Ég kynntist ágústu á tvítugs afmælisdeginum hennar á skemmtistaðinum nellys.. við vorum saman í ms.. við urðum strax mjög ástfangin, ást okkar var ofsafengin. Sem dæmi um hana þá sváfum við í mesta lagi 10 nætur í sundur á þeim tíma sem við vorum saman. Hún var besti vinur minn og er besti vinur sem ég hef átt. Við elskuðum hvert annað óendalega mikið. Við voru sálufélagar. Í júní 1999 þá forum við saman til usa. Þar vorum við sem í sex mánuði. Þar bjuggum við saman, unnum saman og vorum öllum stundum saman. Við sögðum oft að við hefðum verið í 23 tíma á dag, það eina sem aðskildi okkur voru klósettferðirnar. Ólíkt því sem flestir hefðu haldið að þessi mikli tími ætti eftir að koma upp á milli okkar og myndi fá leið á hvert öðru, þá þvert á móti þá styrkti hann sambandið okkar. Við kynnumst hvort öðrum mjög mikið, kannski of vel, við vorum farin að hugsa svipað. Þegar við komum heim þá fengum við cultur shock. Við höfðum ekki eins mikin tíma fyrir okkur sjálf áður. Við byrjuðum að vinna eins og vitleysingar. Í stað fyrir þessa 23 tíma þá höfðum við bara nóttina og kannski 2 eða 3 tíma á kvöldinn fyrir okkur. Sem er líklega eðlilegt miðað við íslenskan raunveruleika. En það var engu að síður, var þetta erfið umskipti fyrir okkur. Engu að síður vorum við enn ástfangasta folk í heiminum. Á 22. ára afmælinu hennar ágústu 29. janúra, þá bað ég hennar. Ég skipulagði ratleik sem endaði með því að ég kraup á hné á þeim stað sem við töluðum first samba á. Þetta var besti dagur lífs míns, mér fannst ég ríkasti maður í heimi. Ég átti orðið framtíð með besta vini mínum. Um haustið 2000 þá ákvað ágústa að fara í háskólan, ég kvatti hana eindregið til þess að fara í skólan til að prófa. Ég held hins vegar áfram í stjórnmálafræðinni sem ég hafði byrjað í haustið 1998. Við vorum því orðin háskólapar.. Við vorum mjög samrýmt par í háskólanum, oftar enn ekki þá lærðum við hlið við hlið, borðum saman, vorum eins mikið saman eins og við gátum. Þess samvera fannst reyndar að ég held ágústu orðin of mikil um vorið. En í maí 2001 þá fluttum við á stúdentagarðana. Ást okkar var en mjög mikil, okkur fannst þetta eitt mest krefandi verkefni sem við höfðum tekið að okkur. Sambúðin gékk nánnast fullkomlega upp. Verkskiptingin var á hreinu, allt gékk eins og smurð vél. Við voru mjög samstíga í þessu búskap okkar. Okkur leið eins og kóngum í okkar eigin ríkidæmi. Ágústa fékk sér sumar vinnu í félagsmiðstöðinni bústöðum. Það átti vel við ágústu enda er hún mesta félagsvera sem ég veit um. Hún heilaði born með góðmensku sinni og hressleika. Ágústa breytist mjög við að byrja að vinna í bústöðum. Breytingin var first og fremst gagnvart mér. Hún hætti að vilja fara að skemmta sér með mér. Hún vildi skemmta sér með vinnufélögum sínum í bústöðum. Fljótlega fékk hún þau skilaboð að frá starfsmönnum ítr að það væri æskilegast fyrir að starfsmenn ítr að vera á lausu. Enda væri öll ítr partyin makalaus og mikið væri um að starfsmenn ítr væri að sofa hjá hver öðrum. Að sjáflsögðu var mér ekki boðið í þess makalausu party, skiljanlega. En það var greinilega gaman í þessum partýum því að, því ágústa kom alltaf á skallanum heim, talandi um hvað þau hefðu verið frábærir þessir starfsmenn ítr. Reyndar var mikið um að vera sumarið 2001 félagsleg hjá okkur báðum, það var stanslaus gestagangur í litlu íbúðina okkar. Nánast hvert einast kvöld þá var einhver í heimsókn hjá okkur. Skólinn byrjaði aftur hjá okkur um haustið. Ég var komin á lokaárið mitt í stjórnmálafræðinn og ágústa á annað ár í sálfræðinni. Ágústa vann um veturinn í bústöðum með náminu. Það kostað það að við höfðum litin tíma saman fyrir utan skólann. Þau kvöld sem við áttum saman fóru í að fara í heimsóknir eða þrífa föt, diska eða íbúðina okkar. Það var ekki neinn frítími fyrir okkur sjálf. Þetta ölli vandræðum fyrir okkur. Við vorum búin að vera svo mikið saman. Sá tími sem við fengum saman notaði ágústa oftast til að sofa, safna kröftum fyrir skammdegið og krakkana og samstarfsfélaga í bústöðum. Eftir áramótin 2002 þá var ég farin að skynja áhugaleysi hjá ágústu. Kynkuldi hennar var orðin algjör og áhug hennar var first og fremst í bústöðum, tím hennar og með samstarfsfélögunum jókst alltaf og jókst. Eina helgina í byrjun mars þá, var komið að hinum marg frægu makalausu partýum hjá ítr. Ágústa talaði um að hún ætlaði að taka mig með í þetta party, loksins átti ég að fá að fara í svona party verða vitni af öllu kynsvallinu sem hún var búin að lýsa fyrir mér. Stuttu á áður en að helgin kom þá sagði hún að hún vildi ekki hafa mig með vegna þess að þetta væri jú makalauspartý. Mér fannst það ekkert tiltökumál, en mér fannst samt skrítið að hún bauð vinnkonu sinni með í partýið. Eitthvað drógst þetta party á langinn því ágústa kom ekki heim fyrir enn klukka eitt eða tvö daginn eftir. Ágústa gaf mér þá skýringu að hún hefði farið í eftirpartý. Gott og vel. Stuttu sienna 18. mars kom þruman. Ágústa sagðist ekki vera lengur hamingjusöm í sambandinu og vildi hætta. Ég var stein hissa og fékk nánast tauga áfall. Hvað var hún að meina? Elskað hún mig ekki lengur? Afhverju? Hvað gerði ég rangt? Hvað var hún ósátt við? Ég fékk engar skýringar. Ég vafraði um með þessar spruningar í kollinum, hún breytisti í kalda stelpu sem vildi ekkert með mig hafa. Hvernig gat hún breyst svona á einum degi? Ég lifði í voninni að hún væri bara einhverju afneitunar skeiði. Hún ætti eftir að átta sig að hún var að ganga framhjá tækifæri lífs sins, að eyða ævinni með mér, besta vinni hennar og sálufélaga. Stuttu eftir shockið þá fór ágústa til sistir sinnar til danmörku yfir páskana. Ég var einn í íbúðinn okkar að reyna að skrifa loka ritgerðinar mina. Vinur minn gisti hjá mér þessa páska, annars veit ég ekki hvað ég hefði gert. Þetta var erfiðasta vika sem ég hef upplifað. Ég grét alla páskanna, borðaði ekkert og svaf ekkert. Ég var algjörlega kraftlaus og máttfarin, ég misst örugglega hátt í fimm kilo á þessu tímabili. Áður en ágústa kom heim þá ákvað ég að taka til íbúðinni, ég þreif hana hátt og lát. Þegar ég var að þrífa baðið og tæma ruslið þar, þá sá ég að það voru tveir notaðir smokkar í ruslinu. Mig grunaði strax félaga minn sem er mikill kvenna maður, eg hugsaði ekki meira út í það. Þegar ágústa kom heim þá sýnti hún smá merki um að hún hefði saknað mín, ég fann að nýju von í hjarta. Á þessari von byggði ég mig upp, ég gerði lítið annað en að hugsa um hana, hvernig ég gæti náð henni aftur. Hvað þurfti ég að gera til þess að vinna ást hennar aftur. Ég reyndi fullt af hlutum, sem ég nenni ekki að fara að nefna hérna, helmingurinn af þeim var mjög misheppnaðar. Ágústa sýnti engin merki um að vilja að taka mig aftur, reyndar svaf ég nokkrum sinnum hjá henni á þessum tíma, hún hafði greinileg meir kynferðslega þörf en áður. Einn daginn þá hringdi ágústa í mig og hún sagði mér að hún þyrfti að segja mér svoldið. Ég var glaður að fá smá athygli. Tilkynningin sem ágústa var segja mér var að hún var að fara með samstarfsfélaga sínum í bíó, stráki sem væri skotinn í henni. Ég fékk pínu áfall, en hún sagði að þau hefðu verið ný búin að kynnast og væri bara að fara með honum í bíó. Ég var ekkert áhyggjufullur, vegna þess að ég held að ágústa myndi átta sig á því að það væru ekkert betri strákar þarna úti. Auk þess sagði hún að hann væri frekar ófríður, og pínu nörd. Ágústa stóðst samt ekki freistingarnar og við sváfum saman þarna um kvöldið. Rétt áður en ágústa fór í bíóið þá, hringdi ég í hana, afþví að ég held að ég kannaðist við gaurinn. Þá kom í ljós að hún viss allt um strákinn og sagði hann þekkt mig ekkert. Þá spurði ég hana hvernig að hann vissi hver ég var.. þá sagði hún að hann hefði séð myndir af mér. Þá spurði ég hvar, þá játaði ágústa að hann hefði komið íbúðina okkar og skoða myndir. Þá hafði orðið upp vís að því að ágústa vara að ljúa að mér. Þetta var í firsta skipti sem ég stóða hana að því. Enda er hún sú manneska sem er hlýjasta hjartalag sem ég veit um. Ágústu var greinilega brugðið að ég hefði náð að leiða hana í gildru og hún viðkennti að þau hefðu verið að hittast áður. Hún bað mig sérstaklega að meiða hann ekki. Að sjálfsögðu nýtti ég mér þann veikablett á henni, og sagðist ætla að ganga frá honum. Ágústa var þá lömuð af hræðslu, ég skynjaði að mér hafði tekist að láta henni líða illa. Vanlíða mín minkaði við það finna að henni var ekki sama. Um kvöldið hrundi ég í það. Um morgun var einn af fyrstu leikjunum á hm. Þannig að ég kom beint heim af djamminu til að horfa á hann. Ég var fluttur heim til foreldra minna, ég gerði þaðfljótlega eftir að við hættum saman. Ég hafði leyft ágústu að hafa sjónvarpið mitt. Ég nennti ekki að horfa á seinni leikin á mute, vegna þess að foreldrar mínir voru sofandi rétt hjá sjónvarpstækinu. Ég ákvað því að fara á eggertsgötuna og ná í sjónvarpið. Þegar kom þanngað þá sá ég að ágústa var ekki heima. Að sjálfsögðu þá varð ég hissa. Ekki var hún byrjuð að sofa hjá þessu blessaða ítr vini sínum. Ég fann út hvar hann bjó og keyrði fyrir utan húsið hjá honum. Þar var bíllinn hennar ágústu. Ég var mjög reiður, ég var að hugsa hvort ég ætti að banka upp hjá honum og berja hann.. en ég ákvað að gera það ekki. Ég fór heim og horfði á leikinni. Um fjögur leitið þennan sunnudag þá hringti ágústa í mig og spurði afhverju ég hefði komið heim á eggertsgötuna. Hún þver tók fyrir að hafa sofið heima hjá honum. Hún sagðist hafa sofið heim hjá foreldrum sínum, þegar ég sagði að ég hefði keyrt fyrir utan heim hjá stráknum (rúnka). Þá játaði hún að hún væri að ljúa að mér aftur. Næstu helgi á eftir fór ég aftur á djammið. Þá hitti ég samstarfsfélaga ágústu, ég sagði þeim frá nýja kærastanum hennar ágústu. Þeim kom það ekki á óvart og sögðu að þau hefðu verið að hverfa saman eftir ítr djömmin. Sérstaklega hefði það verið áberandi þetta kvöld sem hún kom heim kl 1 eða 2 degin eftir. Þá var ég farin að fatta þetta ágústa hafði verið að halda framhjá mér.. ég gékk hart á ágústu með þessar ásakanir, á endanum þá játaði hún þær fyrir mér. Enda hafði mjög góð sönnur gögn undir höndum. Þetta held allt saman skynleg óhamingja ágúst, kynkuldinn hennar, almennt áhugaleysi, smokkarnir inn á baði, partýið og allt annað. Ég hafði fundið ástæðuna sem ég var að leita að. Ég varð viti mínu fær af reiði. Ég ger samlega trylltist. Ég hótaði að afhausa rúnar og skera undan honum. Ég náði að hræða líftúruna úr ágústu. Á endanum hringti hún í lögrelguna og ég var kallaður til yfirheyrslu. Löggan sagði mér að gera þetta ekki aftur, ég tók það til mín. Reiði mín var samt ekki horfin. Ég var farin svoldið áður að fara til sálfræðings. Hann hjálpaði mér mikið. Ég gerðist mjög kvennsamur um þetta leiti. Ég nánast töfaldaði þann fjölda kvenna sem ég hafði sofið hjá á nokkrum dögum. Þetta atferli var mjög ólík mér, en engu að síður þá var þetta gott fyrir sjálfstraustið. Það voru sem sagt til einhverjar stelpur sem voru til í að líta við mér. Þó sú sem ég elskaði hafði dömpað mér fyrir gaur sem leit út eins krypplingur og bjó hjá mömmu sinni þrátt fyrir að vera 26 ára gamall. Nokkrum vikum eftir þetta þá fæ ég símtal frá einn af þeim stelpum sem ég hafði sofið hjá. Hún sagði mér að hún væri ólétt. Mér var að von brugðið, varð ég að verða pabbi vegna þess að ég hafði örvinglaður sofið hjá henni eftir mesta áfall lífs míns? Ég var mjög ringlaður, ég viss ekki upp né niður. Á einhvern undra verðan hátt þá tókst ágústu að komast yfir þær upplýsingar að ég væri að verða pabbi. Hún hringti í mig, hún sagði allt það létta, hún viðurkenndi að hún saknaði mín. Við ákváðum að ég minnti koma með póstinn sem hún hafði fengið til hennar. Þegar ég kom þá tók hún á móti mér með þvílíkum þokka og væntum þykkju. Hún var eins unglings stelpa að fá Brad Pitt heimsókn. Hún gersamlega missti sig, hún bauð mér í inn í mat. Mér fannst það ekki viðeigandi enda, vissi ég upp á mig sökina. Ég hafði hagað mér mjög óviðeigandi nokkrum vikum áður. Helgina eftir þá hitti ég ágústu og vinkonur hennar á hverfisbarnum. Um leið og ágústa sá mig þá kom hún eins og byssu kúla. Hún spurði mig hvort ég vildi ekki gefa henni í glas southern comfort í sprite. Ég vissi hvert þessi drikkur myndi fara í hana, hann myndi allan vegan leiða blóðmagn í líffæri 6 sentmetrum fyrir neðan nafla. Hún byrjaði að reyna að fá mig aftur eins og óð kona. Hún kom með ósiðleg tilboð. Þá gerðist það, ég spurði hana um rúnar. Hún sagðist enn vera með honum, en það væri ekkert alvarlegt, hún saknaði mig mjög mikið. Ég sagði að það gengi ekki hún þyrfti að velja á milli. Hún varð móðguð við það og sagðist að rúnar væri mikið betri en ég, hann væri svo góður við hana. Hann væri ekki sami ruddinn og ég væri. Mér fannst þetta koma úr hörðustu átt því að ég var alltaf boðin og búin til að gera allt fyrir ágústu. Það höfðu allir það á orði hvað ágústa væri heppin að eiga mann eins og mig sem stjanaði í kringum hana. Ég varð brjálaður við þessi ummæli ágústu og sagðist ætla að stútta rúnari. Síðan helti ég yfir hana caftein morgan í kók. Ég fór fljótlega heim enda sá ég mjög eftir þessum gjörðum mínum. Þegar ég kom heim þá ákvað ég að skrifa henni afsökunarbréf. Með afsökunarbréfinu sendi ég penning fyrir hreinsunni fyrir hana. Bréfið var fullt af eftirsjá, eftirsjá sem var raunveruleg. Ég lofaði að haga mér betur í því. Engu að síður þá fékk hringingu frá löggunni, og var beiðin að koma í viðtal. Ég varð mjög reiður við það. Gat hún virki lega ekki treyst mér. Loforð mín hafa og muna allt standa eins stafur á bók. Gat hún virkilega ekki treyst á mig eftir öll þessi ár sem við vorum saman. Ég varð aftur reiður og hringti í hana. Ég spurði hvort það væri virkilegt að hún gæti ekki treyst á mig lengur. Hún gat ekki svarað því. Þá spurði ég hana hvort hún vildi ekki koma með mér á kaffihús þar sem ég hefði tækifæri til þess að kveðja hana. Hún sagði að hún vildi það ekki því að hún gæti ekki treyst mér. Við það var ég brjálaður og byrjaði aftur að hóta. Hún gerði lítið úr hótunum og sagði að ég væri aumingi. Ég æstist allur við það og ákvað að fara heim til hennar.. ég hafði með mér plast utan af dúkahníf.. þegar hún sagði mér að hún vildi ekki tala við mig þá tók ég upp plastið og spurði hvort krypplingurinn væri þarna. Að sjálfsögðu þá varð ágústa viti sínu fjær af hræðslu. Ég sagðist ætla heim til rúnars, sem ég og gerði. Ég stóð fyrir utan hjá honum dá góða stund.. ég ákvað svo að hringja á dyrabjölluni. Mamma hans svaraði og sagði hún að hann væri á vellinum. Sem betur fer, hugsaði ég því, ég hefði ekkert vitað hvað ég ætti að gera. Síðan fór ég aftur heim til ágústu og reyndi að ná í sambandi við hana, ég kastaði einhverjum brúsa í gluggan hjá henni. Síðan fór ég heim og var í móðursígis kast, grét mig í svefn. Daginn eftir þá ákvað ég að sjá hvort ágústa væri farinn í vinnuna mig langaði svo til að tala við hana, ég var niðurbrotin maður. Ég upplifði geðveiki sem ég hef ekki orðið vitni af. Þegar ég kom fyrir utan húsið hennar þá kom pabbi hennar heim. Hann varð brjálaður og hótaði mér öllu illu. Löggan hafði stuttu seina samband við mig og vildi fá mig í yfirheyrslu, ég gerði það af fúsum og frjálsum vilja. Í yfirheyrslunni þá var ég einkar samvinnu þýður og sagði þeim allan sannleikan. Ég sagðist ætla hætta, þessu. Ég fór frjáls á geðdeild og talaði þar við hvern sérfræðingin á fætur oðrum, ein vildi leggja mig inn á geðdeild. Það varð síðan úr að mér voru gefin geðlyf. Sem ég nota en í dag. Ég hætti að hugsa um ágústu á tímabil, svo kom verslunarmannarhelgin. Ég var í sumarbústað rétt hjá bústað foreldra hennar ágústu. Þaðan áttum við margar góðar minningar. Við gistu til dæmis alltaf á svefnloftinu. Ég sá til sýndar á sunnudaginn að það var komin bill fyrir utan bústaðin og ljós á svefnloftið. Ég fylltist söknuði, ég saknaði hennar mjög mikið. Ég braut skilorðið ef skilorð skildi kalla, ég sendi ágúst sms. Vinalegt sms, spurði hvort hún væri ekki í bústaðinum. Ég fékk ekkert svar. Það gramist mér. En það var skiljanlegt því hún vildi ekkert með mig hafa. Upp frá því þá byrjaði ég að sagna ágústu meira og meira. Svo ákvað ég að hringja í ágústu í vinnuna. Þegar hún áttaði sig á því hver þetta var þá skellti hún á mig, ég var örvinklaður og sagðist hafa keypt naglabyssu. Við það var ágústa hrætt. Og hringti á lögguna. Löggan náði í mig og ég fór í yfirheyrslu hjá henni í þriðja sinn. Ég neitaði öllu í þetta sinn, sagðist ekki að hafa hringt í lögguna. Löggan var farin að trú að ágústa væri með mig á heilanum en ekki ég hana. Ég vissi ekki að ég gat verið svona góður lygari. Ég náði meiri að segja að tala geðlæknir til sem tók viðtal við mig. Dagin eftir þá fylltist ég samvisku bita og vildi forða mér undan öllum vandræðum og hringti í lögguna og sagði henni allt það létta. Ekkert varð meira úr því. Stuttu seinna þá kynntist ég yndislegri mannesku, mannesku sem gaf mér aftur von um að það væru til ágætis folk þarna úti. Ég talaði strax mikið við hana um mitt vandamál, hún sýndi því fádæma skilning. Hún bendi mér á hluti sem ég hafði ekki komið auga á áður. Hluti sem minn fyrrv erandi maki hafði náð að festa í hausnum á mér. Þegar ég kynntist þessari manneskju þá fór ég að hugsa öðru vísi um ágústu, reiði mín hvarf að mestu leiti. Mig langaði bara til að hitta hana og biðja hana fyrirgefningar, mig langaði að hætta að hata hana. Mig langaði til að fá samþykki hennar fyrir tilveru minni. Svo þegar skólin byrjaði þá var ég ekki viss um hvort mig langaði til að vera skólanum áfram eða ekki. Ég ákvað að taka fyrstu vikuna til að fara í kúrsa, vita hvort mér finnsist einhverjir kúrsar áhugaverðir. Mig langaði alltaf til að fara í kúrs sem heitir félagssálfræði. Ég var lengi að mana mig upp í að sækja tíman af því að ég vissi að ágústa ætlaði jafnvel að taka hann. Þegar ég kom inn í stofuna tók á móti mér óvinveitt andrúmsloft. Þegar hléið kom þá ákvað ég að fara fram, geng beint fram í fangið á ágústu og vinnkonum hennar. Ágústa lét sem að hún sægi mig ekki, við það reiddist ég. Ég meina ég var með henni í fjögur ár og núna var ég ekki lengur til fyrrir henni. Þegar ég kom aftur niður þá þóttist ég hrækkja á hana. Ég var en hissa á þessum viðbrögðum mínum ég byrjaði að reyna fjarlægast þessa mannesku sem ég hafði verið í tíum við. Hún átti ekki skilið að ég væri láta eins og fífl út í bæ. Hún sem hafði verið svo góð við mig. Ég var ekki nógu mikil maður til þess að segja henni frá þessu. Ég varð ringlaður upp frá þessu ég var með manneskju sem ég hafði tilfinningar til, svo hafði ég tilfingar til manneskju sem vildi ekki við mig hafa. Að vita skuld þá var það mjög ósangjarnt gangvart vinkonu minni. Ég djammaði mjög mikið á þessu tímabil yfirleitt þrjá daga í viku stundum fjóra. Ég drakk mjög illa á þessu tímabili og lengi var komin heim til mín yfirleitt um 7 eða 8 leitið dauðadrukkinn. Eina nóttina þá ákvað ég að hringja heim til hans rúnars. Foreldrar hans svöruðu, ég reyndar man ekkert eftir þessu vegna drikkjunar. Mamma hans rúnars hringdi í mömmu mín og kvartaði undan mér. Ég hélt enn nánu sambandi við vinkonu mína. Ég hélt lífinu áfram, svo einn daginn þá varð ég forvitin hvort um hvort ágústa væri búin að kæra mig eða ekki og hringi í mannin sem yfirheyrði mig hjá löggunni. Hann sagði að það væru ekki komnar kærur. Ég sagðist vera að skrifa bók og spurði hann í gríni hvort að hann gæti ekki séð um ákæru á hendur mér svo að ég hefði efni í bókina. Stuttu seinna fór ég upp í skóla til að fá mér að borða. Ég verð á var við ágústu og ég fer til hennar og spyr hvort hún vilji tala við mig. Hún segist ekki vilja það. Þá sé ég að besti vinur hans rúnars er þarna með henni og teigi mig yfir til hans og gaf honum einn á lúðurinn. Ég fór aftur að sinna mínum störfum eins og ekkert hefði í skorist. Reyndar leið mér bölvanlega, nú vissi ég að yrði kærður. Loksins. Var komið að því að einhver fékk nóg af mér. Fólk hafði verið ótrúlega þolinmót gagnvart mér. Núna fyrir nokkrum dögum þá hringti ég aftur í lögguna og spurði hvort það væri búið að kæra mig. Hann sagði það vera, síðan þá hef ég reynd að ná í gústu til að tala um þetta við hana. Vit hvort hún vildi í alvörunni ekki sættast við mig, hvort hún vildi skilja við besta vinn sinn og sálufélaga sem óvinn og glæpamann. Þetta er hennar val, því miður, þá hefur hún ekki viljað hitt mig og útkljá málin, ef hún hefði gert það strax þá hefði ekkert af þessu farið á stað. Minnkað álag á okkar nánustu og vinni. Fækkað þeim kjaftasögum sem ganga um okkur bæði. Minnkað þá pínu sem við bæði höfum þurft að ganga í gegnum. Ágústa þyrfti ekki meira segja að vera lengur með rúnka. Hún hefði ekki lengur þá þörf á að hafa einhvern hjá sér. En hvað um það ég vona að þessi pistil eigi eftir að leiða ykkur í sannleikan eins og ég sé hann. Ég hef gert margt rangt, margt sem ég sé eftir. Nú er komin tími til þess að ég svari til saka. Nú fæ ég en fremur það tækifæri sem ég hef veri að bíða eftir, en það er að hitta ágústu og fá að kveðja hana. Reyndar verður það undir skrítnum kringum stæðum. Að lokum vil ég biðjast afsökunar á öllu sem þið hafði mátt að þola, þið sem eru vinir og vandamenn okkar ágústu. Einnig vil ég biðja þá sem hafa þurft að þola þetta beint þá sérstaklega ágústu og rúnar. Þó þetta sé nokkuð ýtarlegt þá eru fleirri hlutir sem ég gæti sett inn í en gerði það ekki.
Hugi notar vefkökur til að bæta notendaupplifun á vefsíðunni og greina umferð um hana.
Einnig hefur Hugi uppfært persónuverndarstefnu sína.