lestu það sem ég bætti við. Hann er að vinna til 7-8 á kvöldin, er með vinum sínum oft eftir það eða tölvunni. Eigum íbúð, hund og ég er að kvarta undan tímaleysi núna eins og hlutirnir eru núna.

Auðvitað er þetta ekki full vinna, enda er hann í einni svoleiðis sem tekur mikinn tíma. Útköllinn eru ekki það sem ég hef áhyggjur af.

á dagsskránni er talað um helgarferðir, 2 í mánuði.

Kannski ert þú ekki svona upptekinn eins og hann:)..það veit ég ekki.

Og þar að auki fer ég að vinna 2 k´völd í viku bráðlega.

Hann er tvítugu

Ertu frá selfossi og hvað heitiru?

nei við búum saman en vorum í 2 og hálft ár í fjarbúð.

hehe skil þig:)..og takk fyrir að skrifa greinina.

Málið er það að ég er búin að tala við hann undanfarið um tímaleysi og án árangurs verð ég að segja. Hafa komið dagar sem allt er voða gott en hann virðist ekki skilja þrátt fyrir að ég hafi talað vel og lengi við hann á góðu nótunum og hann næstum brostinn í grát yfir egin “mistökum”.

Þess vegna brá mér þegar hann kom með þetta. Hélt að mín skilaboð hefðu verið skýr og hélt að hann hefði náð þeim.

Ég er sammála öllu í greininni þinni og þar sem ég set hann í fyrsta sæti vil ég að ég fái það til baka.

En nú er ég komin lengra, er orðin ráðalaus ef þetta verður. Meira að segja talaði um þetta við pabba hans áðan í símann og honum fannst þetta út í hött miðað við hvað hann hefur lítinn frítíma núna.

En eins og ég segi þá skil ég að hann vilji leika sér aðeins en þetta er farið út í öfgar.

ef þú hefur eitthvað sem gæti hjálpað mér, endilega láttu mig vita. Þó ég sé þekkt fyrir að hljálpa öðrum og það oft með góðum árangri þá sýnir það sig núna að það er ekki oft að marka þegar kemur að vandamálum manns sjálfs.

Þetta samband er mjög gott og hefur alltaf verið, auðvitað með sínum erfiðu tímum og þetta er eflaust bara einn af þeim og við erum bara búin að búa saman í 9 mánuði núna og það getur oft verið flókið. Við elskum hvort annað svo mikið og við getum ekki hugsað okkur að vera ekki saman enda lögðum við mikið á okkur fyrir þennan draum sem er allur að rætast.

ég hef engan tíma í þetta og áhugi minn á þessu er ekkert svakalegur. Ég er að læra og mínar helgar verða að hluta að fara í að læra og ég er einnig í sma vinnu með þannig að ég er alveg jafn upptekin og hann, ég bara átta mig á því hvað ég hef tíma fyrir og hvað ekki.

Heyrðu, vinur, vilt þú ekki bara fara aftur í leikskólann? Þetta var mjög lélegt og óþroskað svar hjá þér, og sýnir augljóslega að þú hefur ekki hundsvit á samböndum. Ertu viss um að þú sért á réttu áhugamáli?

Bætt við 14. september 2006 - 13:26
Afbrýðisemi á ekki að tíðkast í samböndum.

já ég held það svolítið. Ég vil þá frekar höndla það en að hann sé búinn að missa áhugan á mér.

Verð bara að koma honum í skilning að ég er ekki eitthvert húsgagn.

Hann má ekki vera svo viss um að sambandið endist ef það stofnar sambandinu í hættu fyrir vikið.

býrð þú með kærustunni þinni í íbúð sem þarf að borga af? í vinnu 5-6 daga vikunnar til 7-8 öll kvöld og svo áhugamál og tölvu?

Takk fyrir svarið:)

Hann hefur einmitt ekki verið svona, ekki svona mikið allavega og ég veit það að hann yrði frábær pabbi.:) Og hann hefur alltaf verið og er góður við mig og alltaf sett mig efst á listann.

En núna hef ég ekki verið svo ofarlega þó það hafi komið dagar en það er langt síðan ég heyrði hann segja: hey nenniru að koma að gera þetta eða neitt því um líkt.

Ég talaði við hann í gær og daginn þar áður og fyrir 3. dögum.ég er svo tilbúin til að komast að niðurstöðu þar sem við bæði getum verið sátt við. Hann segist alveg skilja mig en hann getur ekki tjáð sig, alveg ómögulega.

Ég er búin að tala við hann í góðu en samt búin að vera hörð og ég gær lýsti ég því að ég væri að gefast upp. Hann gerði lítið annað en að segja já og nei eftir því sem við átti þegar ég spurði hann um eitthvað því hann gat ómögulega tjáð sig. Hann hefur alltaf verið svoleiðis, lokaður á sínar tilfinningar, hann segist einungis vita það að hann vilji vera með mér eins lengi og við lifum og það sagði hann í gær. Ég gerði honum það alveg ljóst að eitthvað yrði að breytast til að það gengi upp.

En það sem ég hef mestar áhyggjur af er að ekkert breytist. Hann átti sig ekki á þessu og þá hef ég ekki mikið eftir í hugmyndabankanum.

Hann kom heim í gær og sagðist vera að spá í þessu og ég spurði, hverju ætlaru að þá að sleppa í staðinn því hann hefur lítinn tíma eins og er og það er ekki ofan á bætandi held ég. Ég fékk ekkert svar.

Ég held að hann geri sér ekki grein fyrir þessu og hvað á ég að gera ef hann er bara blindur?

Ég er mjög góð í að tjá mig og mínar tilfinningar og ég er búin að senda honum bréf, minnismiða og búin svo að sýna honum hversu sár ég er.

Hvað ef ekkert af þessu virkar?

Þetta samband er mjög gott og búið að vera í rétt rúmlega 3 ár og hlutirnir gengið upp og niður en þó aðallega upp. alltaf þraukað því við vitum að við elskum hvort annað óendanlega mikið. Það væri ömurlegt ef þetta annars góða samband færi í vaskinn fyrir svona lítið.

Hann mun átta sig á endanum en ég veit ekki hvað er langt þangað til.

Ég veit að ég hef pabba hanns á minni hlið. Í morgun bjó ég til plan handa honum til að fara yfir. Þar setti ég á planið vinnu og hvolpanámskeið sem við erum á og setti svo inn allt það sem hann væri að taka að sér til að sýna honum hversu upptekinn hann yrði og hversu litið við myndum sjást. Ég hafði hugsað mér að vinna smá 2 kvöld í viku þannig að ekki batnar það. Ég ætla að byðja hann um að bæta inn í planið svo öllum þeim áhugamálum, mér og hundinum og láta hann sjá að það er ekki mikill tími fyrir það.

Æ ég er bara orðin rigluð en mér finnst ekkert að því eins og ég hef sagt oft áður að hann fari í tölvuna og út með vini sínum með bílnum en bara að ég gleymist ekki, það er það eina og að hann sýni áhuga á því að vera með mér.

txtFirefly
ég hef engan tíma í þetta og áhugi minn á þessu er ekkert svakalegur.

nei ég veit að þetta er ekki föst vinna en það er komið plan fram að áramótum .Alltaf fundur á miðvikudagskvöldu, Önnur hver helgi í október og nóvember og svo stundum á laugardögum eins og þar næsta laugardag verður labbað á esjuna og svona. Ég er alls ekki að segja að þetta sé svaka vinna en þetta er mikið miðað við það sem hann hefur að gera. Vona að þú skiljir það.

Það er líka misjafnt hvað fólk þarf mikin tíma fyrir sig og sína.

óskaplega finnst mér leiðinlegt að sumir skuli ekki sjá það á skrifum mínum að þetta er eitthvað sem ég hef áhyggjur af af því að tíminn sem við höfum er ekket svakalegur fyrir og ég búin að byjða hann um að sýna mér smá áhuga þar sem mikill tími hans fer í HIN áhugamálin hans, ef þetta væri það helsta þá væri mér örugglega nett sama, ég er bara svo vanaföst og mér finnst skrítið að vita það að hann verði ekki heima aðra hvora helgi á tímabili.

Það hversu mikinn tíma þetta tekur fer allt eftir því í hvaða sveit þú gengur og ég veit það að efir ungliðaþjálfunina(það sem hann þarf að byrja á) tekur lang mestann tíma, eftir það ræður þú alveg sjálfur í hvaða deild þú gengur og hvað þú tekur að þér að vinna mikið með þessu.

En ungliðaþjálfunin er skylda ef þú ætlar að komast það langt. Auðvitað skil ég að hann vilji vera í svona, sérstaklega út af því að hann mætti alveg grenna sig og þetta er góð hreyfing. Og hann vill grenna sig en þetta kemur mér bara á óvart þar sem svo mikið er að gera hjá okkur núna og ég líka að vinna.

Ég býst við því að þegar þú varst lítill að þá hafir þú ekki verið í vinnu þegar pabbi þinn var svo heima.

Að eiga áhugamál er bara næstum skilda og hann á nokkur en mér finnst skrítið að hann hafi valið sér bara allt í einu, rétt eftir að ég er búin að vera að kvarta undan tímaleysi svo tímafrekt áhugamál.