Ég og kærastinn minn hættum saman áðan.. fokk hvað mér líður illa.

Á miðvikudaginn fór hann að senda mér sms og tala um að “við” værum orðin þreytt og hann þyrfti að vera einn og eitthvað dótterí og ég tók því virkilega illa og eyddi nóttinni í það að grenja, svo daginn eftir talar hann við mig og er hættur við allt saman, segist sjá virkilega eftir þessu sem hann sagði og segir mér hvað hann elski mig mikið og allt verður í lagi, ég gisti já honum og allt. Daginn eftir fór ég í vinnuna og hann kom meira að segja við hjá mér til að spjalla bara og eitthvað. Svo heyri ég bara ekkert í honum alla helgina, eitthvað sms og svona.

Í dag fór ég svo að hitta hann. Ég tók eftir því að hann passaði sig að líta ekkert framan í mig og eitthvað.. svo fór hann bara að sofa.. Loksins spurði hann mig hvort hann mætti ekki bara skutla mér heim. Á leiðinni heim hætti hann svo með mér. Mér líður ógeðslega illa.. ég veit ekkert hvað gerðist á þessum þremur dögum, hann segir bara að hann þurfi að vera aðeins einn, án kærustu.. en hann sé ennþá ógeðslega hrifinn af mér og elski mig.

Ég er ógeðslega sár yfir að hann láti mig ganga í gegnum þetta tvisvar á 5 dögum. Mér finnst það virkilega rangt af honum, afhverju gat hann ekki bara klárað þetta í fyrra skptið.. afhverju hætti hann við til þess að segja þetta allt aftur.

..

blaaah!