ok hef verið að spá í svolitlu seinustu dagana.
Hvað er ást…
ég er svo alveg viss að ég hef verið einu sinni ástfangin en endaði illa útúr því sambandi þar sem ég var alltof mikið ástfangin ég hugsaði um hann hverja einustu mínutu þegar ég var ekki hjá honum..gat bara gjörsamlega ekki lifað án hans og var líka alltaf að hugsa hvað hann væri að gera þegar ég var ekki hjá honum og líka hvort hann myndi hugsa svona um mig og blabla ég get talið endalaust.
Ég hélt að enginn í heiminum væri jafn ástfangin og ég og mér leið ekki vel í þessu sambandi því ég var alltaf að hugsa ef hann myndi hætta með mér hvað myndi ég gera og svo var ég orðin svo stressuð að hann myndi hætta með mér að ég var alltaf að reyna vera þessi fullkomna kærasta.
t.d þegar ég var að fara að sofa þá hugsaði ég hvað á ég að hafa um að tala þegar ég hitti hann á morgun og endaði með að ég var hætt að fara sofa svaf mjög lítið þessum tíma og svo fannst mér hann vera svo leiðinlegur við mig að ég var farin að hata hann miklu meira en að elska hann
hann var farinn að svíkja mig á hverjum degi og byrjaði að drekka alltof mikið..12 sinnum á mánuði allavega og stundum oftar. og þar sem ég var búinn að missa trausti' á honum vildi ég helst vera með honum á djamminu og byrjaði sjálf að drekka svona mikið og í eitt ár sem við vorum samann drakk ég mjög mikið svo hann gæri ekki farið að gera neitt til að særa mig..
ég var gjörsamlega heiladauð.
Svo kom af því að hann sagði mér upp og vá ég fór í mestu ástarsorg og var farin að íhuga að stitta mér aldur því ég trúði ekki að ég gæti ekki án hans verið þó svo að ég lét hann alls ekki vita að ég væri í ástarsorg svo við urðum vinir 2 mánuðum eftir að við hættum saman finnur hann sér aðra kærustu og ég var þá en jafn ástfangi af honum og þar kom mjög mikil afbrisemi og ég leið svo ílla trúði því ekki að hann væri búinn að gleyma mér og var svo reið við sjálfan mig og hann og óskaði mér 100 sinnum á dag að ég hafi aldrei kinnst honum.
Svo kom af því að ég var að reyna að gleyma honum og fer á djammið og hitti ég hann þar og fekk hræðilegasta sting í heimi í hjartað og ég vissi ekkert hvað ég atti að gera og hann kemur að mér og byrjar að tala við mig og ég tala við hann og langar mest að fara að gráta og segja honum hvað ég elska hann mikið en svo segir hann mér að hann sé hættur með stelpunni og hann sé ennþá ástfangin af mér og við byrjum að kyssast og alles og enum heima hjá honum um nóttina og svo gengur þetta svona í nokkra daga en svo eitt kvöldið ligg ég hjá honum og þá segir hann mér að hann sé að hugsa um að byrja aftur með kærustunni sinni því hann er svo hrifinn af henni.. og ég var svo sár fannst eins og ég væri svona vara drasl fyrir hann svo ég fer heim og verð meira en brjáluð svo fer ég og opna mig í fyrsta skiftið og tala við mommu og segi henni þetta allt saman og hvernig mér líður og hún segir mér sogur frá henni og pabba sem ég vissi ekki og mér leið svo vel að heyra þetta og líka að hafa opnað mig mér fannst eins og 50% af ástarsorginni hafi farið en var samt um 1 ár að komast yfir hann því hann hringdi reglulega og þurfti að tjá sig hvað hann elskaði mig en ég vildi vera sterkari og láta hann ekki plata mig aftur og núna er ég kominn yfir hann og það er besta tilfinning ég sem hélt að ég myndi aldrei komast yfir hann en það er eitt sem ég er rosalega hrædd við og það er að verða ástfanginn aftur og núna alltaf leið og ég byrja vera hrifinn af gaur þá flý ég alltaf í burtu og hætti að tala við hann því miður á ég eftir að vinna mig útur þessu.. en ég verð að viðurkenna að þetta var besta og versta lífsreynsla sem ég hef nokkrum tíman lent í og mér finnst ég hafa þroskast um helming við þetta og núna veit ég að ég á eftir að verða 100 sinnum ástfanginn og mun samt alltaf komast yfir ástarsorgina og þó svo að maður haldi að þessi ástarsorg sé oðruvisi en annara þá er þetta alveg eins og jafn erfitt en maður lærir alltaf eitthvað nýtt er það ekki langaði að kasta þessu hérna inn því ég er ný hérna og langaði að deila minni sogu endilega skrifiði ykkar skoðanir og afsakið stafsetningarvillurnar :)