Hræddur um að það sé ekkert einfalt svar við því…

Ást er kjaftæði. Þoli ekki þegar fólk ofnotar orðið “ég elska þig”. Rugl og ekkert annað. Auðvitað elska ég fjölskyldu mína án nokkurns vafa,(held samt að þú varst ekki að meina fjölskyldu ást) en aldrei á ævinni hef ég sagt við einhvern kærasta minn að ég elski hann. Mér getur þótt mjög vænt um hann, en þetta er eitthvað sem mér finnst vera of stórt orð því við í rauninni getum ekkert áttað okkur á því. Þegar við segjum það þá erum við bara föst í augnablikinu. Of stór orð fyrir eitthvað sem deyr út á endanum..

Held að stelpur viti það ekki, vita bara hvað peningar og bílar eru. Hmmm….

ég held að það sé ekki til neitt einfalt svar við þessari spurningu nema ást er tilfining, en ég giska á að þú hafir nú vitað það

ég skal segja þér hvað ást er… það er æðisleg tilfinning… það gerir þig hamingjusama þig langar að vera með manneskjunni sem þú elskar alltaf og vita hvað hún er að gera þegar þú ert ekki með henni. Þú treystir henni fullkomlega og þessi manneskja fullkomnar þig. Þið gistið saman og þegar þú vaknar og horfir á ástina þína þá hugsaru hvað þessi stelpa/strákur er falleg/ur eins og engill þó að hann sé ógeðslega miglaður. Þegar þið eruð ekki saman þá hlakkaru til að hitta hann. Þið eruð eins og ein fullkomin manneskja og getið ekki lifað án hvors annars. En þessi tilfinning getur farið svo ekki vera of ástfangin þá lendiru í sömu aðstæðum og ég er í núna og það er hræðilegt.

Ást er dópamín (minnir mig að hormónið hafi heitið) framleiðsla í heilanum sem setur okkur í ákveðna stöðu gagnvart öðrum einstakling af gagnstæðu kyni og undirbýr okkur undir mökun.
Þessi “eina ást” sem fólk talar um er blekking, auðvitað verður þeim að finnast manneskjan vera sú eina í heiminum, annars myndi viðkomandi ekki leggja sig neitt fram til að eignast afkvæmi með henni.

Ást er klisja, ást er blekking.

There is no life without love..

Ást er bæði það besta og það versta sem getur nokkurntímann komið fyrir þig.
Hún getur verið besta vellíðunar tilfinning og hamingja sem þú nokkurntímann upplifir, en svo getur hún líka valdið stærstu sálarkvölum sem til eru þegar þú tapar henni.

Ást er tilfinning, ekkert annað. Hún er ekkert hlutlægt, hefur aldrei verið það og verður aldrei neitt annað.

Til ykkar sem sögðust aldrei segja orðin þrjú “ég elska þig” ja það er ykkar ákvörðun, en þið eruð að dæma orðin of hart, þetta er bara leið til að tjá dýpstu tilfinningar manns til annarar manneskju, að vera ástfanginn og að elska getur verið það sama, en að elska fer líka yfir fleira. Ég er sammála að þetta er í mörgum tilfellum ofnotuð setning, en það er ekki oft sem mér líður jafnvel og þegar ég fæ að heyra þessa setningu frá munni sem meinar það, og já það heyrist hvort það sé meining á bakvið það. Þeir sem hafa upplifað bæði ástina og sorgina þekkja strax muninn á raunverulegri játningu og tjáningu á ást og svo fake. Fyrir mér er að elska líkt og að vera á toppinum á væntumþyggjustiganum, nema bara þegar maður kemur á toppinn, þá virðist maður halda samt áfram upp og stiginn fer með manni :)

Speaking words of wisdom