Ég er alveg sammála, en ég hef prófað þetta, og þetta virkar ekki. Það er ekki hægt að bjóða íslenskum stelpum út á stefnumót nema þær séu blindfullar.

nei það er asnalegt. þurfum við að apa allt eftir andkotans könunum???????? bara fyllíri og svo heim að ríða eins og alvuru íslendingar… kannski bíó í mesta lagi SVO heim að ríða

Mér finnst þessi deitmenning mjög sniðug, en ég veit hins vegar að ef einhver strákur eða stelpa myndi gera þetta hér á Íslandi þá myndi hann/hún vera talin skrítin/nn. En ef þetta væri einhver sem manni litist á því ekki að athuga hvort þetta gengur eitthvað, svo hefur maður svo sem engu að tapa ef maður spyr- manneskjan segir í mesta lagi nei og þá þarftu ekki að spá í henni lengur, en ef maður myndi gera þetta hér á Íslandi þá fær maður “skrýtinn”-stimilinn.
Endilega komum á deitmenningu á Íslandi :)

Það er nú alveg til í dæminu hér að fólk fái númer og hittist svo á kaffihúsi eða út að borða eða eitthvað… svona hálfgert date…

Annars finnst mér þessi date-menning mjög sæt :)

Er þetta ekki bara einstaklingsbundið eins og allt annað? Sumir myndu aldrei taka það í mál að sofa hjá strák áður en þeir kynntust honum e-ð fyrst, meðan að öðrum finnst það fullkomlega eðlilegt.

“Deitmenning” já.. Miðað við amerísku bíómyndirnar lýsa deitin sér oftast þannig að strákur býður stelpu sem hann er skotinn í í bíó (oft eftir miklar vangaveltur), sækir hana á stationwagon fjölskyldunnar og keyrir hana svo heim að myndinni lokinni.

Er e-ð sérstaklega eftirsóknarvert að þetta sé alveg eins hjá okkur Íslendingum? Eða er þetta annars ekki frekar líkt og hjá okkur.. Flestir hafa nú farið á stefnumót við strák/stelpu í þessum dúr.. Hver er þá eiginlega munurinn?

Ég vill nú benda þeim sem ekki aðhyllast brennivínsrómantík að það er hægt að standa í deitum að amrískri fyrirmynd gegnum td. stefnumótaþjónustur á farsímum (sem er víst bæði hjá Tal og Landsímanum) og gegnum vefinn. Ég sé ekki að það sé samt betri pörunardans í því fólginn en hinn hefðbundin íslenski “gefméríglasogleigubílheim” vals sem flestir stíg.

Alveg sammála þér batterí… það er þessi stelpa sem ég er búinn að vera þvílíkt hrifinn af í nokkur ár en ég veit bara ekki hvað í andskotanum ég ætti að gera. Ástæðan er þó ekki feimni heldur A) Ef ég byði henni í bíó þá væri það “geðveikt lummó” (eins og sumar stelpur orða það) B) Ef ég byði henni út að borða/heim til mín eitthvað svoleiðis þá myndi hún halda að ég væri eitthvað skrítinn. C) Ef ég myndi hitta hana blindfulla í partíi og fara heim með henni og ríða (the icelandic way) þá yrðu þetta líka bara ríðingar, og það vil ég ekki. Damn, /me fer heim að hugsa hvað í andskotanum hann á að gera í þessu… :(

hvað er að ykkur þessi datemenning fyrirfinnstalveg hér á landi. Hún er kanski ekki í sama formi og hjá kananum en hún er samt til og miklu skemmtilegri heldur en að hitta einhvern gaur blindfull í partýi….

Og svo Varðandi þessa grein um svokallaða deitmenningu, auðvitað fyrirfinnst hún hér á íslandi eins og allsstaðar annarsstaðar, kannski samt að fari ekki eins mikið fyrir henni hér þar sem íslendingar eru nú þekktir fyrir að vera dáldið lokuð þjóð og þar afleiðandi erfitt að kynnast fólki hérna, og já alltof mikið um þetta fyllerísstúss. En já ég hef nú alveg kynnst fólki af ircinu og einnig hér í gegnum huga og margt alveg fínasta fólk, og varðandi strákamálin þá hef ég farið á svona svokallað “deit”, og það er nú bara gaman að því, það er nefnilega svo skemmtilegt að sjá hvað margir geta verið ofboðslega feimnir.. en láta sig hafa það að hitta einhvern svona… og já ég get sagt það að sumt hafi gengið upp en annað ekki. Ég fór t.d. nú fyrir tveimur og hálfu ári að hitta einn strák sem ég var búin að tala við í svona mánuð á ircinu og við ákváðum að hittast. Og gekk það vel upp, við enduðum í sambúð í nærri tvö ár.
En já er samt sammála því að íslendingar mega opna sig aðeins meira, ekki vera svona hryllilega lokaðir og þykja hallærislegt ef einhver spyr hvort hinn aðillinn vilji koma í bíó eða kaffihús.

kv,

LadyGay

Stundum hef ég það á tilfinningunni að við Íslendingar séum of feimnir til þess að kynnast hinu kyninu án þess að vera full. Ég er sammála þér Batteri það mætti alveg bæta date-menningu okkar Íslendinga. Þannig er statt fyrir mér að ég drekk ekki og hef ekki drukkið og hef það einhvern vegin ekki í mér að fara með stelpur heim sem eru of drukknar þó svo að ég sé mjög hrifinn af þeim og hef reyndar komist að því að það er sjaldan hægt að treysta því hvað stelpur segja þegar þær eru drukknar. Ég þarf s.s. að fara aðrar leiðir en flestir vinir mínir og ég hef prófað fjölmargt. Númer eitt strákar: stelpur eru venjulega væmnar þ.a. ef þú ert væminn verðuru “sætur”. Númer tvö: Ekki reyna of mikið í byrjun - áhugaleysi gagnvart einhverskonar sambandi virkar stundum betra en áhugi á einhverskonar samabandi en áhugi á menneskjunni sjálfri gefur þér góðan plús. Númer 3: Kaffihús er besti staðurinn til þess að spyrja stelpu hvort hún vilji koma með þér á - þar talið þið saman og kynnist, það þarf ekki að tákna neitt meira en það fer reyndar eftir stelpum!!!!

ég nenni ekki að vera að punka út helling af pening í að fara út að borða með eitthveri gellur sem að mér svo líst ekki neitt á.
allti lagi að hitta hana á kaffi húsi eða eitthvað svoleiðis.
en það tekur bara of langan tíma

Eigum við ekki að halda í íslenska siði eins mikið og við getum. Það er nógu mikið af amerískum siðum í okkar þjóðfélagi. Ég segi bara ÍSLENSKT JÁ TAKK!

3gillinn.