Hæ, pabbahelgin hálfnuð, en allavegana um seinustu helgi hitti ég stúlku, sem ég skrifaði um, um daginn. Alveg ljómandi gullfalleg, svo tær og yndisleg. Og ég er hræddur um að það sé eitthvað í Vændum (fyrir ykkur sem skilja). En allavegan þá er þessi stúlka ein, alveg ótrúlega feimin en í gær hringdi hún í mig! Það er alveg frábært. Ég veit eiginlega ekki hvað ég er að gera með því að skrifa þetta bréf, en ég er kannski bara að monta mig! Og mér finnst það allt í lagi. Svo fyrir “fastakúnnana” mína þá er ég bara að láta af mér vita. Það verður farið mjög rólega í sakirnar til að byrja með. Ég ætla samt að henda villtum Teiti á ströndina (throw a wild party at the beach) og láta þetta bara hafa sinn gang. En bara til þess að toppa þetta allt saman þá vorum við að spjalla og ég ætlaði að segja henni að ég myndi örugglega bjóða henni gistingu ef hana vantaði og vildi, en samt ekki fyrr en um næstu helgi. En, snillingurinn ég, bauð henni gistingu og gleymdi hinu! En það var allt í lagi, hún þáði boðið. En allavegana þá er ég að fara að “krassa” uppí rúm hjá litla-sofský (ef hann væri nú bara indíáni . . .) og við sofum eitthvað fram eftir degi.
Pabbalegur og montinn
Gromit