Þegar þið lendið í ástarsorg og eruð að reyna að gleyma manneskjunni, kemur sorgin þá stundum í svona bylgjum?
Td. á daginn er ég fínn, ég hugsa ekkert um hana, en á kvöldin og á nóttunni þegar ég er að fara að sofa þá get ég ekki hætt og get ekki einusinni sofnað og er andvaka fram á morgun… Svo um daginn er mér sama aftur.