Það er í raun undir þér komið, ef þú vilt lifa með of háa ‘standards’ og svoleiðis þá tekur eilífð að finna sanna ást.

Að minu mati fer það bara eftir fólki…


Elska og að vera elskaður er sönn ást.

Ég held það sé til.
Það er bara ekki víst að maður finni hana.
Eða að maður þekki hana þegar hún kemur.

Já hún er til.

Hinsvegar standa margir í þeirri meiningu að hún sé eitthvað sem hoppar bara upp í hendurnar á þér þegar þú finnur réttan einstakling.

Ég held að það sé stór misskilningur.

Öll sambönd þurfa vinnu, ástarsambönd sem og vinasambönd og sambönd baran og foreldra o.s.f.v.
Aðgát skal höfð í nærveru sálar og allt það.
Traust kemur með tímanum, væntumþykja vex og dafnar og þú getur ekki elskað einhvern nema þú þekkir viðkomandi.

Það sem ég er að reyna að segja er að sönn ást er vissulega til, það þarf bara að vinna soldið fyrir henni.

Hún er til ef þú ert viljugur að gefa hverjum/hverri sem er séns. Ert ekki með einvherja standars og kröfur og ert reiðbúinn að gefa sjálfum þér færi á að læra að elska einhvern. Já þá er hún til.

Ég er viss um að slíkt sé til, síðan hafa komið ágætar útskýringar hér ofar :)

Eru hugtök ekki til?

Held að hún sé til =)

Já það er hún

hún er til

Veit ekki hvernig ég ætla að svara þessu….ætla að hugsa þetta svolítið lengur….

Ástin er ofmetin