Ok það er búið að senda inn fullt af einhverju drasli um að ást sé ömurleg og eikkað rugl! Hvað er málið?? Ég er sjálf ástfangin uppfyrir haus af kærastanum mínum…og mun alltaf vera það!

En það sem ég skil ekki er að einhver sendi inn grein eða kork eða eikkað um að hann/hún var ástfangin/n en fyndist ást samt so asnaleg að mar væri ástfanginn í einhvern tíma og so endaði það…ef mar byrjar í sambandi sem mar er yfir sig ástfanginn þá á mar ekki að byrjað hugsa um hvað ást er ömurleg af því að hún mun einhvern tíma enda…því miður enda ógisslega mörg sambönd…en oft kemst fólk líka bara að því að það var aldrei ástfangið af náunganum eða gellunni…
Ég veit allavega um mun fleirri sambönd(ástfangið fólk) sem er búið að vera saman í mörg mörg ár og eru ennþá jafn ástfangið og þegar það byrjaði saman heldur en fólk sem hefur orðið fyrir ástarsorg….það þarf oft að kyssa marga froska áður en mar hittir prins charming….
(Ekki koma með eikkað diss…ég er bara að tjá mig smá)