara að hætta að leita? Strákar eru annað hvort: 1) ömulegir, bara fávitar sem vilja ekkert nema ríða. 2) Mjög fínir strákar, en ekkert strákar samt sem ég er hrifin af samt….

Voða skrýtið, en þetta hlýtur að koma..það er einhver almennilegur strákur þarna einhversstaðar :D

Soldið fyndið en ég þykist oft ekkert fatta þegar einhver hözzlar mig, bara því ég hef ekki áhuga:Æ

Sæl bebebe.

Á þínum aldri, s.s. unglingsaldrinum, þá er fólk að reyna að “finna sjálft sig”, s.s. að læra á sjálfan sig, langanir sínar, sjálfstraust, öryggi, stöðu í samfélaginu, stöðu í vinahópnum, framtíðaráætlanir og fjöldan allan af öðrum þáttum.

Þessi “leit að sjálfum sér” gerir það að verki að flestir eru með persónuleika “á reiki”, sem á það til að brjóta fram öfgakenndar stereótýpur í framkomu unglinga, s.s. “hörðu töffarana” sem hössla, slást, eru með stæla, koma ílla fram við stúlkur o.s.frv. eða “rólegu mjúku týpurnar” sem hafa ákveðna minnimáttarkennd í garð “svölu strákanna” (mundu að karlmenn eru þannig frá náttúrunni að vera í samkeppni við hvorn annan, og á meðan einhverjar stúlkur falla harkalega fyrir “töffurunum” og þá oftast þær sem eru “svalar” sjálfar (oftar en ekki vegna þess að þær eru vinsælar og fallegar og njóta mikilla vinsælda og athygli) þá munu þeir strákar sem hafa ekki þá “hörku” sem til þarf þjást af undirliggjandi minnimáttarkennd) og eru þess vegna oft ekki mikill “fengur” í augum kvenna, því sterkt og gott sjálfstraust er eitt það mest heillandi í fari einstaklinga, og þá sérstaklega í augum kvenna þegar þær leita sér að karlkyns maka.

Áður en strákar (þar sem umræddur korkur er að tala um karlkynið, þá mun ég halda mig við það) ná að réttlega blanda saman “mjúku og góðu” hliðinni sem og “sterku & svölu” hliðinni þannig að úr komi heillandi, góður og sjálfsöruggur strákur sem stúlkur eiga almennt til með að heillast af, þá þarf umræddur strákur að upplifa og gera sér grein fyrir ýmsum hlutum; hlutum sem vanalega tekur hann langmestan part af unglingsárunum til þess að gera sér grein fyrir.

Þetta er að mínu mati einmitt ástæðan fyrir því að ungar stúlkur eiga svo oft til með að byrja með eldri strákum, því þeir eru oft “búnir að finna sig.” (hér á ég einungis við eldri stráka sem eru ekki að “hössla” yngri stúlkur bara vegna þess að það er einfalt svo að það sé léttara að nota þær, heldur eldri drengi sem gera sér grein fyrir hversu afstæður aldur virkilega er og setja hann þessvegna ekki fyrir sig þegar kemur að makavali).

Með þessu öllu er ég ekki að segja: “hey, slepptu strákum á þínum aldri og veldu þér þá eldri,” heldur einungis að útskýra fyrir þér þessa “ýktu hegðun” yngri drengja í aðra hvora áttina, og í leiðinni að útskýra hversu algengt það er að stúlkur vilji drengi sem eru eldri en þær (og oft mikið eldri).

Við höfum öll heyrt: “stúlkur eru þroskaðari en strákar á unglingsaldrinum” og einnig (frá stúlkum á unglingsaldrinum) “ég þoli ekki jafnaldra mína, þeir eru svo óþroskaðir”. Þessi “óþroski” er að mínu mati engin “vanþroski” sem slíkur, heldur einungis eðlisbær barátta stráka sín á milli (í raun um “Alpha Male Dominance” sem er eitthvað sem ekki einu sinni mannkynið fékk að sleppa við :), sem og vöntun á “stabíllí” sjálfsmynd.

Þegar strákar “finna sig” með aldrinum, róast, og samkeppnin fer að snúast um önnur og stærri gildi en þau sem ríkja á unglingsaldrinum, þá einnig verða þeir mun meira heillandi í augum stúlkna og breytast í þessa “ideal” maka, margir hverjir.

En svona til gamans, ef við höldum áfram að horfa á þetta útfrá þróunarsjónarmiði, þá má einnig til gamans geta að samkv. þróunarkenningum mörgum hverjum þá eru þið stúlkurnar að sumu leyti að leitast eftir “Alpha Male” til þess að eignast afkvæmi með, þar sem það er sterkasta karldýrið í hjörðinni sem er sá sem ríkir í heimi náttúrunnar ;)

En það sem gerist svo, er það að “æðri hugsun” mannskepnunnar tekur við, og stúlkur jafn sem strákar gera sér grein fyrir því að “Alpha Male” gildin sem eru okkur í blóð borin eru ekkert sérstaklega sterk til framtíðar í háþróuðu samfélagi mannskepnunnar.

Þetta varð aðeins háfleygara en ég ætlaði mér, en ég vona að þú hafir samt haft eitthvað gagn, jafnvel gaman af þessum lestri :)

Kær kveðja,
Fróðleiksmoli.

E.s - er að flýta mér þannig að stafsetningar- og málfræðivillur verða að fá að vera óáreittar í þetta skipti.

Bætt við 6. febrúar 2007 - 17:53
Ég vildi bara rétt bæta við að þetta er engin alhæfing. Það eru auðvitað til undantekningar á þessu öllu (s.s. góðir, skemmtilegir og sjálfsöruggir karlmenn, jafnt sem kvenmenn, sem eru góður fengur), en þær eru mun færri en margir í makaleit myndu vilja á þessum aldri.

Hér var ég einungis að vitna til fjöldans.

Hefur ekki hitt mig..Ég er á 17 ári og ég er ekki sjálfselskur né grunnhyggin. Og er aldrei pirraður og finnst leiðinlegt að rífast eins og þú nefndir um þig og vinkonu þína að þið eruð bara bestu mátar. Það eru til góðir strákar:) En ekki margir þvímiður:P

Þú ert bara greinilega ekki að leita í rétta hópnum. Ég er strákur og á allveg á sömu skoðun og þú. Og flestir vina minna.

Þannig að point disproven =)