Ég held að það sé enginn algildur tími á þessu. Ég veit nákvæmlega hvað þú átt við í sambandi við að hoppa í fangið á næsta manni, en passaðu þig á því. Þú ert líkleg til að meiða aðilann sem þú hoppar í fangið á. Gerir ekki mikið fyrir samviskuna, trúðu mér. Ég myndi gefa þessu a.m.k. 6 mánuði, en það fer eftir því hvað þú varst búin að vera lengi í þessu sambandi. Hjónaskilnaði uppá yfir 5 ár myndi ég gefa minnst 18 mánuði til 2 ár. En ég veit það fullvel að það er voðalega auðvellt að segja svona. Þú verður bara að vera heiðarleg við sjálfa þig, varðandi hvernig þér líður, hvað þú ert að fara útí og hvers vegna.
Ég get kanski ekki ráðlagt þér mikið, þar sem ég klúðraði þessu algjörlega og lengdi í rauninni sorgartímabilið mikið, með þessum “rebound” eða “transition” samböndum. En ég er svosem reynslunni ríkari eftirá og búin að ná jafnvægi. Tók líka tímann, dammit! LOL!

Farðu vel með þig, Lynx.

Hvað finnst þér ? Finnst þér þú vera tilbúinn ? Þarftu leingri tíma ? Það sem að mestu máli skiptir er hvað þér finnst, þér á ekki eftir að líða illa þó að hinir eða þessir sé að tala…
Mitt ráð er: Gerðu það sem að þér finnst !!!

Það er mjög misjafnt myndi ég segja ég mydni fara mér hægt í að fara í fast samband allt í lagi að deita og svona en fara mér hægt í einnhvað meira sko.
Annars vill ég meina að ef maður veit hvað maður vill eigi maður að sækjast eftir því hvort sem maður er nýskilin eða löngu skilin svo lengi sem maður er viss
kveðja

Þú þarft fyrst og fremst að vita hvar þú stendur. Ég ætla að gefa mér að þú sért á svipuðum stað og ég, biðskýlinu að hamingju! Það sem er að gerast hjá mér er það að ég er nýskilinn og þó svo að ég elska hana ennþá þá veit ég að ég verð að halda áfram. En það sem gerðist við skilnaðinn var það að allar tilfinningar sem ég þekki og þekki ekki hnoðuðust saman í stórann bolta og sprakk innra með mér. Þetta er ótrúlega fáránlegt en satt. Sárindi og biturleiki geta verið góð! T.d. þegar maður finnur að maður er virkilega sár þá breytir maður tilfinningunni bara í eitthvað gott! Það er svo einfalt. En allavegana við þessa sprengju þá varð ég sár og bitur, reiður, örvæntingafullur og óöruggur en það skrýtna var það að ég varð ástfanginn! Ég er svo ástfanginn að ég flýt á skýji!!! Það getur vel verið að þetta sé tálsýn til þess að villa um fyrir mér en mér er eiginlega alveg sama vegna þess að ég er ástfanginn og ég finn það í hjarta mínu.
Þú ein ákveður hvenær þér finnst rétti tíminn en passaðu þig samt því þessi ást getur og verður líklegast skammgóður vermir. Líklegast hjá mér líka.
Ég vona að þetta hjálpi þér, og með fyrrverandi, ekki láta hann vita, en samt ekki fara í feluleik. Bannað að núa um nasir. Gangi þér vel, og ég meina það.
Gromit

Ég heyri að hér er kona á ferð.

Það er ágætt að taka það fram en þetta er í lagi.

Það sem ég vil benda þér á að manneskjan er ólík hvor annari og hafa misjafnar tilfinningar. Þessvegna er gott að þekkja mann. Er maður spennufíkill, prakkari eða mömmustelpa.

Ef þú ert spennufíkill þá mæli ég með því að þú finnir þér gæja og vera leiðnleg. líkar þér hann ekki þá sparkaru honum. Á meðan þessu stendur er möguleiki á að þú finnir þann rétta og sérð að það eru fleiri fiskar í sjónum o eftil vill finnuru þann rétta. Eins og orðatiltakið sagði “Gleðin er sterkari en sorgin”. Gott er að bæla niður minninguna um fyrrverandi með því að “sleppa” sér.
En síðan eru til fleiri aðferðir. Ein er góð og mæli ég mikið með henni. En hún er að gera eitthvað, fara eitthvað í burtu og sleppa sér lausri. Sína sjálfri þér að þú ert sérstök. leitaðu þér að vinnu eða skóla utan bæjar. Það er kick. Ég hef gert þetta og það var frábært. Ég er með mikli meira sjálfsálit og þessháttar.

En auðvitað lætur maður hjartað ráða undum stundum má láta hugan ráða. Þú lifir bara einu sinni (tel ég) og það er algjör sógun að eiða þessum tíma í sorg og þunglyndi.

síðan er ógeðslega sniðugt að fara í líkamsrækt, þar hafa margir kinnst ;)

En það segir enginn að þú eigir að fara eftir þessu. 'Eg er bara að reyna að hjálpa.

×siggi×

það er alsekki hægt að hafa “gullin tíma” sem er ákveðin regla um tíma þann til sem fólk “á” að láta líða uns hægt er að að tengjast annari maneskju aftur.
þumalputtareglan er samt nokkurnveigin þannig
:því leingra samband því meiri tími líður
en þessa reglu er unt að beyja og brjóta í bak og fyrir.
Þú finnur það þegar þú ert tilbúinn að byrja aftur í sambandi sjál og veist það þá.
Ekki flíta þér því lífið líður ekki það hratt að allt þurfi að gerast strax.
Jafnaðu þig bara alveg og farðu út með vinum þínum í dálítinn tíma áður en þú byrjar í sambandi aftur.