Vá ég átti bara við akkúrat sama vandamál að stríða. Allavega hjá mér var þetta spurning um sjálfstraust. Ég hafði lítið sem ekkert félagslegt sjálfstraust, í öðrum hópi heldur en með nánustu vinum, og það hrjáði mig mikið. Óstjórnanleg feimni og flest allir þessir hlutir sem þú nefndir áttu við mig. En einn daginn var ég bara kominn með nóg og ákvað að hætta að vera sama um hvað öðrum fannst um mig. Upp frá því hef ég skánað ótrúlega mikið en er samt enn í dag stundum að berjast við þetta. Ég byrjaðu líka að hugsa þannig að ég ætlaði bara að vera eins og ég vildi vera, ekki eins og aðrir vildu að ég væri. Það hugarfar hefur líka hjálpað mér mikið.


Bætt við 3. júlí 2008 - 15:02
Veit ekki alveg örsökina fyrir þessu eða hvaða ráð ég get gefið þér en vonandi að aðrir hugarar geti gert það.

Spurning að reyna að opna þig en flest allir íslendingar eru hryllilega lokaðir miðað við aðrar þjóðir. Ég var rosalega lokaður þegar ég var yngri en ég náði sem betur fer að vinna mig útúr því, er með gullfallegri stelpu í dag og erum í sambúð.

Erfitt fyrir hinn aðilan að nálgast þig ef þú lokar á hann auk þess sem þjálfuninn skapar meistarann :)

Af hverju færð þú að vera single?

:D

Hæhæ stráksi:)

Sem fyrrum kvíðasjúklingur þá get ég sagt þér að fólk skynjar mjög vel ef maður er mjög brothættur og það virkar bara fráhrindandi við fyrstu kynni.

Þú ert að velta fyrir þér afhverju þú þurfir að vera single, ég held þú ættir frekar að velta fyrir þér afhverju þú sérst svona óöruggur með sjálfan þig. Þegar öllu á botninn er hvolft þá er maður hreinlega ekki reiðubúinn í samband ef sjálfstraustið og álitið er í molum.

Þú skalt taka sjálfan þig í naflaskoðun og stuðla að leiðum til að byggja sjálfan þig upp svo að þinn innri maður nái að skína í gegn í stað kvíða og hræðslu sem þjakar huga og sál.

Að lokum vil ég biðja þig um að rífa sjáflan þig ekki niður ef stelpa sýnir ekki frekari áhuga eftir fyrsta stefnumót. Hún getur haft fjöldann allan af ástæðum fyrir því og ég get lofað því að þær snúast ekki allar um þig. Það eina sem gæti snúið að þér er hreinlega hvort einhver tenging myndist og ef stelpan er ekki að finna tengingu…þá er þetta hreinlega ekki stelpan fyrir þig simple as that.
Settu þér líka markmið að finna hamingju og ást…ekki bara að komast af markaðinum. Það er ekkert leiðinlegra en að vera í sambandi bara til að vera ekki single;)

Gangi þér vel.

ég vil aldrei trufla samræður eða grípa frammí fyrir fólki, frekar bíð ég bara og tala við það þegar það er laust, getur oft verið kvimmleitt í vinnunni.

sammála þetta er rosalega pirrandi og oft þegar ég fer svo að tala þá er snúið sér undan og hætt að hlusta á mig :(

en annars hef ég góða lausn :p reyndu að kynnast stelpu á netinu, trust me það virkar. ég svona kynntist persónuleika kærastans míns mikið þannig, við spjölluðum svo mikið á msn (áttum ekki heima á sama stað) og í gegnum tölvuna þorir maður meira að vera maður sjálfur heldur en að þurfa að tala við fólk face to face (allavega í mínu tilfelli) ;)

Það hljómar kannski leim en þetta virkaði hjá mér, kærastinn var svona ótrúlega tjaa.. “pirrandi gaur” hugsaði bara um stór brjóst og stóra rassa og frekar shallow, en svo þegar hann fór að kynnast mér þá féll hann bara fyrir mér, þótt ég hafi hvorugt haha :D

Vertu stoltur af sjálfum þér núna. Fyrsta skrefið er búið,Segja það sem þér finnst og deila vandamálum með öðrum :).

BH

“Einnig er ég með óstjórnlega feimni, jafnvel þótt ég sé hrikalega hrifinn af manneskju þá á ég samt sem áður mjög erfitt með að tala við hana, sérstaklega ef ég er að hitta hana innan hóps eða með fólki, þá er það ennþá erfiðara, enda á ég mjög erfitt með að tjá mig innan hóp og hef alltaf verið þannig, var þannig t.d. þegar ég var í skóla, var þessi týpa sem hélt mig til hlés og þagði, oft er það bara þannig að mér langi til að segja eitthvað en líður eins og ég bara komist ekki að.”

Sko,þettað á eftir að vera mjöööög skrítið “ráð” en here it goes.

Ég var alltaf shitt feiminn við allt og alla, þaaar til ég fór að drekka í miklum mæli, hitti fólk um helgar og kynntist því, feimnin hvarf þegar ég var fullur, en ég er samt sem áður hættur að drekka í dag en ég er td nýfluttur í nýjan bæ og er ekki í skóla svo það er hálf erfitt að kynnast fólki. Ég skellti mér á eitt fyllerí og bamm, hlutirnir svona aðeins græjuðust með því að fara á djammið,spjalla við fólk og vera kammó með bjór í annari og skot í hinni.

My advice, djamma ;) Þótt flestum eigi eftir að þykja þettað það heimskulegasta í heimi þá virkaði þettað amk fyrir mig

Það gæti allt eins hafa verið ég sem skrifaði greinina. :(

Feimni er ömurlegasta vandamál í heimi, glímdi við það alveg í nokkur ár.
Mér leist vel á þegar stelpa hérna fyrir ofan sagði að það væri gott að byrja á því að kynnast manneskju á netinu. Þá skaltu líka vera alveg óhræddur um að vera bara þú en ekki eitthvað sem þú heldur að stelpan vilji. Ef hún sér ekki þá hversu frábær þú ert þá bara hennar missir :)
Þarft líka að hugsa jákvætt því það er jú heilinn sem stjórnar öllllu sem við gerum. Ef þú hugsar að þú sért frábær og æðislegur þá bara allir í kringum þig að hugsa þannig um þig.
Vona að þetta gagnist þér eitthvað.

Þetta snýst bara um sjálfstraust.

Ég legg til að þú fjárfestir aðeins í sjálfum þér og skellir þér á Dale Carnegie námskeið.
Námskeiðið er ekki það ódýrasta í bænum en ávinningurinn er þvílíkur. Trust me, been there, done that. 12 vikna námskeið sem breytir lífi þínu.

Eftirfarandi er tekið af http://www.dalecarnegie.is/local_courses_desc.jsp?cCode=DCCI


—————————–

Dale Carnegie námskeiðið

“Dale Carnegie námskeiðið hjálpaði mér bæði í starfi og einkalífinu. Ég lærði að skipuleggja mig betur. Markmið mín eru skýrari og forgangsröðun þeirra ljósari. Fyrir stjórnendur sem vilja ná árangri í mannlegum samskiptum er námskeiðið kjörinn vettvangur. Nemendur læra 30 hagnýtar reglur í mannlegum samskiptum og þátttakendur setja sér markmið í beita þessum reglum. Samskipti mín við starfsfólk mitt eru mun jákvæðari eftir að ég byrjaði að beita þessum reglum. Námskeiðið eflir öryggið sem nýttist mér bæði við ákvarðanatöku og í því að koma fram af meira öryggi og í því að selja hugmyndir mínar. Ég mæli með Dale Carnegie námskeiðinu fyrir fólk sem hefur metnað til að ná lengra í lífinu.”–Þórarinn Hjörtur Ævarsson, framkvæmdastjóri IKEA

Allt í kringum þig eru einstaklingar sem skara fram úr. Í viðskiptalífinu, íþróttum, fjölmiðlum, skólastarfi, á sviði menningar og lista eða einfaldlega sem sterkir persónuleikar. Fjölmargir þeirra hafa sótt Dale Carnegie‚ námskeiðið og um fimm milljón einstaklingar um heim allan hafa lokið námskeiðinu. Þú getur slegist í hóp þeirra sem eru stöðugt að auka velgengni sína.

Langar þig að öðlast sjálfstraust og hugsun sigurvegarans, eflast við hverja raun og vinna markvisst að því að draumar þínir rætist? Þráir þú að ná markmiðum þínum í vinnunni og einkalífinu á auðveldan og skipulagðan hátt? Þú getur skapað þína eigin velgengni í stað þess að efast um eigið ágæti og líta þá öfundaraugum sem ná árangri í lífinu. Þú getur orðið leiðtogi á öllum sviðum og haft stjórn á áhyggjum og streitu. Þér standa allir vegir færir. Ef þú vilt!

5 drifkraftar velgengninnar
Á Dale Carnegie námskeiðinu gefst þér kostur á að byggja upp hæfileika þína á fimm sviðum. Þetta eru í raun drifkraftar velgengninnar og markmið námskeiðsins er að:

1) Efla sjálfstraustið
2) Bæta hæfni í mannlegum samskiptum
3) Efla tjáningarhæfileikana
4) Þróa leiðtogahæfileika
5) Bæta lífsviðhorf okkar

Víðsýnir og metnaðargjarnir einstaklingar eru meðvitaðir um mikilvægi þess að sýna frumkvæði, búa yfir stjórnunarhæfileikum og geta komið sjónarmiðum sínum skilmerkilega á framfæri til að mæta hinum ströngu og síbreytilegu kröfum í hörðum heimi viðskiptalífsins. Og ná árangri. Á Dale Carnegie‚ námskeiðinu tekurðu þátt í verkefnum sem bæta samskipti þín við aðra, skerpa minnið og gera þig að trúverðugum leiðtoga. Þú þarft reglulega að stíga út úr þægindahringnum en það hjálpar þér að vinna bug á ótta og hræðslu við gagnrýni og losar um hömlur. Sannast sagna má líkja því við að þú kastir af þér gömlum og þungum frakka sem hefur íþyngt þér um áraraðir og finnir hvernig þú öðlast hugrekki og langþráð frelsi til að bera þig eftir framtíðarmarkmiðum þínum.

Á námskeiðinu lærirðu þau grundvallaratriði sem eru lykillinn að allri velgengni og þú kemst upp á lag með að nýta þau í daglegum athöfnum. Í lok námskeiðsins mun þér líða eins og ekkert geti komið í veg fyrir að draumar þínir rætist. Þú hefur öðlast traustan grunn til að öðlast enn frekari þroska og hæfileika til að blómstra á þeim vettvangi sem þér hentar.

—————————–

Rétt að taka það fram að ég hef engan ávinning af því að þú eða nokkur annar fari á námskeið hjá Dale Carnegie, ég hef reynslu af því að hafa farið sjálfur þegar ég var 18 ára og það breytti öllu fyrir mig.

Kveðja,
Xavie

Ég var einusinni feimin. Síðan hætti mér að vera sama um hvað fólki fannst því það var of þreytandi.

Hryggir við að segja þér þetta en málið er það að þú verður að taka fyrsta skrefið og þegar þú ert búinn að því verður þú að hryngja og gera alla vinnuna og stelpa á bara að gera sig sæta fyrir stefnumótið sem þú þarft að skipuleggja og gera… Þannig að ég myndi mæla með fyrir þig að hætta að afsaka þig með því að vera feiminn og félagsfælinn og allt það og breyta sjálfum þér og hætta að vera feiminn. Það er öruglega ekki hægt en hey, ég er alltaf að reyna það og það gengur ágætlega stundum og fyrst að ég get reynt það og látið það ganga ágætlega stundum þá hlítur þú að geta það.

Annars geturu bara farið á fyllerí geðveikt mikið og séð hvað gerist, það geri ég allavega og það hefur skilað mér 2 lélegum samböndum þar sem ég er ekki einu sinni það skotinn í stelpunum. Það er fínt sko.

WOW þetta er bara eins og mín ævisaga og vandamál, nema ég hef ekki einusinni náð að láta neitt ganga í ca 2 vikur lol

ég er með stutt orð… Ekki skammast þín af hlutunum sem þú gerir. Allir eru með sín áhugamál. Eins og horfa á japanksar myndir sem einn nefndi herna. T.D Maður: Horfiru á japanskar myndir? þú: ja, hef mjög gaman af þeim. Rangt svar er: Jaaa stundum er alveg ágætt. í þessu svari varstu svona að reyna að niðurlæga þig aðeins minna. En það er enginn niðurlæging ef þér er alveg sama.
Veit að þetta svarar ekki öllu, but you get my point:)

vá þetta er nákvæmlega eins með mig wadda fokk

Ok, ein spurning. Bara til könnunar, en áttu eldri systur eða systikini sem gætu hafa talað mest á þínu heimili og þú verið alinn upp við það. Þannig haldið þig frekar til hlés og ekki sagt mikið. gæti verið ein orsök feimnis, sérstaklega held ég eldri systur sem eru kannski 7-10 árum eldri.

ég er með sama vandamál og þú varðandi feimni og ég prófaði dáleiðslu… þetta er svona dáleiðsla sem maður hlustar nokkrum sinnum og þá verður maður ekki jafn feiminn. Svo sagðir þú að þú værir þunglyndu en það er auðveldlega hægt að breyta því, ég var einu sinni rosalega þunglyndur og svo ákvað ég að líta allt á björtu hliðunum og fara meira út að skemmta mér. svo hugsa maður oft bara þetta reddast og allt bjargast. svo aftur í feimnina, þegar þú ætlar að fara gera eitthvað en þorir því ekki vegna þú ert alltof feimin þá hættu bara að hugsa, ekki hugsa um afleiðingar ekki hugsa um hvað getur farið úrskeiðis bara gerðu hlutinn. prófaðu þig bara áfram í þessari tækni.

Af hverju þarftu að vera á föstu?

Ég átti við sömu vandamál að etja í Grunnskóla og það breyttist í menntaskólanum því þá gat maður byrjað uppá nýtt.
það var þó ennþá feimni og svona í manni eftir grunnskólann…

ég fór síðan á Dale Carnigie með félaga mínum sem var í sömu sporum og ég.
Dale carnigie er sjálfstyrktarnámskeið, alveg frábært, og við lærðum helling af því. Maður fær að heyra það reglulega hvað maður sé orðinn breyttur, opnari og ekki jafn feiminn og svona…

ÞEtta er þó ekki fyrir krakka sem nenna ekkert að vera þarna,
því það voru nokkrir með mér í hóp sem einfaldlega nenntu ekki að vera þarna og þeir fengu lítið sem ekkert úr því. Þeir voru að kveikja í áttatíuþúsundlakkinum sínum, því þetta kostar alveg sinn skilding, en maður fær þetta alveg tilbaka strax.

Þannig eina ráð sem ég get gefið þér er að fara á þetta námskeið og gera það að fullum krafti. Sumum gæti fundist það kjánalgt að fara á svona námskeið, en mér er sama þetta virkaði mjöööög vel fyrir mig.

Ég hef alltaf verið svona líka fokkin feiminn og alltaf með hausinn á milljón,stelpur forðast mig eins og pláguna,er samt ekkert ómyndarlegur.Reyndi að kæfa þetta niður með alkoholi og dópi í 10 ár en það hætti að virka,þá fór ég í aa og hætti að drekka og dópa í rúm 3 ár og þetta skánaði ekki rassgat við það.Er byrjaður að drekka aftur og langar oft að drepa mig útaf þessu helvítis rugli að geta ekki verið eins og þetta happy lið þarna úti.En er það e-r lausn?Ég held ekki.Og já ég er fokkin bitur og fullur af hatri og það þarf enginn að kommenta á það.
P.S.Ég veit að þetta hjálpar þér ekki neitt..vildi að ég gæti hjálpað þér en ég er bara að berjast við sama vandamál.

Ég hef alltaf verið alveg Mjög feiminn og á mjög erfitt með að tjá mig við ókunnugt fólk.. eins og til dæmis ég skipti um skóla í vetur og ég eignaðist engann vin í nýja skólanum var alltaf einn og þorði aldrei að tala við neinn.. ég er með fáránlega lítið sjálfstraust og finnst ég vera ógeðslega ljótur ég hef aldrei þorað að tala við stelpur heldur :( en samt á ég nokkra góða vini og er alveg ánægður með það :)

Sæll vinur

Til að byrja með, i feel your pain man. :)

Sko, ég var að deela við sömu vandamál þegar ég var ingri, og mér var kennt, og ég fattaði nokkrar leiðir, til að efla sjálfstraust, mannleg samskipti, daður og bara allan pakkan. :P
Ég gæti bennt þér kanski á nokkrar leiðir sem gætu hjálpað þér, en það krefst þess að þú þurfir að horfast í augu við sannleikann…..bara svona ef þú villt.

Losa sig við stressið, læra að opna þig aðeins en vera samt sem áður bara þú sjálfur.
Ég hef aldrei átt nein sérstök vandamál með sjálfstraust og þetta, tala og tala, er oftast frekar opinn og hreinskilinn og leyfi hlutunum bara að gerast. Þarafleiðandi kynnist ég helling af fólki, mörgum líkar ágætlega við mig og öðrum.. not so much, en ég er sáttari við það fremur en að vera bara ekki noticed. Maður getur ekki látið alla líka við sig.

Mín ráð? Hættu að hafa einhverjar þvílíkar væntingar og stressa sig geðveikt yfir hlutunum, t.d. með stelpur, strákar sem kalla hitt og þeta ‘deit’ og pæla geðveikt í því hvort eitthvað eigi ekki að vera að gerast núna eða hvenær það eigi að gerast eða hvað þeir mega og blablabla et cetera et cetera, ekkert þannig gengur, reyndu bara að kynnast fólki (og stelpum) og sjá hvort hlutirnir séu að fara eitthvað, ef ekki, fínt er :]

Tveir hlutir annars, koma sér í eitthvað þar sem þú hefur tækifæri á að kynnast nýju fólki, nýja vinnu, námskeið, bara eitthvað, og ekki vera hræddur við að ganga bara uppað fólki og kynna þig, svo lengi sem þú getur gert það án þess að gera þig að major fífli þá hefurðu engu að tapa <: Og í öðru lagi, það er ekkert að því að vera týpan sem grípur ekki framúr, það eru voðalega fáir sem geta bara beðið og hlustað og það eru margir sem kunna að meta það. Bara vera viss um að þegar þú loksins opnar munninn þá sértu með eitthvað gáfulegt að segja

vááá ég skil þig. Þetta hefur samt lagast hjá mér eitthvað eftir að ég byrjaði að vinna og þurfa að tala við annað fólk.

Stelpur eru vesen. Ég ætla allavena að vera á lausu núna næstu 3 árin eins og er, þægilegt að vera ekki skuldbundin neinu og geta gert það sem þú vilt

Þú ert þá væntanlega gaurinn sem gerir allt fyrir hana og lætur hana traðka á þér?

djöfull er ég nákvæmlega jafn feiminn

Vá… leiðinlegt að segja þetta…en úff “gaman” að vita að maður er ekki einn um að eiga við þessi vandamál að stríða! Ég er einmitt með félagsfælni, kvíðaröskun og ég veit ekki hvað og hvað…

En þetta lagast ekkert þó maður finni sér maka, trust me, er í sambandi og ég nota kærastann eiginlega bara sem skjöld ( hann er safety - netið mitt ) get varla farið út án hans sko…

En allavega ef þig vantar einhvern að spjalla við eða eitthvað máttu endilega senda mér póst r sum :P

Velkominn í megin-straum huga.

hef sjálfur aldrei átt við þetta að stríða en ég get gefið þér ráð:

gerðu hvað sem þú getur fyrir útlitið, þó að þér finnist það ekki endilega gaman! (það skiptir ekki miklu seinna en það er bæði gott fyrir fyrstu kynni og svo þykir stelpum gaman af að monnta sig af hvað kærastinn er fallegur)

vertu ákveðinn, þú átt að heita karlmaðurinn í sambandinu svo þú skalt haga þér þannig. taktu af skarið þó að líkurnar séu ekki alltaf 100% því að það er þess virði þó að þú gætir brennt þig stundum.

fáðu þér töff áhugamál


og eitt enn ekki vera needy og hringja endalaust og tala endalaust og vera alltaf að stinga upp á hittingi á hverjum degi því þá getur verið að hún verði svolítið kæfð

váá hvað það eru margir með sama vandamál…

ég er í svipaðri aðstöðu, ég get varla sagt neitt oft við stelpu þarf alveg að nota hausin gríðarlega mikið til að halda uppi samræðum sérstaklega ef ég er eða var hrifin af stúlkunni. eða þegar ég er að hitta einhverja vini mína sem ég hef ekki hitt lengi eða eitthvað og lang mest við fyrstu kynnin. þegar ég loksins byrja að tala eftir smá tíma tala ég bara allt of mikið og dauðskammast mín yfirleitt eftir á. en þetta hefur nú allt verið að bætast, hef verið að hugsa bara taka 1 skref í einu og vinna sig alltaf upp. hugsa T.D. ég er ekki aumingi eða alger hræðslupúki við afleiðingarnar og ég hef lagast mjög mikið.

svo er líka það að stundum verður maður rosalega heftur í sínu vanalega umhverfi og það er gott að hitta eitthvað fólk ekki með vinahópnum þínum eða í vinhópnum þínum. það breyti rosalega hjá mér, maður er svo vanur að segja ekki neitt og halda sig til hlés í vinahópnum eða láta vaða yfir sig. en þegar þú ert með fólki sem veit ekkert að því eru fyrstu kynnin og samskipti miklu auðveldari. ég hef alveg verið í nokkrum mismunandi vina hópum og málið er að ef þú tekur þig á sést það best með fólki sem þú þekkir minna því þá ertu ekki svona heftur. í mínu tilviki sá ég það á vinahópunum það urðu alltaf betri samskipti með hverjum vinahópnum.

að hugsa hvað öðrum finnst alltaf er hrikalegur galli best er að hugsa bara að það annaðhvort kemur þeim ekkert við eða ef þetta skiptir þá svona miklu máli þá ertu bara á röngum stað þ.e. vinahópi eða sambandi eða einhverju. það þarf mikinn sjálfsaga til þess að standa bara upp og hugsa núna er mér orðið skítsama um álit allra aðra í staðin fyrir hugsa smá um það en falla í sama farið eftir örskammastund eða nokkra daga.

Bætt við 9. júlí 2008 - 00:49
“þegar ég loksins byrja að tala eftir smá tíma tala ég bara allt of mikið og dauðskammast mín yfirleitt eftir á” það er segi eitthvað bara til að vera að segja eitthvað eða ég byrja bara að tala óhóflega

Einnig er ég með óstjórnlega feimni, jafnvel þótt ég sé hrikalega hrifinn af manneskju þá á ég samt sem áður mjög erfitt með að tala við hana, sérstaklega ef ég er að hitta hana innan hóps eða með fólki, þá er það ennþá erfiðara, enda á ég mjög erfitt með að tjá mig innan hóp og hef alltaf verið þannig, var þannig t.d. þegar ég var í skóla, var þessi týpa sem hélt mig til hlés og þagði, oft er það bara þannig að mér langi til að segja eitthvað en líður eins og ég bara komist ekki að.

Þar er kominn enn einn “gallinn” við mig, ég vil aldrei trufla samræður eða grípa frammí fyrir fólki, frekar bíð ég bara og tala við það þegar það er laust,

Vá, þetta er alveg eins og ég er….Alveg alveg alveg eins.

bara grow some balls

Bætt við 9. júlí 2008 - 02:28
Nei nei, létt grín.

Ég veit allavegana ekki hvað þarf að gera, þannig ég verð bara hérna útí horni.

ömm vill ekki gefa neinar ranghugmyndir eða neitt ef þú ert undir lögaldri r some , enn það hjálpar mjög mikið fólki sem er feimið og svona að skvetta í sig kippu af bjór þá reddast'etta

Af hverju get ég ekki, lifað eðlilegu lífi, af hverju get ég ekki, lifað bissness lífi, keypt mér húsbíl og íbúð, af hverju get ég ekki, gengið menntaveginn, þangað til að ég æli, af hverju get ég ekki gert neitt að viti, af hverju fæddist ég lúser?!

því að ég er single en t.d við er plural. Getur ekki breytt því

Vá hvað ég kannast innilega við akkúrat þetta sem þú ert að segja. Ég var óstjórnlega feimin allt mitt líf og hálf þunglynd, þ.a.e.s. að ég var svo feimin að ég þorði aldrei að reyna að vingast við fólk að neinu ráði og eyddi frekar öllum mínum frítíma ein en að herða mig upp og reyna að kinnast fólki. Ég átti engann almennilegann vin utan skólatíma allan grunnskólann og langt fram í framhaldsskóla.

En á fyrstu önn í framhaldsskóla fór ég á svokallað Dale Carnegie námskeið, þar sem ég fékk kennslu í framkomu og hækkun sjálfstrausts. Það gerði allan mun fyrir mig, því eftir það eignaðist ég kærasta sem ég er trúlofuð í dag og fullt af skemmtilegum og nánum vinum.

En þetta með að halda ekki í stelpur, þá myndi ég bara ráðleggja þér að einbeita þér fyrst að sjálfum þér, komast uppúr þunglyndi og læra félagslyndi auk þess að auka sjálfstraustið því þegar þú ert ánægður með þig, þá laðaru ósjálfrátt skemmtilegt fólk að þér og hittir þá vonandi á eina indæla stelpu :)

Gangi þér vel :)

Bætt við 11. júlí 2008 - 00:00
Já og stattu á þínu!:) Gríptu alltaf tækifærið til að segja einhvað, þó ég skilji að það geti verið erfitt að komast að þegar maður er svona kurteis en reyna, því það er alltaf gott að láta hlusta á sig líka;)

Bíddu bara ;) þú átt eftir að hitta manneskju þegar þú bíst síst við því sem elskar þig eins og þú ert.. Hættu bara að hugsa svona mikið út í þetta og þá kemur þetta áður en þú veist af :) annars er allt í lagi að grípa ekki fram í en endilega vera með í samræðunum! ;)

Þú mótar umhverfið þitt sjálfur.

Eða svona mestan part af því :)

Þjáningabróðir.

Ég á við sama vandamál að stríða, ég er búinn að vera hrifinn af sömu stelpunni síðan ég veit ekki hvenær en ég bara get ekki andskotast til að segja henni það! Ég er orðinn andskoti pirraður á þessu.

Guð minn almáttugur! Er ekki fræðilegur fyrir fólk í vanda, að koma hingað til að leita sér aðstoðar, án þess að það sé ráðist á eintaklinginn!? Ég hef að vísu ekkert fylgst með þessari umræðu, en þegar annað hvert comment er: Svari eytt af stjórnanda, þá þykist ég vita hvað málið snýst um. Held það sé alveg kominn tími á að setja aldurstakmark á Huga!

Eg held tig vanti bara almennilegan wingman.

Tek það fram að ég er ekki búinn að lesa nein komment við greininni þinni. Ég kannast alveg við kvíðann sjálfur, ég var með kvíðaröskun í þó nokkur ár og tókst svo að vinna út úr því. Er samt enn feiminn, málið er bara að finna manneskju sem fílar mann eins og maður er, það er kannski ekki auðvelt, en vel hægt :)

Svo er líka bara allt í lagi að vera single. Það er oft svaka pressa frá samfélaginu að þurfa að vera í sambandi, og að vera í sambandi bara til þess að vera í sambandi er ekki gott.

Gangi þér vel!

Ég er eða var hrifinn af strák sem er ótrúlega feiminn og ég verð að segja að mér finnst hann voðalega krúttlegur svona feiminn en það er mjög erfitt að tala við hann útaf því og stundum finnst mér eins og hann vilji ekkert félagskap ;/

Vá mitt tilfelli er mjög líkt og hjá þér. ég var alltaf feiminn þegar ég var yngri og ég var alltaf góði og þægi strákurinn. Var mikið einn, enn samt átti ég vini þegar ég var í grunnskóla. þá var maður meira að leika saman og svona ekkert mikið að spjalla.

Núna er ég kominn á það stig að mig langar bara að snúa við blaðinu og bæta mig. Ég get ekki sagt að ég sé feiminn lengur, það getur bara verið soldið erfitt að þegar ég hitti einhvern, þá langar mig rosalega að spjalla um einhvað skemtilegt enn þar sem ég hef aldrei verið mikið í þannig félagskap, þá er erfitt að vita hvað ég á að tala um og svona. (er ekki þjálfaður í því), það er stærsta hindrunin í mínu tilfeli.

Ég hef aldrei á auðvelt með að deita stelpur og svoleiðis, hef aldrei verið í föstu sambandi. Núna er ég farinn að hugsa rosalega um útlitið, ég er allveg á fullu í líkamsrækt, reyni að vera snyrtilegur og þannig. Líkamsræktin hjalpar mér rosalega mikið með sjálfsstraustið og mér líðu miklu betur og er alltaf ánægður. ég er farinn að vera harður við sjálfann mig að reyna vera eins mikið í samskiptum við fólk eins og ég mögulega get. mér finnst þetta vera byrja að virka og vonandi lagast þetta enn betur með tímanum.

Ég held að það skili sér best að vera harður við sjálfan sig og reyna að fara út heldur enn að sitja heima.
þá kannski byjar maður að finna sig.

þetta er allavega sem ég er að gera og finnst það hjálpa.

og svo í lokin fyrir þá félagslyndu.
hvað er svona það algengasta sem er rætt um í þínum vinahóp og hvað getur þú talað um við fólk sem þú hittir í fyrsta skipti. veit að þetta er langsótt en alltaf gott að fá hugmyndir sem ég get kynnt mér.

takk fyrir mig, vonandi hjalpar þetta einhverjum.